Μαδώντας τη μαργαρίτα για τη Novartis
Του Τάσου Παππά. Όταν έσκασε το σκάνδαλο Novartis και κυκλοφόρησαν τα δέκα ονόματα πολιτικών που εμπλέκονταν, σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους οι εισαγγελείς (πληροφορίες από τις αμερικανικές αρχές, καταθέσεις μαρτύρων, ευρήματα από τις έρευνες στα γραφεία της Novartis και στα σπίτια στελεχών της εταιρείας), έγινε ένας κακός χαμός. Σε χρόνο-ρεκόρ, χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς στοιχειώδη διασταύρωση, τα μέσα ενημέρωσης που στήριζαν τη Δεξιά εξέδωσαν απαλλακτικό βούλευμα για τους δέκα και καταδικαστική απόφαση για τη συμμορία του Μαξίμου – έτσι χαρακτήριζαν την κυβέρνηση Τσίπρα. Οι φερόμενοι ως ενεχόμενοι πήραν τη σκυτάλη και μίλησαν για άθλια σκευωρία,…
Υπουργείο Ζέσης και Θέρμης
Του Παντελή Μπουκάλα. Όπου, κάποια στιγμή, του κύκλου τα γυρίσματα σε φέρνουν στη δυσάρεστη θέση να πεις καλό λόγο για τον κ. Μάκη Βορίδη. Οχι για τις ιδέες του, προς Θεού, αλλά για την ειλικρίνειά του. Αν βέβαια θεωρείται επαινετέα ειλικρίνεια και όχι κατακριτέα ωμότητα και δυσκολοχώνευτος κυνισμός η εξομολόγησή του ότι ανέλαβε εκθύμως ένα υπουργείο για την ύλη του οποίου δεν γνώριζε απολύτως τίποτε. Δεν είναι ο πρώτος, δεν θα ’ναι ο τελευταίος. Οι πρωθυπουργοί που κατασκευάζουν στους κομματικούς ταρσανάδες κυβερνητικά σκάφη πρέπει να βολέψουν πολλούς και πολλά: φατρίες, πρίγκιπες, δελφίνους, ευνοημένους κάποιων ΜΜΕ που η στήριξή τους κρίνεται…
Το βλέμμα του σκύλου και του Αυγενάκη
Του Κώστα Βαξεβάνη. Ας αφήσουμε στην άκρη τις πολιτικές συμπάθειες και αντιπάθειες. Ας μιλήσουμε για αξιοπρέπεια. Την αξιοπρέπεια που οφείλει να έχει ένας υπουργός, που και αυτός πέρα από τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές του, είναι υπόλογος στο θεσμικό του ρόλο. Στο βίντεο που δημοσιοποίησε το Documento, με τη συνάντηση του Υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη, με τον Ιβάν Σαββίδη, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα γιατί απλώς είναι καταγεγραμμένα. Ο Αυγενάκης, περιμένει στο λόμπι του ξενοδοχείου Macedonia Pallas, μαζί με κάμερες και δημοσιογράφους, τους οποίους έχει καλέσει για να καταγράψουν τη συνάντησή του με τον επιχειρηματία και αθλητικό παράγοντα. Να θυμίσουμε, ότι…
Η Δημοκρατία σε κίνδυνο
Του Γιώργου Λακόπουλου. «Και ποιος θα το μάθει;» Απάντηση εκδοτικού παράγοντα της εποχής σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου θα καταγγείλει τις μεθοδεύσεις σε βάρος του. « H Le Monde εστίαζε ανέκαθεν στην ανεξαρτησία των δημοσιογράφων από την γραμμή της ιδιοκτησίας. Σήμερα η ανεξαρτησία κινδυνεύει. Εμείς, ως δημοσιογράφοι της είμαστε αποφασισμένοι να την υπερασπιστούμε και να διατηρήσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης με τους αναγνώστες μας». Από τη διεθνή ειδησεογραφία των ημερών. Ένα φάντασμα πλανάται το τελευταίο διάστημα πάνω από την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία: το φάντασμα της μονόπλευρης ενημέρωσης υπέρ του κόμματος που βρίσκεται σήμερα στην κυβέρνηση. Ενας ιστός…
