Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα
Του Τάσου Παππά.
Οι δημοσκοπήσεις όπως είναι γνωστό είναι τόσο έγκυρες όσο το επιτρέπει η συγκυρία. Διάφορα γεγονότα που προκύπτουν ξαφνικά μπορεί να επηρεάσουν την κρίση των πολιτών, ωστόσο χρειάζεται χρόνος για να αποτυπωθεί η νέα κατάσταση στις μετρήσεις.
Το λέμε αυτό γιατί έχουμε δει στο παρελθόν γκάλοπ που έπεσαν έξω και μετά οι πάντες ζητούσαν εξηγήσεις από τους υπεύθυνους των εταιρειών, οι οποίοι με τη σειρά τους δικαιολογούσαν την αστοχία τους, άλλοτε επικαλούμενοι το περιθώριο λάθους, άλλοτε ισχυριζόμενοι ότι έβλεπαν πού πάει το πράγμα αλλά φοβήθηκαν να δώσουν την εικόνα που σχηματιζόταν γιατί ήταν σε μεγάλη απόκλιση από την προηγούμενη. Γι’ αυτό είναι πρόωρο να βγάζουμε συμπεράσματα από μία, δύο, ακόμα και τρεις δημοσκοπήσεις.
Παραδείγματα μπόλικα. Ούτε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το 2015 «έπιασαν» τα γκάλοπ, ούτε την εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, ούτε και την καταβαράθρωσή του το 2023. Θυμίζω επίσης ότι στο παρελθόν πολλοί είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχει τελειώσει ο παλιός δικομματισμός (Δεξιά-ΠΑΣΟΚ) και στη θέση του είναι ο νέος δικομματισμός (Δεξιά-ΣΥΡΙΖΑ). Αυτό το ερμηνευτικό μοντέλο λειτουργούσε μέχρι τις εκλογές του 2023. Μετά τη βαριά διπλή εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ το αφήγημα άλλαξε. Φεύγουμε, λένε, από τον κλασικό δικομματισμό (συναινετικό ή συγκρουσιακό) και πρέπει να μιλάμε για το «σύστημα του ενάμισι κόμματος», δηλαδή ένα μεγάλο κόμμα (Νέα Δημοκρατία), δύο μικρομεσαία (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και αρκετά μικρότερα. Θεωρούν μερικοί από τους αναλυτές ότι αυτό δεν θα αλλάξει και πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι η Δεξιά δεν θα απειληθεί ή τουλάχιστον δεν φαίνεται κάτι στον ορίζοντα που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία της.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν τελεσίδικα πράγματα. Η Ιστορία είναι πανούργα και συχνά με τα τσαλίμια της εκπλήσσει, άλλους δυσάρεστα, άλλους ευχάριστα. Στην ίδια κατηγορία των επισφαλών προβλέψεων είναι η εκτίμηση για το ποιο κόμμα θα τερματίσει δεύτερο. Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες και με άξονα τις μετρήσεις πολλοί είχαν προεξοφλήσει ότι το ΠΑΣΟΚ θα περάσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στήριζαν την εκτίμησή τους στο κλίμα εσωστρέφειας που ταλαιπωρούσε τον ΣΥΡΙΖΑ και πίστεψαν ότι ο κ. Κασσελάκης δεν θα καταφέρει να εκτονώσει την ένταση στο εσωτερικό του κόμματός του. Ολες οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο ΠΑΣΟΚ μια καθαρή διαφορά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό χαροποίησε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε να σχεδιάζει την επόμενη μέρα παίρνοντας ως δεδομένο το προβάδισμα του κόμματος. Φάνηκε από τις δηλώσεις παραγόντων του ότι αυτό που τους ένοιαζε ήταν η δεύτερη θέση και όχι το ποσοστό, θεωρώντας ότι στην περίπτωση αυτή το ΠΑΣΟΚ θα έχει το πάνω χέρι στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν για το ενδεχόμενο συνεργασίας.
Σήμερα, η νέα φουρνιά των δημοσκοπήσεων δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αργά αλλά σταθερά ανακάμπτει και ξεπερνά το ΠΑΣΟΚ. Ετσι θα πάει από δω και πέρα; Ουδείς το γνωρίζει. Μόνον υποθέσεις μπορεί να γίνουν. Οι τελευταίες εξελίξεις πάντως δημιουργούν νέα δεδομένα. Το ΠΑΣΟΚ μπήκε μπροστά με την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης και με ρητορική πολύ επιθετική. Αποκαλεί την κυβέρνηση «αδίστακτη αγέλη».
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε την πρόταση -την είχε απορρίψει όταν την είχε καταθέσει η Νέα Αριστερά- και ο πρόεδρός του πλειοδότησε, ζητώντας την παραίτηση Μητσοτάκη, πρόωρες εκλογές και την παρουσία διεθνών παρατηρητών. Συναγωνισμός λοιπόν για το ποιο κόμμα θα παίξει καλύτερα τον ρόλο του βασικού αντιπάλου της Δεξιάς. Ωστόσο οι ηγεσίες και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς οφείλουν να πάρουν πολύ σοβαρά υπόψη τους ότι ένα υπολογίσιμο κομμάτι των ψηφοφόρων τους (αυτό δείχνουν ορισμένες μετρήσεις) επιθυμεί συνεννόηση και συνεργασία για να αμφισβητηθεί η ηγεμονία της Δεξιάς. Διαφορετικά, αυτός που θα απειλεί τον κ. Μητσοτάκη θα είναι ο «κανένας».
Ανάγωγα
Σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας σε εξέλιξη, υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη. Δράστες; Η αντιπολίτευση και οργανωμένα οικονομικά και μιντιακά συμφέροντα. Η αντιπολίτευση έχει όνομα, ονόματα για να ακριβολογούμε. Τα ξέρουμε. Μήπως θα μπορούσαν τα στελέχη της κυβέρνησης των ατσίδων να μας δώσουν και τα ονόματα των οργανωμένων οικονομικών και μιντιακών συμφερόντων; Αυτό κάνει τζιζ.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
