Απ`την ευφορία στην εφορία
Του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Έχει πλάκα το πώς η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται «το μήνυμα των εκλογών». Κι επειδή όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν μπορεί να είναι η υπουργοποίηση του κ. Λοβέρδου, αρχίζουν τα σενάρια για φορολογικές ελαφρύνσεις. Αλλά κι εκεί οι προτεραιότητές τους δεν κρύβονται. Προτού καταπιαστώ με το σημερινό μου θέμα, να μην ξεχάσω να συγχαρώ το υπουργείο Εσωτερικών για την ταχύτατη διεκπεραίωση της καταμέτρησης των σταυρών για τις εκλογές της 18ης και 25ης Μαΐου. Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ, είναι η πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά που 8 μέρες μετά τις εκλογές η καταμέτρηση των σταυρών δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί….
ΚΕΝΤΡΟ-αριστερά ή…
…κέντρο-ΑΡΙΣΤΕΡΑ; Του Τάσου Παππά. Γιατί αυτός ο χαμός με τη ΔΗΜΑΡ; Γιατί προκαλεί τόσο ενδιαφέρον ένα κόμμα που δεν παίζει κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή και γιατί είναι τόσο μεγάλη η αγωνία των συστημικών κύκλων για την πορεία που θα πάρει; Θυμίζουμε ότι η ΔΗΜΑΡ αποθεώθηκε ως υπεύθυνη Αριστερά όταν ενεπλάκη σε κυβερνητικές ευθύνες παρέα με τη Δεξιά του κ. Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου, ενώ δαιμονοποιήθηκε όταν αποφάσισε η ηγεσία της να αποχωρήσει από το τρικομματικό μπλοκ εξουσίας. Από τη μια μέρα στην άλλη η «σοβαρή Αριστερά» έγινε «αλλοπρόσαλλη Αριστερά» και ο πρόεδρός της από κρίσιμος παράγοντας…
Και η αποχή;
Του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή. Εχει άραγε σημασία να αναρωτηθεί κανείς ποιοι είναι οι λόγοι που ωθούν κάποιον να απόσχει από μιαν εκλογική διαδικασία; Μπορεί μήπως να υποστηριχθεί πως η συμμετοχή μέρους του συνολικού πληθυσμού αρκεί για να αιτιολογείται πλήρως το εκλογικό αποτέλεσμα; Αν τα εμφανιζόμενα στοιχεία μαρτυρούν πως η αποχή στο Βέλγιο κατά τις ευρωεκλογές ήταν μόλις 10%, ενώ στη Σλοβακία έφτασε το 87%, με την Ελλάδα να βρίσκεται περίπου στο μέσο αυτού του ανοίγματος (κάτι περισσότερο από 43%), υπάρχουν εξηγήσεις; Αν υποθέσουμε πως η διαμάχη Φλαμανδών (ολλανδόφωνων) και Βαλλόνων (γαλλόφωνων) στο Βέλγιο είναι πρόξενος της σπουδής των ψηφοφόρων, αν…
Κανείς εδώ δεν τραγουδά
Του Αρη Χατζηστεφάνου. Η απόφαση του συγκροτήματος Electric Litany να ακυρώσει τις συναυλίες του σε Βόλο και Πειραιά, λόγω των εκλογικών αποτελεσμάτων, χαρακτηρίστηκε από ορισμένους υπερβολική. Πόσο πραγματικά απέχει όμως η Ελλάδα του νεοναζισμού, των βασανιστηρίων και της φίμωσης του Τύπου από ένα πραγματικό καλλιτεχνικό μποϊκοτάζ από το εξωτερικό; Πενήντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται σε λίγες ημέρες από τη δημιουργία του «Κινήματος Μποϊκοτάζ» εναντίον του καθεστώτος του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Ισως η πιο επιτυχημένη πρωτοβουλία στην Ιστορία για τον αποκλεισμό ενός φιλοφασιστικού και ρατσιστικού καθεστώτος, έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα με μια συγκέντρωση στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου και…
