Η σιωπή στο άδικο δεν είναι…
…ευγένεια. Του Νίκου Κωνσταντινίδη* Ο κάθε άνθρωπος δεν κρίνεται μόνο από τους φίλους του, αλλά και από τους εχθρούς του. Δεν αξιολογείται μόνο από τη δράση του, αλλά και από την αδράνειά του. Όταν ως ένας συνήθης άνθρωπος δεν αντιδράς στα μέτρα που πλήττουν τη δημοκρατία, όταν σιωπάς στην αδικία, όταν στον φασισμό δεν αντιστέκεσαι, δεν θα δημιουργήσεις ποτέ εχθρούς σου, γιατί είσαι ήδη συμβιβασμένος! Το σημαντικό στη ζωή δεν είναι η σιωπή. Δεν είναι η σιγή ασυρμάτου και το «δε βαριέσαι». Το σημαντικό είναι ανά πάσα στιγμή και ώρα να μπορείς να αντιστέκεσαι. Να αντιστέκεσαι όπως οι χιλιόχρονες ελιές στις…
Με την πείρα των αγώνων
Του Ηλία Ισαακίδη* Όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί, το τελευταίο διάστημα, ορθώνουν ανάστημα και αναλαμβάνουν την ευθύνη να αλλάξουν τα πράγματα, στο σχολείο, στη ζωή τους, στο μέλλον των μαθητών τους. Αυτή η στάση τους είναι αποτέλεσμα των σοβαρών προβλημάτων που βιώνουμε καθημερινά, προσπαθώντας να κρατήσουμε όρθια τα σχολεία, χωρίς να έχουμε καμία κρατική υποστήριξη. Την ίδια ώρα, βέβαια, μας χρεώνονται όλα τα δεινά της εκπαίδευσης, ενώ περισσεύει ο κυβερνητικός αυταρχισμός. Οι εκπαιδευτικοί προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά του λαού γράμματα, την ώρα που πέφτουν ταβάνια και το 60% των σχολικών κτιρίων είναι άνω των 40 ετών. Που η κρατική χρηματοδότηση…
Σαν σήμερα – 24 Απριλίου 1941…
…βομβαρδίζεται από τους Γερμανούς και βυθίζεται το θωρηκτό «Κιλκίς». Του Θανάση Βαφειάδη. Μετά το τέλος των βαλκανικών πολέμων η Τουρκία, επιδιώκοντας την ναυτική υπεροπλία στο Αιγαίο, προχώρησε στην παραγγελία δυο νέων θωρηκτών, του «Rio de Janeiro» και του «Resadie», τα οποία ναυπηγούνταν για λογαριασμό της στη Μεγάλη Βρετανία. Η ελληνική κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση, αποφάσισε την ενίσχυση του πολεμικού μας ναυτικού με την αγορά δυο νέων θωρηκτών, του «Mississippi» και του «Idaho», τα οποία αποτελούσαν εν ενεργεία μονάδες του αμερικανικού ναυτικού. Το «Μισισιπής» είχε ναυπηγηθεί για λογαριασμό της κυβέρνησης των Η.Π.Α το 1905, είχε εκτόπισμα 13.500 τόνων…
Ψήφος υψηλών προσδοκιών.
