Μηταράκης των εθίμων
Του Θανάση Καρτερού.
Ενώνουμε συνεπώς τη φωνή μας με όλους εκείνους που αυτή τη στιγμή αγανακτούν και απαιτούν: Κάτω τα χέρια από τον Νότη. Που πάει να πει κάτω τα χέρια από τις ρουκέτες. Κάτω τα χέρια από τη Χίο. Και τελικώς κάτω τα χέρια από το έθνος. Ενώ καλούμε τον πρόεδρο της Βουλής να προστατέψει τον προστάτη των εθίμων Μηταράκη…
Να είμαστε εξηγημένοι: Ως άνθρωποι, και ως αριστεροί, οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό του Νότη Μηταράκη. Nα τον υπερασπιστούμε στο bullying που δέχεται από τον Γιώργο Σταθάκη, ο οποίος απέρριψε, απέβαλε, έσβησε την τροπολογία του Χίου βουλευτή για νομιμοποίηση του ρουκετοπόλεμου στο Βροντάδο. Διότι εδώ δεν μιλάμε για απαγόρευση του μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές, που ορισμένοι θεωρούν ενοχλητικό και επικίνδυνο. Μιλάμε -δώστε βάση, σας παρακαλώ- για τον διωγμό ενός εθίμου που έχει προσλάβει εθνικό χαρακτήρα! Εθνικό!
Ενώνουμε συνεπώς τη φωνή μας με όλους εκείνους που αυτή τη στιγμή αγανακτούν και απαιτούν: Κάτω τα χέρια από τον Νότη. Που πάει να πει κάτω τα χέρια από τις ρουκέτες. Κάτω τα χέρια από τη Χίο. Και τελικώς κάτω τα χέρια από το έθνος. Ενώ καλούμε τον πρόεδρο της Βουλής να προστατέψει τον προστάτη των εθίμων Μηταράκη. Διότι, αν τον αφήσει έκθετο τώρα που δέχεται μια τέτοια επίθεση -χωρίς ρουκέτες, αλλά άκρως επικίνδυνη-, τότε θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα. Και κυρίως μπορεί να έχουν κακά ξεμπερδέματα τα έθιμα και οι προστάτες τους.
Αν το καλοσκεφτείτε, το bullying εις βάρος αυτού του πολιτικού, με το παιδικό πρόσωπο αλλά την ελληνική καρδιά, πάλι στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί έθιμα οφείλεται. Αν όχι εθνικά, πάντως εθνικόφρονα. Το έθιμο, πρώτα – πρώτα, να δανείζεται από τις τράπεζες με όρους θάλασσας, να τα παίρνει, να τα τσεπώνει, η παράταξή του. Έθιμο που επεβίωσε Μνημονίων, λιτότητας και κρίσης. Για να έρθουν τώρα οι εχθροί των εθίμων και να σκαλίζουν τον ίδιο τον πυρήνα του έθνους: τη σχέση τραπεζικού χρήματος, εθνικών κομμάτων, και εθνικών ΜΜΕ. Ο ορισμός δηλαδή του κατά Μηταράκη bullying.
Το έθιμο, ύστερα, του λασποπόλεμου. Σε εγκαλούν γιατί τσέπωσες καμιά διακοσαριά εκατομμύρια, που δεν θα τα ξεχρεώσεις ούτε σε διακόσια χρόνια; Το έθιμο επιβάλλει να φορτώσεις στους κατηγόρους σου ό,τι μπορείς, ας είναι και πενήντα «ύποπτα» χιλιάρικα. Και άσε τα υπόλοιπα στους διακινητές της λάσπης. Είτε αυτοί ακούνε σε ονόματα εγνωσμένου εθνικού κύρος, όπως Τζαβάρας, Γκιουλέκας και λοιπά, είτε εκτελούν υπηρεσία στα ΜΜΕ και στο Διαδίκτυο. Αυτή η τελευταία μάλιστα εθιμική πρακτική θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί μηταρακισμός. Απονομή που αποτελεί την ελάχιστη τιμή στον διωκόμενο Μηταράκη των εθίμων…
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
