Ψευταράδες με περικεφαλαία
Του Τάσου Παππά. «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια. Πρέπει και να φαίνεται τίμια». Η περίφημη αυτή φράση που αποδίδεται στον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα χρησιμοποιείται μέχρι τις μέρες μας. Κολλάει με την πρακτική της σημερινής κυβέρνησης; Θυμάστε εκείνο το γλωσσικό ολίσθημα (;) του Κυριάκου Μητσοτάκη «δεν με ενδιαφέρει η ουσία, αλλά η επικοινωνία»; Μήπως παραπέμπει σ’ αυτό που περιγράφει μια άλλη γνωστή φράση, «γλώττα λανθάνουσα τα αληθή λέγει»; Δηλαδή, μήπως το «λάθος» φανερώνει τις αληθινές σκέψεις ή επιθυμίες αυτού που ομιλεί; Κρίνοντας από τη συμπεριφορά του πρωθυπουργού και των υπουργών του, νομίζω πως πρέπει να τροποποιήσουμε το…
Βαρουφάκης – Γαβράς:
Μπερδεύοντας τα plan B και τα κινηματογραφικά πλάνα. Του Στέλιου Κούλογλου. Η Έλενα Ακρίτα έβγαλε νομίζω το πιο εύστοχο συμπέρασμα για τον τρόπο που παρουσιάζεται ο Γιάνης Βαρουφάκης στην τελευταία ταινία του Κώστα Γαβρά: «η μόνη διαφορά ανάμεσα στον Ιησού και τον Βαρουφάκη είναι ότι μόνον ο ένας από τους δυο περπάτησε επί των υδάτων». Φυσικά, πέρα από την πολιτική κριτική, μια ταινία πρέπει να κρίνεται κυρίως καλλιτεχνικά και εδώ είναι η μεγάλη απογοήτευση για τους «Ενήλικες στο Δωμάτιο»: ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης αποφασίζει να ασχοληθεί με την ελληνική τραγωδία, με το αποτέλεσμα να φλερτάρει με την παρωδία, ή, όπως ήδη…
Σαν παιδιά σε ζαχαροπλαστείο
Του Τάσου Τσακίρογλου. Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή αποκομμένη από τον προβληματισμό για τον τρόπο ζωής μας και την ανάγκη ριζοσπαστικών αλλαγών σε αυτόν είναι χωρίς αντίκρισμα και περιεχόμενο. Εάν δεν αντιληφθούμε ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που αντιμετωπίζουμε όλο και πιο συχνά, συνδέονται με το είδος της παραγωγής και κυρίως της κατανάλωσης που κυριαρχεί σήμερα, τουλάχιστον στον αναπτυγμένο κόσμο, τότε η αποτυχία μας είναι προδιαγεγραμμένη. Η «καινοτομία» έχει γίνει η νέα θεότητα που κινεί το οικονομικό σύστημα και συντηρεί την «ανάπτυξη». Οι λέξεις καινοτομία και ανάπτυξη μπαίνουν σε εισαγωγικά επειδή έχουν προσλάβει ένα ψευδεπίγραφο περιεχόμενο στο πλαίσιο ενός…
Το δίκιο των… αιρετικών
Του Τάσου Παππά. Ένα κουίζ για επιδέξιους λύτες. Σε ποιον ανήκει η ακόλουθη φράση: «Οι πόλεμοι πλήττουν μόνο κάποιες χώρες του κόσμου, όμως τα όπλα με τα οποία γίνονται παράγονται και πωλούνται από άλλες χώρες, που εμφανίζονται κατόπιν απρόθυμες να υποδεχθούν τους πρόσφυγες που δημιουργούν οι συρράξεις». Τι λέτε; – Αριστερό άρωμα βγάζει. Στον Τσίπρα; – Θα μπορούσε να την έχει κάνει αυτός, άλλωστε κάτι ανάλογο έχει πει στους Ευρωπαίους εταίρους στις συνόδους κορυφής για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, αλλά δεν είναι δικιά του. – Ε, τότε στον Κουτσούμπα; – Το περιεχόμενο σίγουρα το συνυπογράφει, όμως το ύφος δεν του ταιριάζει. Είναι…
Κουστούμι και γραβάτα πια
-Ο ναζισμός βγάζει τα στρατιωτικά. Του Περικλή Κοροβέση. Οι πρόσφατες ευρωεκλογές ανέδειξαν μία επικίνδυνη απειλή για τη δημοκρατική προοπτική της Ευρώπης. Ο νεοφασισμός πια αποτελεί μια εδραιωμένη πραγματικότητα. Το γεγονός πως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι εκτόξευσαν τα ποσοστά τους είναι μεν θετικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει φραγμό στον νεοφασισμό, που κερδίζει συνεχώς έδαφος (σε μερικές χώρες πρώτη δύναμη -Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Πολωνία) σε βάρος των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ομάδων, του ΕΛΚ και του S&D, που αποδυναμώθηκαν και μαζί τους το καθιερωμένο μοντέλο πολιτικής που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο όρος νεοφασισμός που χρησιμοποιώ συλλήβδην…