Του Χρήστου Σπίγκου. Είμαι 35 και(παρά) κάτι και σε λίγες βδομάδες μου είπαν να ψηφίσω για Ευρωβουλή. Κανείς ποτέ δε μου εξήγησε τι κάνουν αυτοί που πάνε στις Βρυξέλλες. Το μόνο που ξέρω είναι ότι παίρνουν ένα σκασμό λεφτά και κάνουν ζωάρα. Και ποτέ δεν άκουσα να έχουν κάνει κάτι θεαματικό για μένα. Το μόνο που ξέρω είναι, ότι η δική μου δυστυχία είναι εισαγόμενη και φταίω εγώ που, όταν ήμουν μικρός, περνούσαμε καλά. Τώρα πρέπει να αρκεστώ στο καλάθι του Νονού, για κανένα σοκολατένιο αβγό, και στο καλάθι της ζητιανιάς για να περάσω το Πάσχα με α(να)ξιοπρέπεια. Από πολύ…
“Έριξε το γάντι” προς όλους
Του Όμηρου Ταχμαζίδη. Με αφορμή τη φετινή μαύρη επέτειο της “21ης Απριλίου 1967” διατυπώθηκε δημοσίως μια πρόταση μακράς διάρκειας η οποία θα προκαλέσει αμηχανία στους κόλπους του κατεστημένου ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά και σε άλλους φορείς, όπως η Εκκλησία της Ελλάδος και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Η πρόταση αφορά στο ζήτημα της σημερινής συμπεριφοράς μας απέναντι στον αντικομμουνιστικό παρελθόν της χώρας. Αν θα πρέπει δηλαδή να αντιμετωπίσουμε με σύγχρονο δημοκρατικό τρόπο και στο πλαίσιο της σύγχρονης αντίληψής μας περί δικαιωμάτων τις σκληρές και απάνθρωπες πρακτικές του μετεμφυλιακού αντικομμουνιστικού καθεστώτος. Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΖΑΡΩΤΙΑΔΗΣ (ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και καθηγητής Οικονομικών στο Αριστοτέλειο…
«Ψηφίστε μας κι ας μας βρίζετε»
Του Τάσου Παππά. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η ανησυχία που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Είναι η πρώτη φορά από το 2019 που η αυτοπεποίθηση των παραγόντων της Δεξιάς δείχνει να μην είναι στα καλύτερά της. Εχει κλονιστεί. Και λογικό είναι. Τα μηνύματα από την κοινωνία, όπως καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, είναι αρνητικά. Μερικά πολύ αρνητικά. Πλήττεται η κυβέρνηση, η αίγλη του επικεφαλής της υποχωρεί, ο «κανένας» χτυπάει πρωτιές, το υπερσυντηρητικό ακροατήριό της είναι θυμωμένο κυρίως με τον νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια και ακούει με ευλάβεια τα κηρύγματα των ιερέων από τους άμβωνες, οι επιδόσεις…
Κατάρρευση της Παθολογικής
Του Στέφανου Παραστατίδη. Πρόσφατα, μετά από σύσκεψη παραγόντων και φορέων που οργάνωσαν οι ιατροί, Ε.Ν.Ι.Κ. (Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Κιλκίς) και το σωματείο εργαζομένων του Γ.Ν. Κιλκίς, πληροφορηθήκαμε, με τα πιο μελανά χρώματα, την επικείμενη κατάρρευση της παθολογικής κλινικής αλλά και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το Γ.Ν. Κιλκίς στο σύνολό του. Πραγματικά, τρομάζουμε με την ποιοτική και ποσοτική μείωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας προς τους ασθενείς, την τραγική υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας και αναρωτιόμαστε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Προβλήματα που γνωρίζαμε ότι υπήρχαν και νωρίτερα, ελπίζοντας σε σταδιακή επίλυσή τους, αλλά τώρα πλέον γιγαντώθηκαν και δεν αφήνουν άλλα περιθώρια…
Το παιχνίδι των πυραύλων
