Ποδαρικό στο μνημονιακό…
…ναρκοπέδιο του 2016. Tου Πέτρου Παπακωνσταντίνου. Το φόβο του τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι μοιράζονται οι κυβερνητικοί συνεταίροι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ενόψει του πρώτου, μεγάλου κάβου του 2016, του ασφαλιστικού. Αυτό υποδηλώνουν τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα και οι πρώτες συνεντεύξεις ηγετικών στελεχών της κυβέρνησης ενόψει του καινούργιου χρόνου. Αφοπλιστικά ειλικρινής, ο Πάνος Καμμένος αναγνώρισε, με σημερινή συνέντευξή του στο MEGA, ότι “δεν χαράζουμε εμείς (δηλαδή, η κυβέρνηση) την πολιτική”, κάτι που προφανώς έχει εκχωρηθεί στους δανειστές, απλώς “παρεμβαίνουμε όπου μπορούμε”! Το “δεξί χέρι” της κυβέρνησης αισθάνθηκε την ανάγκη να υπενθυμίσει στους βουλευτές του, αλλά και στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι γνώριζαν πολύ…
Τα κάλαντα της οργής
Του Άρη Χατζηστεφάνου. Δουλεύαμε όλοι για τον Αϊ-Βασίλη Αλλά θα παραιτηθούμε Γιατί εμείς βγάζουμε τη βρομοδουλειά Κι αυτός το παίζει ντίβα στο χιόνι. Ho Ho Fucking Ho – Monty Python «O πόλεμος τελείωσε! Αν το θέλεις – Χαρούμενα Χριστούγεννα». Τα παραπάνω λόγια, γραμμένα σε ασπρόμαυρες αφίσες, έκαναν την εμφάνισή τους σε 12 πόλεις του κόσμου τα Χριστούγεννα του 1969. Ηταν η διεθνής εκστρατεία ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, που ξεκινούσαν το 1969 ο Τζον Λένον και η Γιόκο Ονο. Από εκείνες τις ημέρες οι επόμενες γενιές θα συγκρατήσουν μόνο το ομότιτλο τραγούδι «Happy Christmas» (War is over), το οποίο έκτοτε…
“Εθνική κυριαρχία”, προσφυγικό
…και άλλα… ευρωκουραφέξαλα. Του Νίκου Μπογιόπουλου. Χτες στις ακτές του Αιγαίου, απέναντι από τη Λέσβο, τα κύματα ξέβρασαν 34 ακόμα νεκρούς… Πριν από λίγες μέρες, με αφορμή το προσφυγικό, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον Σόιμπλε, ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, σε συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», δήλωσε: «(…) η Ελλάδα δεν προστατεύει τα σύνορά της σύμφωνα με όσα ορίζει η ισχύουσα Συνθήκη του Σένγκεν και κατά συνέπεια παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο (…) στα ελληνοτουρκικά σύνορα διασφαλίζονται και τα γερμανικά σύνορα, όπως διαπιστώνουμε κάθε μέρα εδώ στη Γερμανία. Στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει…
Μητροπολίτες σε σύγχυση
Του Γιώργου Σταματόπουλου. Εχουν εκμανεί με το σύμφωνο συμβίωσης οι εκκλησιαστικοί ταγοί. Αφρίζουν, υβρίζουν, κραυγάζουν, ωρύονται. Δεν έχω ακούσει κάποιον να καταριέται, είναι, όμως, γεμάτος ευχές για τα παιδιά του πρωθυπουργού ο μητροπολίτης Κορινθίας, το τελευταίο (παρα)κρουσμα των ιερών εκπροσώπων του ποιμνίου. Ο Διονύσιος δυσαρεστείται διαπιστώνοντας ότι τινές εκπρόσωποι (κοσμικοί) του λαού αποφεύγουν την Εκκλησία. Ας μην ανησυχεί. Και αυτοί θέατρο παίζουν, είτε παριστάνουν τους πιστούς είτε τους άπιστους (άθεους, αγνωστικιστές κ.λπ.). Στην ίδια σκηνή υποκρισίας κινούνται άπαντες για χρησιμοθηρικούς πάντα λόγους. Ας δούμε, εν τάχει, εάν οι θρησκείες (εξαιρούμε τον βουδισμό) έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ποιο είναι το…
