«Άνθρακες» ο θησαυρός της…
…απανθρακοποίησης.
Του Γιάννη Μυλόπουλου.
Δεν θα μας τρελάνουν αυτοί. Είμαστε παρόντες το Σεπτέμβριο του 2021, τότε που ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης, έχοντας ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ υπόσχονταν φθηνότερες τιμές του ρεύματος εξ αιτίας, λέει, της απελευθέρωσης της αγοράς της ενέργειας.
Μια δήλωση που έμελλε να διαψευστεί από την επομένη της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και να μείνει στην ιστορία σαν μνημείο παραπλάνησης και παραπληροφόρησης από πλευράς της Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς.
Όπως παρόντες είμαστε όταν ο πληθωρισμός κατέγραψε για τον Ιανουάριο στη χώρα μας την τιμή ρεκόρ για την Ευρώπη του 6,2%, εξ αιτίας ακριβώς της μεγαλύτερης αύξησης των τιμών της ενέργειας στην Ελλάδα.
Και βέβαια είμαστε παρόντες όταν ο πρωθυπουργός απολιγνιτοποιούσε τη χώρα, κλείνοντας τα εργοστάσια λιγνίτη στη Δυτική Μακεδονία και αυτοανακηρυσσόμενος με περίσσεια αλαζονεία σε πρώτο «πράσινο» ηγέτη της Ευρώπης.
Μιας Ευρώπης που σοφά ποιώντας, ανακοίνωνε μια σταδιακή και με σχέδιο απανθρακοποίηση, με ορίζοντα το 2040. Προκειμένου, εντωμεταξύ, να αντικαταστήσει τη χαμένη ενέργεια από τον εγχώριο άνθρακα, με «πράσινες» μορφές, όπως είναι οι ανανεώσιμες και τα αιολικά πάρκα.
Τι ήταν αυτό, όμως, που έκανε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κλείσει τόσο εσπευσμένα και τόσο αιφνίδια τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από τον εγχώριο άνθρακα, εξαρτώντας τη χώρα από το εισαγόμενο φυσικό αέριο;
Ασφαλώς και στόχος δεν ήταν η απανθρακοποίηση. Γιατί αν ήταν, θα είχε έτοιμο σχέδιο ένταξης στην παραγωγή ενέργειας μονάδων ΑΠΕ που θα είχαν δυνατότητα παραγωγής ισόποσης ενέργειας από «πράσινες» πηγές. Μια κίνηση όμως που θέλει χρόνια για να τελεσφορήσει.
Και βεβαίως και δεν ήταν το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον, αφού αμέσως μετά από αυτή την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού ξεκίνησε η ανοδική πορεία των τιμών της ενέργειαε και μαζί με αυτήν και η κούρσα της ακρίβειας και του πληθωρισμού.
Το γεγονός συνεπώς ότι η χώρα εγκατέλειψε βίαια και αιφνιδιαστικά τον εγχώριο άνθρακα για να εξαρτηθεί από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, που επίσης αποτελεί ορυκτό άνθρακα, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, δείχνει προς άλλες, πιο… προσοδοφόρες κατευθύνσεις όσον αφορά στις αιτίες.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι από την βεβιασμένη απολιγνιτοποίηση της χώρας κάποιοι βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι.
Ούτε μπορεί να είναι τυχαίο ότι η απολιγνιτοποίηση που έγινε στο όνομα της «πράσινης» μετάβασης δεν είχε τελικά θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς ενίσχυσε την εξάρτηση της χώρας από τον άνθρακα.
«Άνθρακας ο θησαυρός» λοιπόν της κατ’ επίφαση απανθρακοποίησης της Ελλάδας.
Εγκαταλείψαμε τον εγχώριο λιγνίτη για να εξαρτηθούμε από το εισαγόμενο φυσικό αέριο. Αντικαταστήσαμε δηλαδή τον δικό μας άνθρακα, με άνθρακα πάλι, αλλά αυτή τη φορά εισαγόμενο.