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου. Τον Οκτώβριο του 1962 η ανθρωπότητα βρέθηκε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά στο ενδεχόμενο πυρηνικού ολοκαυτώματος με την κρίση των πυραύλων, στην Κούβα. Υστερα από 13 ημέρες διεθνούς αγωνίας, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ έκαναν από ένα βήμα πίσω, επιλέγοντας να συνεχίσουν τον Ψυχρό Πόλεμο χωρίς να τον μετατρέψουν σε θερμό. Εδώ και τρεις εβδομάδες, μια δεύτερη «κρίση των πυραύλων» κυριαρχεί στη διεθνή σκηνή, με πρωταγωνιστές το Ισραήλ και το Ιράν. Η αρχή έγινε με τη φονική επιδρομή των Ισραηλινών εναντίον του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό, κλιμακώθηκε με τη θεαματική, αλλά ατελέσφορη απάντηση των Ιρανών, που εκτόξευσαν πάνω…
“Να φύγει η Δεξιά”:
…Του Μητσοτάκη ή του Κασσελάκη; Του Γιώργου Καρελιά. Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ από τον Στέφανο Κασσελάκη. Πού το περίεργο; Πρώην πρόεδρος είναι, αν δεν πήγαινε θα του έλεγαν ότι υπονομεύει το κόμμα του και το διάδοχό του. Όπoιος παρατήρησε τις εκφράσεις του προσώπου του και αυτό που λέμε «γλώσσα του σώματος», δεν μπορεί να μην κατάλαβε ότι ο Τσίπρας δεν αισθανόταν άνετα εκεί που άλλοτε ήταν βασιλιάς. Φαινόταν καθαρά, τουλάχιστον άβολα αισθανόταν. Αλλά αυτό είναι μια περιγραφική προσέγγιση του γεγονότος. Το πώς αισθάνεται ένας πολιτικός έχει μικρή σημασία. Μεγάλη έχει αυτό που κάνει ή…
Κουβάς στον ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση
Του Νίκου Γιαννόπουλου. Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο μερικά 24ώρα για να αποδειχθεί στην πράξη ότι το “αδιαμεσολάβητο” σύστημα ανάδειξης υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ δεν δούλεψε… Πριν από περίπου 2,5 χρόνια διεξήχθησαν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ο οποίος θα έπαιρνε τη θέση της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά. Η εκλογή, ακολουθώντας τη μόδα της εποχής, έγινε “από τη βάση” και “αδιαμεσολάβητα“. Στον τότε ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσαν ότι πρόκειται για εξαιρετική ιδέα που θα έφερνε νέο αέρα δημοκρατίας σ’ ένα κουρασμένο κόμμα (του οποίου βέβαια τα διασυλλογικά όργανα δεν συνεδρίαζαν σχεδόν ποτέ) και εν τέλει την υιοθέτησαν. Γράφαμε τότε, τον…
Το μπούμεραγκ των celebrities
Του Στέλιου Κούλογλου. Συνέβη ξανά στον ΣΥΡΙΖΑ και Π.Κ (Προ Κασσελάκη) αλλά ο τελευταίος δεν ήταν τότε στην Ελλάδα. Είναι αμφίβολο αν οι celebrity υποψήφιοι στις ευρωεκλογές κουβαλάνε το κοινό τους στο κόμμα που επιλέγουν να κατέβουν (ο Αλέξης Γεωργούλης είχε δηλώσει το 2019 ότι μιλούσε και με τη ΝΔ, πριν διαλέξει τον ΣΥΡΙΖΑ). Αλλά είναι μάλλον βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα δημιουργήσουν πρόβλημα. Ο κ. Παπανώτας πρόλαβε πριν τις εκλογές, τρώγοντας γκολ από τα αποδυτήρια. Όμως το πραγματικό ερώτημα, πέρα από την απαράδεκτη δήλωση του περί γυναικών που «τα θέλουν»- μπορεί, όπως δήλωσε, να μην το πιστεύει, σε αυτές…
Flyοver: το νέο σκάνδαλο