Λύκε, λύκε, είσαι εδώ;
Του Θανάση Καρτερού. Η κυβέρνηση είναι σταθερή. Η κυβερνητική πλειοψηφία είναι συμπαγής. Πόσες φορές το ακούσαμε να επαναλαμβάνεται από επίσημα χείλη τις τελευταίες μέρες; Πολλές. Και εν πάση περιπτώσει τόσες ώστε να αρχίσουν να μας ζώνουν τα φίδια. Διότι αυτή η πεισματική επανάληψη – είμαστε σταθεροί, είμαστε μια χαρά- μόνο σε δυο πράγματα μπορεί να οφείλεται. Ή σε έπαρση – δείτε τα μπράτσα μου. Ή σε ανασφάλεια – λύκε, λύκε, είσαι εδώ; Υπάρχει βέβαια και το επιχείρημα ότι οι διαβεβαιώσεις περί σταθερότητας αποτελούν μια υποχρεωτική απάντηση στην προπαγάνδα της αστάθειας, που καταλήγει στο γνωστό ιλαροτραγικό: Να έρθουν ο Άδωνις με…
Η Αριστερά στην εξουσία:
Αντιφάσεις, αδιέξοδα, διέξοδοι. Του Κωνσταντίνου Τσουκαλά. «Πρώτη φορά Αριστερά». Είτε ως απλή διαπίστωση, είτε ως θριαμβευτική ιαχή, είτε ως επιθετική ειρωνεία, η φράση παραμένει αμφίσημη. Η Αριστερά αναδείχτηκε βέβαια νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Αλλά είναι εξίσου βέβαιο πως δεν μπόρεσε να ασκήσει την πολιτική εξουσία υπό τους όρους που φανταζόταν. Η άμεση διαχείριση της κρίσης, η οποία είχε οδηγήσει στο τέλος της Μεταπολίτευσης, έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπο με αμετάθετα διλήμματα. Σε λίγες εβδομάδες, ίσως και μέρες, έπρεπε να αποφασίσει αν θα συμμορφωνόταν προς τις εκβιαστικές υποδείξεις των αγορών και των εταίρων ή αν θα απομονωνόταν από το οικείο ευρωπαϊκό της…
Το καρβέλι της εξουσίας
Του Περικλή Κοροβέση. Ο Γιώργος Μιχαήλ, αρχιτέκτων και βιομηχανικός σχεδιαστής, μας έθεσε ένα απλό ερώτημα*: «Μπορούμε να πούμε ”χρόνια πολλά”;». Και είναι αλήθεια. Αυτές οι μέρες είναι γιορτινές. Σχεδόν σαν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, και χωρίς να έχει βγει κανένα διάταγμα, είναι σαν να ήρθε ένα χαρτί, όχι για να παρουσιαστείς στον στρατό, αλλά για να σου πει να γιορτάσεις. Ολοι από συνήθεια αυτό κάνουμε. Αλλά όσοι από μας έχουμε ακόμα ως το πιο σίγουρο μεταφορικό μέσα τα πόδια μας, τότε ο δρόμος μας είναι δύσκολος. Και τι δεν βλέπουμε. Δρόμους παλιούς, κάποτε ανθηρούς με τα ανοιχτά τους μαγαζιά, τώρα κλειστά…
Μέτωπο αντίστασης
Του Τάσου Παππά. Το ασφαλιστικό θεωρείται «η μητέρα των μαχών». Οχι όμως όπως την εννοούν όσοι συνδέουν το αποτέλεσμά της με τη συνοχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, προσδοκώντας μια κακή για την κυβέρνηση εξέλιξη που θα προκαλέσει την πτώση της, χωρίς βεβαίως να μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν ποιο θα είναι το διάδοχο σχήμα και ποια πολιτική θα μπορούσε να εφαρμόσει. Είναι όντως «η μητέρα των μαχών», γιατί από την έκβασή της θα επηρεαστεί το επίπεδο ζωής των σημερινών συνταξιούχων και θα κριθεί το μέλλον των ανθρώπων που ευελπιστούν πως στο τέλος του εργασιακού βίου τους θα πάρουν μια αξιοπρεπή σύνταξη….
