Γκουντενούδης: Αντιδρούμε με σφοδρότητα
Η εισήγηση του αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Η τοπική κοινωνία αντιδρά με σφοδρότητα στα μεταλλεία. Με την άποψη αυτή συντάσσεται και η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς καταθέτοντας την αντίθεσή της στην μεταλλευτική δραστηριότητα σε Κρούσια και Πάικο.
Έτσι κατέληξε στην εισήγησή του, ο αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς Χρήστος Γκουντενούδης, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, που πραγματοποιήθηκε προχθές Πέμπτη 11 Απριλίου.
Ολόκληρη η εισήγηση του κ. Γκουντενούδη:
“Από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το θέμα της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή των ορεινών όγκων Κρουσίων και Πάικου, η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς ανέλαβε το ρόλο και τις ευθύνες που της αναλογούν. Δεν θα μπορούσε, εξ άλλου, να γίνει διαφορετικά σ’ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα οι εξελίξεις του οποίου είναι πολύ πιθανόν να σημαδέψουν το παρόν και το μέλλον του τόπου ανεξίτηλα.
Δεν θα μπορούσε επίσης να γίνει διαφορετικά αφού αμέσως προκλήθηκαν αντιδράσεις από άτομα και φορείς και ξεκίνησε μια κινητοποίηση σε όλη την Περιφερειακή Ενότητα αλλά και σε όλη τη Β. Ελλάδα.
Η πρώτη προτεραιότητα που έθεσε η Περιφερειακή Ενότητα ήταν η σαφής, έγκυρη και πολύπλευρη ενημέρωση για ένα ζήτημα που προκαλεί πανικό. Από την πρώτη στιγμή όμως, η άμεση διαπίστωση ήταν τόσο οι εκ διαμέτρου απόψεις τω ειδικών επιστημόνων, όσο και η αοριστία όσον αφορά στην πρόθεση του Κεντρικού Κράτους.
Η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς απευθύνθηκε επίσημα και προς τους δυο πυλώνες της ενημέρωσης. Από πλευράς πολιτείας εισέπραττε αοριστία όσον αφορά στις δεσμεύσεις και προθέσεις επί των περιβαλλοντικών όρων και την διασφάλισή τους, και από πλευράς Επιστημονικής Κοινότητας εισέπραττε απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες και με εντελώς διαφορετικές τεκμηριώσεις.
Με την εξέλιξη αυτή διογκωνόταν το κλίμα δυσπιστίας της τοπικής κοινωνίας και ετροφοδοτείτο η συνωμοσιολογία περιλαμβάνοντας επιστήμονες, πολιτεία, φορείς και τοπικούς αιρετούς άρχοντες. Οι υπόνοιες ήταν και δυστυχώς, παραμένουν βαρειές σπιλώνοντας υπολήψεις αδιακρίτως. Οι πληροφορίες για την αξία του ορυκτού πλούτου δυνάμωναν τις θεωρίες για τεράστια συμφέροντα ένθεν κακείθεν στα οποία υπέκυπταν οι τοπικοί φορείς, λαμβάνοντας θέση ‘υπέρ ή κατά των μεταλλείων’ ως να επρόκειτο για δημοψήφισμα συνειδήσεων και πατριωτισμού.
Είναι χαρακτηριστικές οι πρώτες απαντήσεις που έλαβε η Περιφερειακή Ενότητα απευθυνόμενη σε επιστημονικούς φορείς και Πολιτεία: Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. δια του καθηγητή κ. Κατσιφαράκη απάντησε ότι “Δεν μπορεί να υπάρξει μια απλή και γενική απάντηση στο ερώτημά μας. Απαιτείται η λεπτομερής εξέταση της κάθε περίπτωσης”. Παράλληλα σημειωνόταν ότι “η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι σημαντική για την ελληνική και την παγκόσμια οικονομία”. Από την άλλη στο αρμόδιο Υπουργείο υποβλήθηκε υπόμνημα από 12 σημεία, ένα των οποίων αφορούσε στην “αποφασιστική ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών από ειδική επιτροπή τοπικών εμπειρογνωμόνων”. Στις απαντήσεις του το Υπουργείο ήταν εξαιρετικά αόριστο και ασαφές.
Η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς προέβη και σε μια άλλη ενέργεια η οποία θα φώτιζε περισσότερο την όλη υπόθεση: Διοργάνωσε Ημερίδα στο Κιλκίς με καλεσμένους τους καθ’ ύλην αρμοδίους υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΚΑ. Τα αποτελέσματα της Ημερίδας ήταν πενιχρά έως αμελητέα, λόγω της μεγάλης έντασης που επικράτησε.
Ταυτόχρονα ο διαγωνισμός για την εκμίσθωση των Δημόσιων Μεταλλευτικών χώρων της περιοχής προχωρούσε και η κατάληξή του είναι γνωστή προκαλώντας περαιτέρω αντιδράσεις. Η κατάσταση από πλευράς ενημέρωσης και υπεύθυνης στάσης της Πολιτείας παραμένει περίπου η ίδια. Η εκμετάλλευση ενός τέτοιου σοβαρού θέματος εκπορεύεται από πολλές πλευρές και με εντελώς αντικρουόμενες εκφάνσεις. Πρόσφατα έγινε γνωστή η διαμάχη των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων των νομών Ροδόπης και Έβρου, όπου οι μισοί βουλευτές (μεταξύ των οποίων και υπουργός) καλούν τους άλλους μισούς να λάβουν θέση επί του θέματος.
Η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς εξ αρχής έλαβε και τηρεί την ίδια απόφαση και στάση. Είναι υπέρ των επενδύσεων ιδιωτικών ή δημοσίων αλλά με προϋποθέσεις οι οποίες δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση. Το περιβαλλοντικό κόστος είναι αδιαπραγμάτευτο. Όπως αδιαπραγμάτευτη είναι και η απαγόρευση κάθε ζημιάς στην βασική οικονομική δραστηριότητα κάθε περιοχής. Το ισοζύγιο κόστους-οφέλους θα πρέπει να γέρνει σαφώς υπέρ του οφέλους της τοπικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που θα πρέπει, σωστά και έγκυρα ενημερωμένη, να έχει τον τελευταίο λόγο.
Επειδή από τα παραπάνω προκύπτει μέχρι στιγμής μόνο η αοριστία και η αντίθεση απόψεων, η τοπική κοινωνία αντιδρά με σφοδρότητα. Με την άποψη αυτή της τοπικής κοινωνίας συντάσσεται και η Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς καταθέτοντας την αντίθεσή της στην μεταλλευτική δραστηριότητα σε Κρούσια και Πάικο.”
