Tελευταίο καταφύγιο των ενόχων

Του Πέτρου Κατσάκου.

Οι διυλίζοντες τον κώνωπα, τη δε κάμηλον καταπίνοντες και προφάσεις εν αμαρτίαις επικαλούμενοι επιχειρούν να χτίσουν μια υπερασπιστική γραμμή άμυνας -που σπανίως παρατηρείται σε περιπτώσεις αθωότητας- βασιζόμενοι σε ένα κράμα απειλών, εκφοβισμού, νευρικής ειρωνείας και επικλήσεων σε μια à la carte τήρηση του γράμματος του νόμου. Αποφεύγοντας την ουσία, εθελοτυφλώντας μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα των αριθμών, αναλώνονται στη δημόσια διάρρηξη των ιματίων τους και σε άνευ αντικειμένου λεονταρισμούς ώστε να αποφύγουν το σημαντικότερο των ερωτημάτων που οφείλουν να απαντήσουν σε μια κοινωνία γονατισμένη από τη λιτότητα.

Πώς κατάφεραν να αφήσουν ανεξέλεγκτη την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης με το κόστος να μετακυλίεται είτε απευθείας στους πολίτες είτε μέσω των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων; Πόσες απειλές, πόσες μηνύσεις και πόσες επικλήσεις στους τύπους των διαδικασιών χρειάζονται ώστε να ξεφύγεις από το αμείλικτο αυτό ερώτημα; Πόσους αυτόκλητους μάρτυρες υπεράσπισης πρέπει να βγάλεις από τα συρτάρια σου ώστε να κρυφτείς από τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ που φορτώθηκαν στις πλάτες των συνήθων υποζυγίων προς όφελος κάποιων φαρμακοβιομηχάνων;

Αυτά τα 23 δισεκατομμύρια που δυστυχώς κανένας νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν μπορεί να παραγράψει από τη μνήμη αλλά και την τσέπη μιας κοινωνίας που με δυσκολία περνούσε μέχρι πρότινος ακόμη και αυτό το κατώφλι των δημόσιων νοσοκομείων. Ένα Μνημόνιο μας κόστισε η μη τήρηση των διαδικασιών από τους σημερινούς τυπολάτρες, που πριν από λίγα χρόνια αύξαναν τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στην αγορά των φαρμάκων ώστε να παρουσιάσουν στους δανειστές μείωση της δαπάνης, αφήνοντας όμως στο ασφαλές περιθώριο της λιτότητας κάποιους επιχειρηματικούς κολοσσούς που συνέχιζαν να καρπώνονται τα αποτελέσματα του πάρτι και της λεηλασίας.

Κάποιοι ξεχνούν ή κάνουν πως ξεχνούν τις ντρίπλες, τα τερτίπια και τις γκρίζες τροπολογίες του “Μένγκελε της Υγείας”, που εξουσιοδοτούσε εαυτόν να προχωρά κατά βούληση και κατά το δοκούν σε αυξομειώσεις στις τιμές των φαρμάκων! Μιλούν σήμερα για “κουκουλοφόρους” μάρτυρες αυτοί που με τη νομιμοφανή κουκούλα συγγενών και φίλων -αλλά πάντα τηρώντας τον λογάριθμο του 4-2-1- έλεγχαν τις επιτροπές προμηθειών Υγείας. Μιλούν, φωνάζουν, απειλούν και ωρύονται χωρίς να λένε τίποτα. Άναρθρες κραυγές πανικού μονάχα φτάνουν στα αυτιά του πολίτη, που περιμένει απαντήσεις αντί απειλών και παραγραφών.

Άρθρο στην ΑΥΓΗ