Όχι στο αγροτικό μνημόνιο
Του Νότη Μαριά* Η τρόικα «έβαλε στο μάτι» και τους Έλληνες Αγρότες – Κατακρεουργεί επιδοτήσεις, δρομολογεί κατασχέσεις αγροτικών εισοδημάτων και διαλύει συστηματικά τον Πρωτογενή τομέα της πατρίδας μας. Η σφαγή των αγροτικών επιδοτήσεων σχεδιάζεται καιρό τώρα από τους δανειστές, που θέλουν να διαλύσουν τον πρωτογενή τομέα της Ελλάδας, με κατασχέσεις αγροτικών εισοδημάτων, άγρια φορολόγηση των παραγωγών και εκμηδενισμό των ενισχύσεων για τους μικροκαλλιεργητές. Φέτος για πρώτη φορά οι αγρότες μας είδαν τις επιδοτήσεις τους παραμονές των γιορτών κατακρεουργημένες, με βάση τις επιταγές της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παραδέχτηκε ότι πίστωσε στους λογαριασμούς τους το 56%…
Πυρ ομαδόν…
Του Παναγιώτη Παραδέλη* Πυρ ομαδόν κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Από τους εγχώριους βαρόνους των ΜΜΕ, τα συστημικά κόμματα, τους αναχωρητές της αριστεράς μέχρι τις ύαινες του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού. Ο πολιτικός τους λόγος στον αντίποδα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί συμφέροντα του οικονομικού κατεστημένου που μέχρι τώρα με συνέπεια εξυπηρετούσε το πολιτικό σύστημα του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ τους κάθεται στο λαιμό, είναι εμπόδιο στα συμφέροντά τους και αυτοί ήταν μαθημένοι αλλιώς. Ήθελαν και θέλουν να ήταν ένα κακό όνειρο, μια ψευδαίσθηση, έστω μια παρένθεση. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς η κυβέρνηση…
Μισώ την Πρωτοχρονιά!
Του Αντόνιο Γκράμσι* Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος. Ακυρώνουν την αίσθηση της συνέχειας της ζωής και του πνεύματος. Καταλήγει κανείς να πιστεύει πραγματικά ότι μεταξύ των ετών υπάρχει συνέχεια, κι ότι ξεκινά μια νέα ιστορία, και βάζει κανείς στόχους, και μετανιώνει για τις αστοχίες κτλ κτλ. Αυτό είναι ένα…
Η δύσκολη εξίσωση
Του Νίκου Κιάου. Παλαιός πολιτικός, που έχει αποσυρθεί εδώ και χρόνια, άλλοτε στέλεχος κυρίως της κυβέρνησης αλλά και του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, σχολίαζε προ ημερών τη σημερινή πολιτική κατάσταση. Η Ν.Δ. βρίσκεται σε εικόνα διάλυσης, το ΠΑΣΟΚ δείχνει σαν να μην υπάρχει, το Ποτάμι άσ’ το, ενώ για το ΚΚΕ μιλούσε απαξιωτικά. Ο Τσίπρας δείχνει να μην έχει αντίπαλο. Κι αυτό είναι η δυσκολία, είναι μειονέκτημα. Ολα τα περιμένουμε, τα περιμένουν όλοι απ’ αυτόν. Οταν οι αντίπαλοι είτε είναι αδύναμοι είτε είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι, τότε το βάρος της ευθύνης είναι πολύ πιο βαρύ για τον κυβερνήτη….