Το σχολείο βλάπτει σοβαρά τη γνώση
Του Τάσου Τσακίρογλου. Με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς θυμήθηκα κάτι που λέει ο Κλοντ Λεβί-Στρος: «Τα παιδιά μας γεννιούνται και μεγαλώνουν σε έναν κόσμο που τον φτιάξαμε εμείς, ο οποίος προπορεύεται των αναγκών τους, προλαβαίνει τις ερωτήσεις τους και τα πνίγει στις λύσεις». Η πρακτική αυτή σημαίνει ότι στερούμε από τα παιδιά μας ίσως το βασικότερο μάθημα που μπορεί κάποιος να αποκομίσει από το σχολείο: ότι δηλαδή η γνώση (όπως και η ίδια η ζωή) απαιτεί προσπάθεια, είναι μια αναγκαία δοκιμασία για να κατακτήσουμε την ωριμότητα, νοητική και συναισθηματική. Το σχολείο είναι ένας πειραματικός χώρος, όπου τα παιδιά…
Σοσιαλισμός, πατριωτισμός και…
…πολιτιστική καλλιέργεια. Του Όμηρου Ταχμαζίδη* Στις μέρες μας κάθε συζήτηση για τον σοσιαλισμό αντιμετωπίζει δυσκολίες. Τούτο οφείλεται τόσο σε σημαντικούς εγγενείς λόγους του σοσιαλιστικού κινήματος, όσο και σε μια σειρά εξωγενείς παράγοντες. Θα πρέπει να θεωρήσουμε σχεδόν ως βέβαιο ότι δεν είναι μόνο η κυριαρχία των αντιπάλων των σοσιαλιστικών ιδεωδών η οποία δυσχεραίνει τη συζήτηση περί σοσιαλισμού. Κάθε άλλο. Είναι βεβαίως και αυτό ένα πρόβλημα για την περί σοσιαλισμού συζήτηση, αλλά όχι το σημαντικότερο. Η κυριαρχία ξένων προς το σοσιαλισμό ιδεών και πρακτικών καθορίζει τη σημερινή επικαιρότητα, αλλά την επικαιρότητα οφείλουμε να την αντιλαμβανόμαστε με διττό τρόπο, όχι δηλαδή μόνο…
ΔΕΘ με ξένα κόλλυβα
Του Κώστα Βαξεβάνη Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να έχει κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του για την πολιτική που θα ακολουθήσει, αλλά πολιτική δεν έχει παράξει ακόμη Θα μπορούσε κάποιος να κρίνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί μερικές μέρες αφότου ανέλαβε την εξουσία, δεν έλυσε για παράδειγμα τα ελληνοτουρκικά θέματα; Ποιος ανόητος, με όποια πολιτική ένταξη θα μπορούσε να το απαιτήσει αυτό; Από την ημέρα που ο νέος πρωθυπουργός πέρασε την πόρτα του Μαξίμου, έχουν περάσει ακριβώς δύο μήνες. Καλά καλά δεν πρόλαβε να βάλει το ταμπελάκι «πρωθυπουργός» στο γραφείο του και να αερίσει τα γραφεία που μύριζαν τσιγαρίλα από τους Συριζαίους οι…
Μιλά για όλα πλην οικονομίας
Της Βούλας Κεχαγιά. Σχεδιασμένη για μια χαμηλή και ακίνδυνη πτήση ήταν η πρωθυπουργική εμφάνιση στη ΔΕΘ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε τόσα… όσα ώστε ούτε ειδήσεις να δώσει ούτε στην αξιωματική αντιπολίτευση να προσφέρει πεδίο για αυστηρή κριτική πρωτίστως σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά. Βεβαίως, δεν έλειψαν οι ελκυστικές στιγμές στη ΔΕΘ, όπως η χρήση μιας ρήσης που ατυχώς αποδόθηκε στον Γκάντι και μία (κατά δήλωσιν) χειραψία σε ένα lobby ξενοδοχείου, αλλά, όπως και να το κάνουμε, φέτος αποφεύχθηκαν ευτράπελα με χαιρετούρες σε κούκλες καταστημάτων. Από κεκτημένη ταχύτητα, προφανώς. Παρ’ όλα αυτά, ένα εκπαιδευμένο αυτί κατάλαβε πολύ καλά πως ο πρωθυπουργός…