Η δυστυχία του να είσαι κυβέρνηση
Του Γιώργου Λακόπουλου. Όταν κέρδισε τις εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης ένας τίτλος στο ΑΠ έλεγε: «Η εκλογή του είναι η τιμωρία του». Δεν πέρασαν τρεις μήνες και αρχίζει να επιβεβαιώνεται. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός βαδίζουν προς την απαξίωση, σε κλίμα… θριαμβολογίας για την τάχα μεγάλη αποδοχή τους από την κοινωνία-,για την οποία αποφαίνονται οι συνήθεις δημοσκόποι και επικυρώνουν οι συνήθεις γελωτοποιοί του βασιλέως. Αλλά η πραγματικότητα αρχίζει να είναι σκληρή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: δεν υπάρχουν χειρολαβές για να πιαστεί. Δεν έχει δικαιολογίες για τη κυβερνητική αδράνεια που βαφτίζεται κινητικότητα. Και την κοινωνική αφύπνιση που σχηματίζει κιόλας ποτάμια διαδηλωτών…
Δεκέμβρης ’44, Εμφύλιος, 1981
Του Τάσου Παππά. Ποιες είναι οι λαμπρές παραδόσεις της Αριστεράς από τις οποίες εμπνέεται ο νέος ΣΥΡΙΖΑ; Διαβάζουμε στην Πολιτική Διακήρυξη: «Από τη δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες κατά του μετεμφυλιακού κράτους, τον αγώνα του 114, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μεταπολιτευτικό κύμα του εργατικού και φοιτητικού ριζοσπαστισμού και τη μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του ’81». Δύο απουσίες και μία προσθήκη προκαλούν ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει αναφορά στον Δεκέμβρη του ’44 και στον Εμφύλιο 1946-49. Περίοδοι μεγάλης ιστορικής σημασίας για τη χώρα, τις οποίες το ΚΚΕ έχει τοποθετήσει σε περίοπτη θέση στην πλούσια…
Μητσοτάκης και τεστ της πάπιας
Του Κώστα Βαξεβάνη. Αν κάτι μοιάζει με πάπια, κολυμπάει σαν πάπια και κράζει σαν πάπια, τότε πιθανότατα είναι πάπια ( If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck) λένε στην Αμερική. Η συλλογιστική που οδηγεί στο ότι η πάπια είναι πάπια και όχι αετός επειδή το θέλουν οι εφημερίδες του Μαρινάκη και τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας, ερμηνεύει ποιός είναι ο σημερινός πρωθυπουργός. Αφήστε στην άκρη τα μεγάλα και πολιτικά που είναι φορτωμένα με πολιτικούς μύθους του επιπέδου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης περπατάει στο νερό της κανονικότητας και…
Το αριστερό όραμα (2)
Του Κώστα Δουζίνα. Μόνο η αποδοχή της ήττας προετοιμάζει τη νίκη. Πετύχαμε πολλά και αποτύχαμε σε άλλα. Θα προσπαθήσουμε ξανά και θα αποτύχουμε καλύτερα. Οι νίκες δεν είναι παρά διαβαθμίσεις της ήττας. Η μεγάλη μας ευθύνη είναι να προετοιμάσουμε την επόμενη μέρα. Αλλά για όλα αυτά χρειαζόμαστε έναν οδικό χάρτη για να μας κατευθύνει, μια πυξίδα ή έναν φάρο που θα μας βοηθήσει να πάμε από εδώ που είμαστε (ακραίος νεοφιλελευθερισμός) εκεί που θέλουμε να καταλήξουμε (σοσιαλισμός). Γράφαμε στο πρώτο μέρος ότι οι αριστεροί «πρέπει να σκεφτούν τολμηρά, να προγραμματίσουν τα αδύνατα για να πετύχουν τα δυνατά. Μόνο αυτό θα…
Είναι ο σοσιαλισμός επίκαιρος;
