Η νοοτροπία ενός λαού…
…καθορίζει και τη δημοκρατία του.
Του Νίκου Κωνσταντινίδη*
Στη χώρα όπου δεν υπάρχει σωστή παιδεία ο λαός μοιάζει με κοπάδι που άγεται και φέρεται. Τον πληγώνει η μία παράταξη; Πηγαίνει στην άλλη. Πληγώνεται κι από αυτήν; Γυρνά ξανά εκεί, από όπου κι έφυγε. Ζει αιωνίως και αενάως τη μοίρα του Σίσυφου, επαναλαμβάνοντας αδίκως και ασκόπως τις επιπόλαιες πράξεις του.
Χώρα στην οποία δεν υπάρχουν σχολικά γεύματα σε μαθητές, αλλά υπάρχουν κρατικά αμάξια σε βουλευτές, η χώρα αυτή είναι ανάλγητη κι άδικη. Στη Χώρα όπου εκτός από κομματικά γραφεία, υπάρχουν και βουλευτικά, στη χώρα αυτή, η εκλογική πελατεία ιεραρχείται πάνω από τη δημοκρατία.
Πολιτική σημαίνει αρετή. Σημαίνει αγάπη για την πατρίδα, πράξη και πίστη στα ιδανικά που σε κάνουν πατριώτη. Όπου έχει διαβρωθεί η πολιτική, όπου δεν εκτιμάται η ηθική, η αρετή δεν είναι αιρετή.
Πολιτικοί που δεν ξεχώρισαν ποτέ στη δουλειά που έκαναν, πολιτικοί που δεν διακρίθηκαν στης επιστήμης τους το στίβο, αλλά που σπούδασαν χάρη “βιογραφικού”, μόνο την κοινωνία δεν μπορούν να ανεβάσουν ψηλά, τη στιγμή που δεν μπόρεσαν να ανεβάσουν τον εαυτό τους.
Ό,τι αποτυπώνεται στη νοοτροπία ενός λαού, ό,τι του γίνεται εθισμός και ήθος, συνείδηση και παράδοση μακροχρόνια, δύσκολα αλλάζει. Η νοοτροπία ενός λαού καθορίζει και τη δημοκρατία του. Κάθε αλλαγή που πρεσβεύουμε για την κοινωνία, πρέπει να έχει αφετηρία της εμάς. Κανείς δεν μπορεί να ζητά από τον άλλον εκείνο που δεν πράττει ο ίδιος.
Στην πραγματική δημοκρατία οι καταχραστές του δημοσίου φυλακίζονται. Ενώ, στην πλασματική δημοκρατία οι πολιτικοί θωρακίζονται με νόμο, για να προστατευθούν από κάθε ενδεχόμενη ποινή. Ένας τέτοιος νόμος είναι και ο νόμος περί (μη) ευθύνης υπουργών, ο οποίος μετατρέπει την ανεξάρτητη δικαστική εξουσία σε εξαρτημένη από την κυρίαρχη βουλευτική εξουσία και μάλιστα «αμελητί». Ασκαρδαμυκτί περίπου.
Στη Σουηδία φορολογούνται οι Τράπεζες για τη χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών της χώρας. Στην Ελλάδα φορολογούνται οι πολίτες της χαμηλής και μεσαίας τάξης, για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μετά, τα ανακεφαλαιοποιούμενα λεφτά γίνονται δάνεια για επιτήδειους, που τα παίρνουν καταθέτοντας σκέτο «αέρα», όπως ομολόγησε σε προηγούμενη προανακριτική ένας μεγαλόσχημος από δαύτους.
Πολιτικός που δεν έζησε ποτέ τον καημό της κοινωνίας, πολιτικός που ουδέποτε μόχθησε για την επιβίωσή του, που δεν έζησε την αφραγκία και την ανεργία, πολιτικός που κατοικεί στα καλύτερα προάστια, δεν μπορεί να νιώσει τα δεινά των νησιωτών του Β. Αιγαίου, ούτε φυσικά και τα προβλήματα της πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Οι μπαρούφες που ακούγονται κατά καιρούς, ότι με 200 ευρώ το μήνα μπορεί να ζει ο Έλληνας, όπως τόνισε στην TV ένας φλύαρος και υπερφίαλος υπουργός, μαρτυρά ασχετοσύνη. Αλλά και η αλλοτινή απειλή από έναν πρώην συνάδελφό του, ότι «η Μολδαβία είναι μια ώρα με το αεροπλάνο από εδώ, και, πως εκεί ζουν με 70 ευρώ το μήνα», μόνο γέλιο προκαλεί….
Η αληθινή ζωή είναι αυτή που καθορίζει τη συνείδηση του καθενός. Ως και οι σύντροφοι μέσα στο ίδιο κόμμα διαφέρουν, ανάλογα με την ταξική τους προέλευση. Άλλο οι σύντροφοι της μαρίδας κι άλλο της συναγρίδας. Η συνύπαρξη στον ίδιο πολιτικό χώρο ανθρώπων, που ανήκουν σε διαφορετικές, και διαμετρικά αντίθετες, οικονομικές τάξεις, φανερώνει ότι ο λαός της χώρας μας, ταξικά δεν είναι συνειδητοποιημένος. Αλλιώς δεν θα ψήφιζαν οι αποδέκτες του κοινωνικού μερίσματος αυτούς που τους το κατάργησαν. Ούτε και οι δικαιούχοι της 13ης σύνταξης θα στήριζαν αυτούς που την ακύρωσαν, αλλά είχαν για να δώσουν αναδρομικά σε βουλευτές συνταξιούχους!
Το «νίπτω τας χείρας μου», κάνει κακό και στην πολιτική και στην πατρίδα. Ο καθένας ευθύνεται για τις πράξεις του. Ο Οιδίποδας όταν έμαθε το κακό που έκανε στη μάνα του, έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια. Ο Σωκράτης προτίμησε να πιει το κώνειο παρά να εγκαταλείψει τις ιδέες του.
Διλήμματα παρόμοια αντιμετωπίζει ο άνθρωπος καθημερινά, είτε ως πολίτης είτε ως πολιτικός, για την θέση που πρέπει να κρατά στην κοινωνία. Να είναι με την ιδιοτέλεια ή με την ανιδιοτέλεια; Να μιλά ή να σιωπά; Να μάχεται για την αλλαγή της κοινωνίας ή να δέχεται τη λαϊκή σοφία: «έλα μωρέ, εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα»;
*Δάσκαλος-συγγραφέας