Ο κύκλος των χαμένων…
…μεταρρυθμιστών. Του Παναγιώτη Φλωρίδη. Μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές είχε εξαγγελθεί μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης που είχε όντως χαρακτηριστικά μεταρρύθμισης: το Υπουργείο Εσωτερικών είχε έτοιμο το νομοσχέδιο για την τελική αλλαγή στον τρόπο εκλογής δημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Με βάση αυτό το σχέδιο, οι υποψήφιοι δήμαρχοι θα εκλέγονταν από διαφορετικό ψηφοδέλτιο, διαγωνιζόμενοι μεταξύ τους. Και από ένα άλλο, ενιαίο ψηφοδέλτιο, θα προέκυπταν οι δημοτικοί σύμβουλοι. Ο κάθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος θα ήταν “διακριτός” ως προς την προτίμησή του, αφού δίπλα στο όνομά του θα υπήρχε και το όνομα του υπ. δημάρχου της προτίμησής του. Οι πολίτες δέχθηκαν με ικανοποίηση μια…
Διαφωνώ με τον διορισμό μου
Του Γιάνη Βαρουφάκη. Άγγλος δεν είμαι. Μονεταριστής ούτε. Πανεπιστημιακός είμαι. Κεντρικός Τραπεζίτης δεν υπήρξα ποτέ. Άρα, αν ο Αλέξης Τσίπρας με πρότεινε για την θέση του Διοικητή της Τράπεζας, θα διαφωνούσα με την πρότασή του! Ευτυχώς ο κ. Τσίπρας ποτέ δεν σκέφτηκε να με προτείνει για αυτή την θέση. Το σχετικό «ρεπορτάζ» απλά αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα δημοσιογραφικής παρακμής εφημερίδας, που κάποτε, διάβαζα συστηματικά. Δεν έχουν περάσει δύο εβδομάδες που σε άρθρο μου στο protagon επιχειρηματολογούσα ότι ο νέος Διοικητής πρέπει να μην είναι Έλλην, να μην κατάγεται από την λοιπή ευρωζώνη, να μην είναι πανεπιστημιακός, να έχει μακρά και…
“Γιεγιέδες”:
Νεανική μουσικοκοινωνική ταυτότητα πέρα από την πολιτική Δεξιά και Αριστερά. Του Όμηρου Ταχμαζίδη. [ Το κείμενο ανακοινώθηκε σε συνέδριο που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ανδρέα Λεντάκη υπό τον τίτλο: «Δρόμοι της νεολαίας στη δεκαετία του ΄60: πολιτικές δράσεις και πολιτισμικές καταβολές» και δημοσιεύθηκε στα «Πρακτικά Α΄ Συνεδρίου», Αθήνα 2006, σ. 217 -227. Δεν έτυχε να δω το κείμενο σε αυτή τη δημοσίευση, έως ότου το συνάντησα σε παραπομπή της μελέτης του ιστορικού Κώστα Κατσάπη: «Περί της «Πολιτικής Αγωγής» των νέων, ένα εγχείρημα για τον πολιτικό φρονηματισμό της «ανεξέλεγκτης νεολαίας» στη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών» (το κείμενο είναι αναρτημένο στο Διαδίκτυο).Είχα…
Εικονικά και αληθινά…
…αποτελέσματα. Του Άκη Κοσώνα. Το πρώτο και αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα είναι ότι ένα σημαντικά μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος ξεπέρασε τον φόβο που του επέβαλε η επικοινωνιακή προπαγάνδα των μεγάλων, γνωστών και διαπλεκόμενων με ποικιλώνυμα συμφέροντα ΜΜΕ. ΄Εβαλε στην άκρη «τα κάρα και τα μουλάρια» που κατά τους μνημονιακούς έρχονται, την έλλειψη καυσίμων, φαρμάκων, ψωμιού, γάλατος , αν δεν ψηφίσουμε ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ «πακέτο» που ξαναπαίχτηκε όπως και τον Ιούνιο του 2012 από αρκετά κανάλια και εφημερίδες, και αποφάσισε να δοκιμάσει μπας και δεν είναι έτσι. Μήπως και δεν πλημμυρίσουν οι δρόμοι απο κάρα και μουλάρια, μήπως δεν ρημάξει η χώρα…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Μαρία και…