Καλό χρόνο λοιπόν
Του Κώστα Βαξεβάνη. Οι άνθρωποι έχουν μια περίεργη σχέση με το χρόνο. Τον κυνηγούν, τον μετράνε, τον αποτιμούν και στο τέλος καταλήγουν στην ομηρία του. Γεννιόμαστε χωρίς την αίσθηση του χρόνου, θεωρώντας πως έχουμε άπλετο ή ακόμη χειρότερα πιστεύοντας πως τον ορίζουμε εμείς και η πεπερασμένη μας φύση. Είμαστε ίχνη μιας αέναης κίνησης όπου ο χρόνος είναι μια καθοριστική συνιστώσα της, αλλά πιστεύουμε πως είμαστε ένα συμπαντικό κέντρο που καθορίζει ακόμη και τον χρόνο. Μέχρι που ανακαλύπτουμε πως το μεγαλύτερο δικαίωμα που μας παρέχει είναι να τον μετράμε. Τίποτα άλλο. Ορίζουμε εγωιστικά το χρόνο ως μια προσωπική μέτρηση μέσα από…
Χρονιά κι αυτή!
Του Θανάση Καρτερού. Σκέφτομαι ότι όποιος Καππαδόκης του ΣΥΡΙΖΑ πει κακή κουβέντα για τη χρονιά που πέρασε θα πρέπει να του βάλουν πιπέρι στο στόμα. Κι αυτό όχι γιατί ήταν μια χρονιά εύκολη, στρωμένη με ροδοπέταλα και δάφνες. Αλλά γιατί ήταν μια χρονιά συναρπαστική, που άξιζε τον κόπο να τη ζήσεις με τα πάνω της και τα κάτω της. Και ναι, είμαστε τυχεροί όσοι τη ζήσαμε. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία τουλάχιστον, που μια ζωή βλέπουν την Αριστερά να βρίσκεται πίσω – πίσω στην ουρά με τη στάμνα στο χέρι, αλλά νερό να μην πίνει. Για να μην πω πόσες φορές…
Σε κουβέντα να βρισκόμαστε;
Του Τάσου Παππά. Δεν ξέρω αν τα ανοίγματα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην Ενωση Κεντρώων εντάσσονται σε κάποιο σχέδιο ή αν πρόκειται για μια περίπτωση του τύπου «σε κουβέντα να βρισκόμαστε». Αν ισχύει το δεύτερο, εντάξει. Δεν είναι η πρώτη φορά που η δημόσια συζήτηση διολισθαίνει στην ελαφρότητα. Φοβάμαι όμως ότι κάποιοι στην κυβέρνηση ερωτοτροπούν με το κόμμα του κ. Λεβέντη στα σοβαρά. Κορυφαίοι υπουργοί, μερικοί εκ των οποίων είναι στενοί συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, άρα και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι οι πολίτες λόγω της θεσμικής και όχι μόνο εγγύτητας χρεώνουν τις απόψεις τους στον πρωθυπουργό, έχουν μιλήσει με κολακευτικά λόγια…
Ο Ιησούς στη Βιέννη
Του Παντελή Μπουκάλα. Ενώ η θρησκευτική ηγεσία της χριστιανικής Ευρώπης, στις ποικίλες εκδοχές της, και πιθανόν για να κατευνάσει τις τύψεις της για την αλλοτινή πολιτεία της, μερίμνησε να υπενθυμίσει με τα εορταστικά μηνύματά της πως και του Χριστού η οικογένεια προσφυγική ήταν, η πολιτική ευρωπαϊκή ηγεσία δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα. Κι ακόμα λιγότερο συγκινήθηκαν μεγάλα τμήματα των κοινωνιών που συνθέτουν τη γεμάτη αντιφάσεις και ιδιοτέλεια ευρωπαϊκή εικόνα· πιο ελπιδοφόρο χρώμα από το γκρίζο δεν μπορεί να πάρει. Και τούτο επειδή το φαιό έχει καλύψει μεγάλες περιοχές της. Το πιστοποιεί η εκλογική ή δημοσκοπική συμπεριφορά σε πολλές χώρες: Γαλλία, Αυστρία, Τσεχία,…
Χρειάζονται κι άλλα βήματα