Του Γιάννη Μυλόπουλου* Η Υπερυψωμένη Ταχεία Λεωφόρος (Flyover) εξελίσσεται σε μια μοναδική υπόθεση προσπάθειας εξαπάτησης της κοινής γνώμης και προσβολής του δημόσιου συμφέροντος. Η απόφαση του ΣτΕ να σταματήσει το έργο μέχρι να υποβληθεί πλήρης φάκελος από το Δημόσιο που να απαντά τεκμηριωμένα στα ερωτήματα των προσφευγόντων όσο και η αδυναμία του Δημοσίου να ανταποκριθεί αποτελούν την πρώτη επίσημη επιβεβαίωση ότι το έργο δεν συνοδεύεται από επαρκή τεκμηρίωση. Πρώτα γιατί αυτό σχεδιάστηκε αποσπασματικά και εκτός βιώσιμου κυκλοφοριακού σχεδιασμού, αφού η κατασκευή του θα δώσει κίνητρο για την κυκλοφορία ακόμη περισσότερων αυτοκινήτων στους δρόμους. Δεύτερον, γιατί σχεδιάστηκε σαν μονόδρομος, χωρίς την…
Πιστεύετε όντως στα θαύματα…
…κύριε Κασσελάκη; Του Τάσου Τσακίρογλου. Ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε μια ανάρτηση στο Χ, στην οποία αποκαλύπτει ορισμένα πράγματα για τον ίδιο, σε εξομολογητικό τόνο. «Ξέρετε πολύ καλά ότι ακόμα και στις εκμυστηρεύσεις μου, στις αφηγήσεις μου, στις προσωπικές στιγμές που συνθέτουν τη ζωή μου, είμαι ο εαυτός μου. Ξέρετε πια την καρδιά μου. Απέναντι, αυτοί που πάντα φωνάζουν. Όταν παρέλασα. Επειδή νομίζουν ότι τους ανήκει η πατρίδα. Όταν είπα πως πιστεύω. Επειδή νομίζουν ότι τους ανήκει η θρησκεία. Και φυσικά, πάντα τούς ανήκει η οικογένεια. Όταν με την πολιτική τους, κάνουν αδύνατο σε νέο κόσμο, να αρχίσει οικογένεια. Λοιπόν, σας…
‘Εφυγε η “Κυρά των Αμπελιών”
Του Χρήστου Π. Ίντου. Την Τετάρτη 3 Απριλίου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών η Σταυρούλα Κουράκου – Δραγώνα (1928-2024), η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη και ανάδειξη των ελληνικών κρασιών. Την αποκαλούσαν “Η κυρά των αμπελιών”, με τον τίτλο της ομώνυμης ποιητικής συλλογής του Γιάννη Ρίτσου και όχι άδικα. Το 1953, πτυχιούχος χημικός, εργάστηκε στο Ινστιτούτο Οίνου του Υπουργείο Γεωργίας. Έξι χρόνια μετά φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, ήταν η πρώτη γυναίκα στην Ευρώπη με την ειδικότητα οινολόγου. Εργάστηκε στο χημείο του Πανεπιστημίου του Μομπελιέ και επέστρεψε στο Υπουργείο Γεωργίας, όπου στη συνέχεια της ανατέθηκε η προεδρία…
Απαισιόδοξες και αισιόδοξες σκέψεις
Του Κύρκου Δοξιάδη* Αλέξης Χαρίτσης, την περασμένη εβδομάδα σε εκπομπή του Open: «Για να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρειάζεται αριστερό και προοδευτικό μέτωπο. Ομως σήμερα έχουμε τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Η μία κάνει πολιτική με όρους lifestyle και τηλεοπτικού reality show. Η άλλη κάνει πολιτική με όρους ποδοσφαιρικών μεταγραφών…». Οι σχέσεις μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς ποτέ δεν ήταν ρόδινες – για λίγο-πολύ γνωστούς λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε. Εχει όμως κάποια σημασία η παραθετική απαξίωση, στην ίδια διατύπωση, της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ, από τον επικεφαλής της…
Εκεχειρία μέχρι τις κάλπες
Του Τάσου Παππά. Πάνω από 60.000 συμμετείχαν στη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές. Το νούμερο δεν είναι καλό αν το συγκρίνουμε με τον αριθμό των μελών που δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει, είναι όμως καλό αν το δούμε σε σχέση με τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί. Στα χαρτιά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τριπλάσιο αριθμό μελών. Στα χαρτιά, όμως. Ξέρουμε ότι πολλοί και πολλές απ’ αυτούς/ές που ψηφίζουν για την εκλογή προέδρου εξαφανίζονται την επόμενη μέρα. Αυτό ισχύει και για τα άλλα κόμματα που έχουν επιλέξει την ίδια διαδικασία για την εκλογή αρχηγού. Ούτε οικονομικώς είναι εντάξει, ούτε…