Η επιτομή της υποκρισίας
Του Τάσου Παππά. Μας είχαν τρελάνει. Και τι δεν έλεγαν. Καθημερινός βομβαρδισμός χωρίς έλεος. Η Δεξιά, παράγοντες της Κεντροαντιαριστεράς και τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης είχαν ξεσαλώσει. Το πρώτο πεντάμηνο του 2015 ήταν, κατά την κρίση τους, καταστροφικό για τη χώρα, Αρμαγεδδών. Από κοντά και διάφοροι σαλτιμπάγκοι του ντόπιου και ευρωπαϊκού κατεστημένου που έκαναν υπολογισμούς με ακρίβεια… μοιρογνωμονίου: άλλος μιλούσε για ζημιά 200 δισ. ευρώ, άλλος για 120 δισ. ευρώ και οι πιο… μετριοπαθείς έφταναν μέχρι τα 100 δισ. ευρώ. Ποσά που προκαλούν τρόμο. Υπόσχονταν μάλιστα ότι η υπόθεση δεν πρόκειται να ξεχαστεί και όταν τους δοθεί η ευκαιρία θα…
Το πραγματικό ξεπούλημα
Της Ειρήνης Αγαθοπούλου* Ένας από τους βασικούς λόγους, που στις τελευταίες εκλογές τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στη Β. Ελλάδα ήταν πεσμένα, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Όχι τόσο η ίδια η Συμφωνία, της οποίας τα θετικά στοιχεία έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται, αλλά η προπαγάνδα κατά της Συμφωνίας, από συντηρητικούς κύκλους και από συγκεκριμένα ΜΜΕ. Ήταν πολλοί αυτοί που επένδυσαν στο πατριωτικό αίσθημα των πολιτών, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι είναι ένα από τα ευαίσθητα σημεία του Έλληνα. Καλλιεργήθηκε η εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πουλάει την Πατρίδα», «πουλάει την ιστορία μας» και σιγά σιγά «θα πουλήσει και τα εδάφη της Μακεδονίας…
Για τη διδασκαλία της Ιστορίας
Της Άννας Ριζάκη* Η υπουργός Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως φαίνεται ότι δεν πρόλαβε να διαβάσει τις οδηγίες του Υπουργείου της για τους γενικούς και ειδικούς σκοπούς της διδασκαλίας της Ιστορίας. «Γενικός σκοπός της διδασκαλίας της Ιστορίας είναι η ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και της ιστορικής συνείδησης. Η ανάπτυξη ιστορικής σκέψης αφορά την κατανόηση των ιστορικών γεγονότων µέσα από την εξέταση αιτίων και αποτελεσµάτων, ενώ η καλλιέργεια ιστορικής συνείδησης αφορά την κατανόηση της συµπεριφοράς των ανθρώπων σε συγκεκριµένες καταστάσεις και τη διαµόρφωση αξιών και στάσεων που οδηγούν στην εκδήλωση υπεύθυνης συµπεριφοράς στο παρόν και το µέλλον. Έτσι, µε τη διδασκαλία της…
Αριστεία και χαφιεδοκρατία
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μάς επιστρέφει σε ένα ζοφερό παρελθόν όπου οι πράκτορες δεν θα ασχολούνται με εξωτερικούς κινδύνους, όπως είναι η αποστολή τους, αλλά και με τους πολιτικούς αντιπάλους της Η κυβέρνηση του υιού Μητσοτάκη, ένα μόρφωμα έρμαιο των «δανεικών» σε μεγάλα συμφέροντα, δεν ξαναγυρίζει σε έναν άγριο νεοφιλελευθερισμό, αλλά τσαλαπατάει καταστάσεις αυτονόητες στη Δημοκρατία. Ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, απόστρατος της ΕΛ.ΑΣ., Λευτέρης Οικονόμου, δήλωσε στη Βουλή ότι η όλη ρύθμιση για τη «νέα» ΕΥΠ στοχεύει στην αποκατάσταση του κύρους (!) της Υπηρεσίας, «η οποία και επιβάλλεται να διέπεται από διαφάνεια στις συνεργασίες, τόσο…