Του Τάσου Παππά. Η προσπάθεια της προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ελέγξει το κόμμα της πραγματοποιώντας ανοίγματα στα στελέχη που είχαν αποχωρήσει μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου συναντά την αντίδραση των παραγόντων που στην προηγούμενη φάση είχαν έρθει σε σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό. Τους κακοφαίνεται ότι πολλοί από κείνους που επέλεξαν τον δρόμο της διάσπασης επιστρέφουν στα μουλωχτά χωρίς να κάνουν αυτοκριτική, προφανώς γιατί το εγχείρημά τους απέτυχε και, όπως όλα δείχνουν, δεν έχει προοπτική αυτοδύναμης παρουσίας στην πολιτική σκηνή, καταλαμβάνοντας μάλιστα κεντρικές θέσεις στον μηχανισμό. Από την πλευρά της, η κ. Γεννηματά κάνει το αυτονόητο, επιχειρεί δηλαδή να διευρύνει…
Περικοπές…
Του Θανάση Καρτερού. Πολλά πράγματα που σε κολάζουν λέγονται αυτές τις άγιες μέρες, από πολλές πλευρές. Από τους υποψήφιους αρχηγούς της Ν.Δ., ας πούμε, που αν και βρίσκονται σε ρητορική ύφεση, εξακολουθούν να ανταγωνίζονται ποιος είναι ο καλύτερος αντι-Τσίπρας. Ή από τον Καμμένο που ντύνει γυναίκες στο χακί. Ή από το ΠΑΣΟΚ, που αφού έκοψε, μόνο του ή με παρέα, άπειρες φορές τις συντάξεις, τώρα απαιτεί να μη δεχτεί η κυβέρνηση καμιά μείωσή τους. Και να δεχτεί μόνο τις σωτήριες προτάσεις της Φώφης, η οποία δεν πρόκειται να προσυπογράψει άλλη μείωση συντάξεων. Α-πα-πα. Πιάστηκε το χέρι της γυναίκας να προσυπογράφει…
Χρωστάς φόρους, ε κακόμοιρε;
Του Κώστα Βαξεβάνη. Θεωρητικά οι φόροι δεν είναι ένα συντηρητικό μέτρο. Όχι αν επιστρέφουν στην κοινωνία ως κοινωνικές δαπάνες. Μιλάμε βέβαια για ένα δίκαιο σύστημα, όπου ο καθένας καταβάλει ανάλογα με τις δυνατότητες και τα έσοδά του. Αυτά θεωρητικά. Στην Ελλάδα η πυραμίδα της φορολόγησης είναι αντίστροφη της πυραμίδας των εσόδων. Τα χαμηλά και μεσαία στρώματα φορολογούνται, πληρώνουν, υποφέρουν την ώρα που τα υψηλά εισοδήματα διατυπώνουν θεωρίες για το πόσο θα πληγεί η επιχειρηματικότητα αν φορολογηθούν. Μπορεί να υπάρξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα; Χρειάζονται (πάλι θεωρητικά) δύο πράγματα. Πολιτική βούληση και να βρεθούν λεφτά για να φορολογηθούν. Ακόμη και αν…
Εμμονή με το χακί!
Της Άντας Ψαρρά. Οσο κι αν οι «σκέψεις» και τα σχέδια του Πάνου Καμμένου, όπως παρουσιάστηκαν από δημοσιογράφους συνομιλητές του, έγιναν στόχος σφοδρών αντιδράσεων, μάλλον πρόκειται για… λάθος συναγερμό. Ειδικά για το ζήτημα της προαιρετικής στράτευσης όσων γυναικών επιθυμούν να σταδιοδρομήσουν σε ένστολες υπηρεσίες οι έντονες αντιδράσεις ξεπέρασαν από μερίδα της αντιπολίτευσης και από τα ΜΜΕ ακόμα κι εκείνες περασμένων δεκαετιών, όταν η συζήτηση αφορούσε ολόκληρο τον γυναικείο πληθυσμό της Ελλάδας. Πολλοί υπουργοί Αμυνας μετά τη Μεταπολίτευση «έριχναν» το ζήτημα «γυναίκες στο χακί» στα ΜΜΕ συμβαδίζοντας και με τους προβληματισμούς άλλων χωρών (και ειδικά των ΗΠΑ) εκείνη την εποχή. Στην…
