Απ`το τρένο σε καλικάντζαρους
Του Παναγιώτη Φλωρίδη.
Πριν ένα χρόνο περίπου, το ΠΑΣΟΚ είχε μια συνήθη κομματική διαδικασία. Συνεδρίαζε το Πολιτικό Συμβούλιο, κάτι σαν το πάλαι ποτέ πανίσχυρο Εκτελεστικό Γραφείο. Εκεί κάποια στιγμή και ύστερα από γόνιμο δημοκρατικό διάλογο, ο Β. Βενιζέλος απευθυνόμενος στον Μιχ. Χρυσοχοϊδη του είπε: «Αει στο διάολο από ’δω!».
Ο Χρυσοχοϊδης αντί να πάει στο διάολο, προτίμησε να πάει στην κυβέρνηση και μάλιστα σε ένα από τα πλέον σημαντικά υπουργεία.
Προχθές το ΠΑΣΟΚ στο «Κάραβελ» της Αθήνας είχε πάλι μια σημαντική δημοκρατική διαδικασία ενόψει του Συνεδρίου της Δημοκρατικής Παράταξης, στην οποία συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ. Εκεί ο Χρυσοχοϊδης, σε μια επίδειξη δηλητηριώδους, αλλά σπανίου χιούμορ, χαρακτήρισε το ΠΑΣΟΚ ως… «φορητό κόμμα». Τί ήταν και το είπε; (Ή μήπως το είπε επίτηδες ξέροντας καλό το Βενιζέλο;). Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σήκωσε το γάντι, ωρυόμενος ότι δεν δέχεται κριτική απ’ αριστερά, από παλληκαράκια του Μνημονίου (ενώ είναι γνωστό ότι ο Χρυσοχοϊδης δεν διάβασε το Μνημόνιο). Ακολούθως χρησιμοποίησε εκφράσεις τύπου «Καλικάντζαροι που εμφανίζονται σε κρίσιμες στιγμές» και λοιπές ήπιες διατυπώσεις.
Τέτοιες τραγελαφικές καταστάσεις ήταν αδιανόητες επί Ανδρέα Παπανδρέου. Με την υπόνοια και μόνο διαφοροποίησης, η κάθοδος από το τρένο ήταν αυτόματη. Δεν ήταν εκείνες οι πρακτικές βέβαια και ό,τι το δημοκρατικότερο. Αλλά από το τρένο μέχρι τον… διάολο και τους Καλικάντζαρους, η απόσταση είναι χαώδης.
Το θέμα παίρνει άλλες διαστάσεις, με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο ένας πυλώνας της εταιρικής κυβέρνησης. Και όλα αυτά τα θλιβερά φαινόμενα δείχνουν πανικό μπροστά σε ζοφερό πολιτικό-εκλογικό μέλλον. Τα πρόσωπα δεν μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων προς όφελος της Παράταξης και φυσικά της χώρας. Γι’ αυτό και ο μοιραίος ιστορικά αλληλοσπαραγμός, μέχρις εσχάτου εξευτελισμού. Με τον πάλαι ποτέ υπερήφανο λαό του Κινήματος είτε να έχει πάει σπίτι, είτε να έχει πάει ΣΥΡΙΖΑ, είτε να κοιτάει αποσβολωμένος και περίλυπος από μια γωνία.
Την ίδια ώρα ο έτερος πυλώνας της κυβέρνησης, δείχνει κι αυτός τα έντονα σημάδια του πανικού. Μέχρι στιγμής, δεν ακούγονται κατάρες, βρισιές, διάολοι και καλικάντζαροι, αλλά εκεί επικρατούν άλλες πρακτικές και αυτοκαταστροφικές ενέργειες: ο Αλ.Τσίπρας ήταν σίγουρο ότι στην ΔΕΘ θα εμφανισθεί ως ο αυριανός Πρωθυπουργός. Και ένας (Έλληνας) αυριανός Πρωθυπουργός που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει οπωσδήποτε να τάξει. Ενδεχομένως τον ουρανό με τ’ άστρα. Θα παρουσιάσει οπωσδήποτε ένα σοβαρό, η λιγότερο σοβαρό κυβερνητικό πρόγραμμα.
Για να «προφυλαχθούν» λοιπόν οι κυβερνώντες απ’ την προπαγάνδα του Τσίπρα, απλώς τον έκοψαν απ’ την κρατική τηλεόραση. Κάνοντας του, μέσα στον πανικό τους, το καλύτερο δώρο: τον αναγόρευσαν σαν τον φόβο και τον τρόμο τους. Παράλληλα έπεσαν και σε μια άλλη παγίδα. Προσπάθησαν να τον βγάλουν ψεύτη, λέγοντας ότι το πρόγραμμά του δεν κοστίζει 12,5 δις αλλά 17 δις. Οι βιομήχανοι το κοστολόγησαν 20 δις. Δηλαδή παραδέχθηκαν ότι αν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πράγματι 12,5 δις θα ήταν εφικτό προς υλοποίηση μέσα σ’ αυτό το χάλι που ζει η χώρα; Αν ναι, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκλεγεί άμεσα και αυτοδύναμος!
Αυτό λέει η λογική. Ποιος την έχασε όμως για να τη βρει το πολιτικό μας προσωπικό;
Υ.Γ. Την ίδια ώρα οι δανειστές μας, επιμένουν ότι η χώρα θα χρειασθεί πρόσθετο Πρόγραμμα βοήθειας. Προφανώς όχι για να εφαρμόσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα ο Τσίπρας!
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