Ο «ιντριγκαδόρος» Μεσσήνιος
Του Γιώργου Λακόπουλου. Κατάσταση πολιτικής ανωμαλίας -που παραπέμπει στα δραματικά γεγονότα του 1993, όταν ανετράπη ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης – επωάζεται σύμφωνα με πληροφορίες στο εσωτερικό της ΝΔ: η ανατροπή της κυβέρνησης -που αναδείχθηκε στις 7 Ιουλίου- με τη μέθοδο της αποστασίας. Ως κινητήριος μοχλός φέρεται ο πρωταγωνιστής του 1993 Αντώνης Σαμαράς που ανέτρεψε την κυβέρνηση του κόμματός του με πρόσχημα το Μακεδονικό, αλλά κατά τον ανατραπέντα πρωθυπουργό «χάριν των διαπλεκόμενων συμφερόντων». Αυτή τη φορά στόχος θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέναντι στον οποίο ο πρώην πρωθυπουργός λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα πατερναλιστικά, αλλά το τελευταίο διάστημα οι -«ανάρμοστες», με βάση…
Δεν είμαστε όλοι αδέλφια!
Του Τάσου Παππά. Με εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΣΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ, ΣΕΒ, ΣΒΕ) συναντήθηκε στις αρχές της εβδομάδας στο μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός. Εκτός από τα τυπικά, τα στρογγυλά, τα ευγενικά και εν πολλοίς υποκριτικά που λέγονται σ’ αυτές τις συνάξεις, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι «αυτή η κυβέρνηση στηρίζεται και στον κόσμο της εργασίας και στον κόσμο της επιχειρηματικότητας». Αν εννοεί ότι ψηφίζουν το κόμμα του και εργάτες και επιχειρηματίες να το δεχτούμε, ωστόσο αλλού το πάει ο αρχηγός της Ν.Δ. Στη Δεξιά έχουν μια εμμονή με τις τάξεις. Θεωρούν ότι δεν ισχύουν πια όλα αυτά που υποστηρίζουν…
«Μάρμαρα», γκάφες και…
…τηλεπωλητές. Του Τάσου Τσακίρογλου. Όπως λέει ο ελληνιστής Ζακ Γκαγιάρ, «ο Παρθενώνας… διακηρύσσει εσαεί, με την αρμονία των κιόνων του, ότι το λειτουργικό υποστήριγμα μπορεί να γίνει και εκφραστής του Ωραίου». Πρόκειται δηλαδή για μια θεωρητική σύλληψη που εκπροσωπεί μια πρωτότυπη σύνθεση της λειτουργικότητας (αρχιτεκτονική δομή) με την αισθητική απόλαυση (έκφραση του «κάλλους»). Αυτό άλλωστε είναι που το καθιστά «κλασικό». Εντάσσεται σε μια ιδιαιτερότητα της δυτικής πολιτισμικής παράδοσης, την οποία ο κριτικός Τέχνης των New York Times, Τζον Τζάκσον, είχε αποκαλέσει «αναγκαιότητα των ερειπίων» (necessity for ruins). Δηλαδή, μια αίσθηση ότι γύρω από τα ερείπια του παρελθόντος κατασκευάζουμε και συνθέτουμε…
Ο τρόμος της ελευθερίας
Του Περικλή Κοροβέση. Να αρχίσουμε με ένα συνηθισμένο φιλοσοφικό ερώτημα: Είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε ή έχουμε έναν εαυτό ξένο από αυτό που είμαστε; Ο Αντρέ Γκορζ, ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος έχει ασχοληθεί διεξοδικά με αυτό το θέμα. Ο κάθε άνθρωπος που γεννιέται είναι μοναδικός και οι δυνατότητες που μπορεί να αναπτύξει είναι άπειρες. Είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Και εδώ καθοριστικό ρόλο παίζει το περιβάλλον και ο κοινωνικός του χώρος και όχι η κληρονομικότητα. Και η κληρονομικότητα παίζει κάποιο ρόλο, αλλά δεν είναι μοίρα. Ενας Χίτλερ δεν θα μπορούσε να ήταν τίποτα άλλο παρά…