Του Τάσου Παππά. Συνήθως οι «Πολιτικές Διακηρύξεις» των αριστερών κομμάτων, όταν βρίσκονται λίγο πριν από την εκλογική επικράτησή τους ή έπειτα από διαχειρίσιμες ήττες, είναι κείμενα με μπόλικη φλυαρία, στολισμένα με βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς, πλούσια σε εξωραϊσμούς, αρκετά ευρύχωρα για να δελεάσουν κόσμο και κοσμάκη και πρέπει να ψάξεις με επιμέλεια για να εντοπίσεις τι θέλει να πει και κυρίως τι επιδιώκει ο… ποιητής, δηλαδή η ομάδα που ανέλαβε για λογαριασμό της ηγεσίας να τα συντάξει. Η πολιτική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Ως προς αυτό καμία έκπληξη. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ,…
Οικογενειακό σπορ η πολιτική απάτη
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη. Όταν ήμουν παιδί, άκουγα δεξιούς συγγενείς μας να λένε στον πατέρα μου ότι η Αριστερά και έναν γάτο να βάλει για υποψήφιο θα τον βγάλει. Ίσως από τότε αγαπώ τους γάτους κι ακόμη με πληγώνει η απώλεια του Φρίξου, του περήφανου ασπρόμαυρου κεραμιδόγατου που μοιράστηκε μαζί μας τα 16 χρόνια της ζωής του. Τα χρόνια πέρασαν, γέρασα και τώρα λέω εγώ στους δεξιούς συγγενείς και φίλους ότι είναι ικανοί να ψηφίσουν ακόμη κι ένα μοσχάρι (έχω σε μεγάλη εκτίμηση τους γάτους) προκειμένου να συνεχίσει η χώρα να μένει βουλιαγμένη στην αμάθεια, την εξάρτηση, τη θρησκοληψία… Άσχετη εισαγωγή…
Το φρικιό με τη βαριοπούλα
Του Περικλή Κοροβέση. Ο Φρόιντ υποστήριζε πως η βασιλική οδός για να φτάσουμε στο υποσυνείδητο είναι τα όνειρά μας. Τα όνειρα απασχολούσαν την ανθρωπότητα από την αρχή της. Και οι ερμηνείες τους είναι άπειρες. Από μηνύματα θεών, προβλέψεις για το μέλλον, σήματα για κάποιο επικείμενο καλό ή κακό ή αποκάλυψη κάποιου καλά φυλαγμένου μυστικού. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν ονειροκρίτες, ένα είδος fake εγκυκλοπαίδειας που ερμηνεύει τα διάφορα σύμβολα σε καλά ή κακά και ενίοτε δίνει και συμβουλές. Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και οι καφετζούδες. Ενας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θεωρεί αυτή την εκδοχή εγκυρότερη…
Τα υποκριτικά δάκρυα των άπληστων
Του Τάσου Παππά. Η κατάρρευση του ταξιδιωτικού ομίλου Thomas Cook προκάλεσε σοβαρά προβλήματα σε χιλιάδες ταξιδιώτες, όμως αυτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα λυθούν. Οι συνέπειες θα είναι μεγάλες για τους 21.000 εργαζομένους που θα χάσουν τις δουλειές τους. Αυτοί οι πληβείοι ας βολευτούν για την ώρα με τη συγκινητική γενναιοδωρία του εκτελεστικού διευθυντή της εταιρείας. Ο συγκεκριμένος κύριος εξέφρασε την ειλικρινή λύπη του για το κανόνι. Και αυτός και οι υπόλοιποι φωστήρες της διευθυντικής ομάδας έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, αλλά δεν μπόρεσαν να σώσουν την επιχείρηση. Θλίβονται, αλλά τι να γίνει, συμβαίνουν αυτά…
Λάθος και άθλος
Του Νίκου Κωνσταντινίδη* Κάποτε ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλεψε τους Αθηναίους να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα. Κι όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι πέρα από κάθε λογική, εκείνος απάντησε: “Μήπως το ίδιο δεν κάνετε κι εσείς με την ψήφο σας; Μήπως με την ψήφο σας δεν ανακηρύσσετε τους πολιτικούς σε άντρες”; Το πραγματικό “είναι” του οποιουδήποτε πολιτικού δεν το προσδιορίζει η ψήφος του λαού, αλλά η πολιτική παιδεία του ιδίου. Το ήθος και ο χαρακτήρας. Η σχέση του με την κοινωνία, την εργασία, τον άνθρωπο. Κανείς δεν είναι σοφός επί παντός του επιστητού. Ο καθείς…
Σ’ ευχαριστούμε, Γκρέτα!