Μητσοτάκης Ευρωπαίος:
…η μεγάλη απάτη. Του Στέλιου Κούλογλου. Στην επιστήμη της πολιτικής επικοινωνίας, η περίπτωση Κυριάκου Μητσοτάκη θα πρέπει να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια. Πώς δηλαδή ένας άνθρωπος που αποθεώνει το ρουσφέτι, χρησιμοποιεί αδίστακτα εθνικά θέματα για ψηφοθηρία και αυτοδιαψεύδεται συστηματικά, κατάφερε να περάσει την εικόνα του «αντιλαϊκιστή» Ευρωπαίου. Για τη διαφθορά και το ρουσφέτι, δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί ο σταθμάρχης των Τεμπών. Για τον αντιλαϊκισμό, η δήλωση του μόλις πριν από 2 μήνες στο Star: «Εμείς θα φροντίσουμε να καταρτίσουμε ένα ψηφοδέλτιο το οποίο θα είναι αντιπροσωπευτικό, έτσι ώστε να μπορούν να εκπροσωπούνται διαφορετικές κοινωνικές ομάδες… Οχι “ψηφοδέλτιο celebrity”, αλλά με κριτήριο…
Μπελέρης, Αυτιάς, Μελέτη
Του Γιώργου Καρελιά. Μπορεί ο, φυλακισμένος στην Αλβανία, δήμαρχος Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρης να «σώσει» τη ΝΔ στις ευρωεκλογές; Έτσι φαίνεται να πιστεύουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ και γ’ αυτό αποφάσισαν να τον χρίσουν υποψήφιο ευρωβουλευτή. Η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Διότι, σύμφωνα με τα διοχετευόμενα, η υποψηφιότητα Μπελέρη θα μετέτρεπε την υπόθεσή του από ευρωπαϊκή σε διμερή και θα επιδείνωνε τις σχέσεις με την Αλβανία. Γι’ αυτό και υπήρχαν αντιρρήσεις από το υπουργείο Εξωτερικών. Όμως, στη φάση που βρίσκεται το κυβερνών κόμμα εν όψει ευρωεκλογών, αυτά πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Η ΝΔ έχει γίνει «σουρωτήρι» στην πολύ…
Μεσανατολικό
Του Δημήτρη Χριστόπουλου. Προσπαθώ όλα αυτά τα χρόνια να καταλάβω για ποιον λόγο η Ευρώπη είναι τόσο ανύπαρκτη, τόσο τιποτένια απέναντι στο Ισραήλ. Προσπαθώ να καταλάβω αν αρκούν τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της Δύσης στη Μέση Ανατολή ώστε να αιτιολογήσουν τη στάση που συνεργεί στην κλιμάκωση της έντασης καθώς το Ισραήλ θεωρεί –και ορθά – πως, ό,τι και να κάνει, η Δύση όχι απλώς θα το ανέχεται, αλλά θα το στηρίζει. Προσπαθώ επίσης να αντιληφθώ αν αρκεί το ότι πρωτίστως η Γερμανία αλλά και οι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες στηρίζουν το Ισραήλ και θεωρούν αντισημιτισμό την κριτική του μόνο…
Παλιά ιστορία σε νέα εκδοχή
Του Τάσου Παππά. Το ότι δεν άρεσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. το ξέραμε. Δεν του άρεσε όχι γιατί, όπως λέει τώρα, συνέπλευσαν δύο κόμματα με διαφορετικό προσανατολισμό, αλλά γιατί άντεξαν κοντά πέντε χρόνια και στέρησαν από την παράταξή του τη δυνατότητα να βρίσκεται και εκείνη την περίοδο στα πράγματα και να κάνει κουμάντο χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, όπως πράττει την τελευταία πενταετία. Τον ενόχλησε τόσο πολύ που σε μια έκρηξη ειλικρίνειας είπε στον Τσίπρα τη μέρα παράδοσης-παραλαβής του μεγάρου Μαξίμου «δεν περίμενα ότι θα μείνετε τόσο πολύ». Εκτοτε και με διάφορες αφορμές και αυτός και συνεργάτες…