Κουπί σε δύο βάρκες;
Του Γιώργου Λακόπουλου. Κάποιες παλιές καραβάνες του ΣΥΡΙΖΑ -όνομα και μη χωριό, μη βρούμε και τον μπελά μας πάλι- παρότι σε αποδρομή, διακτινίζονται στα μίντια για να κατοχυρώσουν τη δική τους ερμηνεία επί όσων είπε σε δυο διαδοχικές συνεδριάσεις ο Αλέξης Τσίπρας για τη μετεξέλιξη του κόμματός του. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία -όπως μεταδόθηκαν τουλάχιστον-υπήρξε αμφισημία εκ μέρους του. Και αλλάζουμε και η αλλαγή «δεν συνιστά υπέρβαση του ΣΥΡΙΖΑ». Όπως υπήρξαν αποκλίσεις ανάμεσα σ’ αυτά που είπε στην Πολιτική Γραμματεία και στη συνεδρίαση με την Προοδευτική Συμμαχία. Είτε το έκανε για λόγους κατευνασμού -όπως παλιά με τον…
Όταν υποτιμάς τον αντίπαλο, χάνεις
Του Τάσου Παππά. Η Αριστερά, όταν δεν φλυαρεί ασυστόλως επί παντός του επιστητού (ερήμην των μαζών), όταν δεν πελαγοδρομεί αναζητώντας τις διαφορές ανάμεσα στη στρατηγική και την τακτική, στο όραμα και στην καθημερινή πράξη, όταν δεν παρασύρεται στη λαθολογία, όταν δεν μπλέκει σε εμφυλίους -ποια συνιστώσα της κατέχει την επαναστατική αλήθεια, ποια δικαιούται να επικαλείται τους μεγάλους θεωρητικούς της-, μπορεί και τις ήττες της να ξεπερνά με δημιουργική αυτοκριτική (χωρίς την κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων) και τις προϋποθέσεις για την επανάκαμψή της σε πρωταγωνιστικό ρόλο να οικοδομεί. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει η συζήτηση. Εχουν ειπωθεί πολλά και για τις αιτίες της…
Τα παιδία παίζει
Του Νίκου Κωνσταντινίδη. Ο τίτλος του άρθρου είναι γνωστός από το “συντακτικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσης” κι ως γλωσσικό φαινόμενο ονομάζεται “αττική σύνταξη.” Σήμερα τη συγκεκριμένη φράση την χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε παιδική ή παιδαριώδη συμπεριφορά. Για τη ζωή και την ομορφιά της αυτός που ξέρει να μιλά καλύτερα είναι εκείνος που έζησε και κάτι από την ασχήμια της. Κανένας δεν μπορεί να μιλήσει πιο καλά για την αδικία από εκείνον που την έζησε. Κανένας δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα για το ποτάμι της οργής, από εκείνον…
ΝΔ και Προσφυγικό:
Πώς η υποκρισία και η ιδεοληψία βάζουν φρένο στην αντιμετώπιση του ζητήματος! Της Σοφίας Ψαρρά. Προεκλογικά η ΝΔ για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους δημιούργησε μια στρεβλή εικόνα γύρω από το προσφυγικό στηριζόμενη σε ψέματα καλλιεργώντας κλίμα φόβου. Αντιμετώπιζε το ζήτημα ως ευκαιρία να ανεβάσει τους τόνους αναδεικνύοντάς το σε βασικό και όντως έτσι είναι, καθώς αποτελεί κορυφαίο ζήτημα, που η ΝΔ όμως δεν το έχει δυστυχώς αντιληφθεί πραγματικά.Αφού ως τέτοιο δε φαίνεται να το αντιμετωπίζει στην πράξη, όπως μαρτυρά άλλωστε η επίσκεψη κλιμακίου της ΝΔ αυτές τις μέρες στο Κιλκίς που μάλλον δεν έκρινε σκόπιμο να επισκεφτεί το Δήμο Παιονίας και…