Του Τάσου Τσακίρογλου. «Το πιο επείγον είναι να αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, για να μάθουμε να διακρίνουμε τα σπέρματα άλλων δυνητικών κόσμων σ’ έναν κόσμο που πεθαίνει και που αλλάζει». Τα λόγια αυτά του μεγάλου Γαλλο-αυστριακού φιλοσόφου Αντρέ Γκορζ από το βιβλίο του «Η αθλιότητα του σήμερα και η προοπτική για το αύριο» (εκδόσεις Λιβάνη) είναι ίσως τα καταλληλότερα για να περιγράψουν αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας. Εχει γίνει ίσως του συρμού για διάφορους θεσμικούς παράγοντες είτε του ΟΗΕ είτε διαφόρων κομμάτων να παπαγαλίζουν ότι «είμαστε η πρώτη γενιά που βιώνει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής…
Από τον Φέλιξ στην Γκρέτα
Του Παντελή Μπουκάλα. Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Φέλιξ Φινκμπάινερ, ένας δεκατριάχρονος Γερμανός, μίλησε στη Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών. Και χειροκροτήθηκε θερμά. Αλίμονο. Πάντα οι μεγάλοι χειροκροτούν τα παιδιά, ακόμα κι αν όσα ακούνε από το ανήλικό τους στόμα είναι μια σαφέστατη επίθεση εναντίον της δικής τους «ωριμότητας». Χειροκροτούν και πάνε παρακάτω. Ξεχνώντας, ίσως και καγχάζοντας σιωπηρά. Ο ήχος του χειροκροτήματός τους δεν αρκεί για να ξυπνήσει κάτι βαθύτερο μέσα τους. Στα εννιά του ο Φέλιξ έπρεπε να γράψει μια έκθεση για την κλιματική αλλαγή. Οπως πάμπολλα παιδιά του νέου κόσμου μας, αναζήτησε πληροφορίες στο Διαδίκτυο. Ηθελε κυρίως να μάθει…
Το ΑΣΕΠ της Νέας Δημοκρατίας
Του Τάσου Παππά. Φουντώνουν οι γκρίνιες στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος επειδή τοποθετούνται σε θέσεις-κλειδιά του κρατικού μηχανισμού πρόσωπα που δεν προέρχονται από την παράταξη. Πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αγωνίστηκαν με πάθος την περίοδο που το κόμμα τους ήταν στην αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας θεμιτά και βρόμικα μέσα, για να ξεκουμπιστούν οι προσωρινοί ενοικιαστές και να επιστρέψει στη φυσική του θέση ο νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας. Επαθαν την πλάκα τους όταν διαπίστωσαν πως η θεωρία περί αριστερής παρένθεσης που τους πούλαγε η ηγεσία τους ήταν μια μεγαλοπρεπής φούσκα. Απορούσαν πώς γίνεται η κυβέρνηση των άπλυτων μαδουριστών να κλείνει επωφελείς συμφωνίες για…
«…έχει πρόγραμμα Λαοκρατία»!
Του Νίκου Μπογιόπουλου. 78 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, του ΕΑΜ. Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21». Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα». Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ. Ήδη από τις 1 – 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με ως άμεσο επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης. Διαβάστε τη συνέχεια
Αξιοπρέπεια, πριγκιπάτα και…
…θεσμικές λειτουργίες. Του Κώστα Βαξεβάνη. Αν ξεκαθαρίσουμε τι ισχύει και τι πρέπει να ισχύει σε αυτή τη χώρα, τότε μπορούμε να συνεννοηθούμε ακόμη και αν διαφωνούμε. Μπορούμε να συνεννοηθούμε ακόμη ευκολότερα αν πιστεύουμε πως στη χώρα πρέπει να υπάρχουν θεσμικές λειτουργίες και δικλίδες ασφαλείας για τη Δημοκρατία. Για παράδειγμα δεν είναι διαπραγματεύσιμο αν ο πρωθυπουργός μπορεί να κάνει του κεφαλιού του και εκτός προβλέψεων του Συντάγματος. Οι δε παρεκτροπές, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες και όχι ως ανεκτή διαστολή και τελικώς ακύρωση της Δημοκρατίας. Μέχρι εδώ μάλλον συμφωνούμε όλοι. Μπορεί ωστόσο να διαφωνούμε στο αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι καλός πρωθυπουργός….
Η κυβέρνηση των ρεκόρ
Του Τάσου Παππά. Δύο μήνες μετά την άνετη εκλογική νίκη της, η Νέα Δημοκρατία αφοπλίζει το ένα μετά το άλλο τα βαριά πολιτικά όπλα με τα οποία πυροβολούσε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και της εξασφάλισαν τον τριπλό εκλογικό θρίαμβο (ευρωεκλογές- αυτοδιοικητικές, εθνικές εκλογές). Για το ΠΑΣΟΚ του 1981 χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να συμφιλιωθεί με την ατίθαση πραγματικότητα και να φτάσει στο σημείο να εγκαταλείψει (όχι ρητά, αλλά στα μουλωχτά) τις πιο ριζοσπαστικές πλευρές της πολιτικής διακήρυξης και του κυβερνητικού προγράμματός του. Για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 χρειάστηκαν επτά μήνες και μία συντριπτική ήττα που τον οδήγησε στον συμβιβασμό για…