Κλείνοντας ακόμη και τα πιο σύγχρονα και αντιρρυπαντικής τεχνολογίας εργοστάσια παραγωγής ενέργειας στη Δυτική Μακεδονία και βυθίζοντας μια ολόκληρη περιφέρεια στη φτώχεια και την ανεργία.
Και το χειρότερο, χάνοντας με τον τρόπο αυτό την ενεργειακή μας αυτονομία. Καθώς η βεβιασμένη και χωρίς σχέδιο αλλαγή ενεργειακού προτύπου μας έκανε τα ιδανικά θύματα της εγχώριας και της διεθνούς κερδοσκοπίας.
Δεν θα μας τρελάνουν λοιπόν αυτοί.
Ούτε «πράσινες» ήταν οι αιτίες της απολιγνιτοποίησης, αφού είχε γκρίζο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ούτε έγινε φτηνότερη η τιμή του ρεύματος εξ αιτίας της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, αφού έδωσε έναυσμα για άνοδο τιμών στους εγχώριους και διεθνείς κερδοσκόπους.
Και βέβαια ούτε είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία που ευθύνεται για την ενεργειακή κρίση.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας, η ενεργειακή κρίση, όπως και η κρίση πληθωρισμού και ακρίβειας στην Ευρώπη, με πρωταγωνιστή και πρώτο στη σειρά θύμα την Ελλάδα, βρίσκονταν ήδη σε έξαρση επί 6 σχεδόν μήνες.
Αυτό που είναι η αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος θα επιδεινώσει μια ενεργειακή κρίση η οποία ήδη σοβούσε από καιρό. Η τιμή της ενέργειας θα εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο και ένα τσουνάμι έκρηξης τιμών στα υπόλοιπα αγαθά και προϊόντα που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από την ενέργεια, ασφαλώς και θα ακολουθήσει.
Όμως την ενεργειακή κρίση δεν την προκάλεσε ο πόλεμος, όπως τώρα επιδιώκουν να αποδείξουν αυτοί που δεν δίστασαν να αποδώσουν την ένταξη της χώρας στα μνημόνια όχι στη Δεξιά, που κυβερνούσε τότε και ήταν υπεύθυνη για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αλλά στην Αριστερά, που ήρθε χρόνια αργότερα, βρήκε τη χώρα στα μνημόνια και ήταν εκείνη που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά.
Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αθώα του αίματος της ενεργειακής κρίσης και της κρίσης πληθωρισμού και ακρίβειας, ένα τρόπο έχει για να το αποδείξει. Να κάνει ό,τι έκανε ο Μακρόν στη Γαλλία. Ο οποίος δεν φημίζεται για τις αριστερές του πεποιθήσεις. Ξέρει να κυβερνά όμως προς όφελος της χώρας του.
Να βάλουν λοιπόν και οι δικοί μας νεοφιλελεύθεροι πλαφόν στην τιμή της ενέργειας και να μειώσουν φόρους κατανάλωσης και ΦΠΑ. Είναι ο μόνος τρόπος να προστατεύσουν τους Έλληνες από την επιδεινούμενη, λόγω πολέμου, κρίση.
Και να ανοίξουν ξανά τις λιγότερο ρυπογόνες μονάδες παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη στη Δυτική Μακεδονία, το κλείσιμο των οποίων «έκλεισε το μάτι» στους κερδοσκόπους και μας έκανε πιο βαθιά εξαρτημένους από το εισαγόμενο από την εμπόλεμη περιοχή φυσικό αέριο.
Όσο η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα για να μειώσει τις συνέπειες της αύξησης της τιμής της ενέργειας στην Ελλάδα, τόσο αποδεικνύει ότι δεν ήταν απλώς ένα θύμα της ενεργειακής κρίσης…
Άρθρο στο Tvxs