…η Δευτέρα Παρουσία. Του Στέλιου Κούλογλου. Oνομάζονται «ψυχολογικές επιχειρήσεις» και συνήθως χρησιμοποιούνται στον πόλεμο. Στόχος είναι η δαιμονοποίηση του αντιπάλου μέσα από τον εκφοβισμό του πληθυσμού. Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ένα από τα περίφημα αμερικανικά προπαγανδιστικά φιλμ έδειχνε τους Σοβιετικούς να επιτίθενται στις ΗΠΑ με πυρηνικά όπλα και τις αντιδράσεις μαθητών σε ένα δημοτικό σχολείο. Στην Ελλάδα είχαμε ανάλογες επιχειρήσεις την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτήν τη φορά δεν τις διενεργούσε η κυβέρνηση αλλά ένας τηλεοπτικός σταθμός. Όλα τα κανάλια παρουσίασαν, και μάλιστα υπέρμετρα, πολιτικούς όπως ο κ. Βενιζέλος που προειδοποιούσε ότι αν δεν ψηφιζόταν η Ελιά, θα επικρατούσε το χάος,…
Σημείο καμπής για ΣΥΡΙΖΑ
Του Κώστα Λαπαβίτσα. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές αποτελεί γεγονός ολκής για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Προσφέρει τη δυνατότητα μεγάλων αλλαγών, αν και προέκυψε κυρίως λόγω της εκλογικής υποχώρησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όχι λόγω της δυναμικής του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό ζήτημα των εκλογών ήταν αν η χώρα είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μια βαθιά ανατροπή του πολιτικού σκηνικού εδώ και τώρα. Φάνηκε ότι οι δυνάμεις της ανατροπής υπάρχουν, είναι μετρήσιμες, σε βαθμό που εκφράζονται από το ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν πρώτες, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα δε δείχνει ότι η ανατροπή θα προκύψει αυτόματα….
Ο «θρίαμβος» του 8%
Του Τάσου Παππά. Το 8% ως εκλογικό ποσοστό πώς σας φαίνεται; Εξαρτάται. Αν είσαι καινούργιο κόμμα, είναι καλή επίδοση που μπορεί να λειτουργήσει σαν εφαλτήριο για μια θεαματική εκτίναξη στο μέλλον. Αν έρχεται ύστερα από τη συντριβή που γνώρισες στην προηγούμενη αναμέτρηση, είναι ένα σημάδι δειλής ανάκαμψης. Αν υπολείπεται 28 μονάδες του αποτελέσματος που είχες πάρει στις αντίστοιχες κάλπες πριν από πέντε χρόνια, τότε μιλάμε για πανωλεθρία. Αν βρίσκεται τέσσερις μονάδες πίσω από τις εθνικές εκλογές που έγιναν πριν από δύο χρόνια, είναι μια σοβαρή υποχώρηση. Κοινή λογική; Λάθος. Ολα αυτά είναι φληναφήματα των εχθρών της δημοκρατικής παράταξης που έχουν…
Εξετάσεις και Τράπεζα Θεμάτων
Του Γιώργου Ξενέλλη* Το ΥΠΑΙΘ, υποτίθεται για να αναγκάσει τάχα τους καθηγητές να ΄΄βγάζουν΄΄ όλη την ύλη και οι μαθητές να έχουν κοινά θέματα, από φέτος οι βαθμοί της Α, Β και Γ τάξης θα μετράνε για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δημιούργησε εκτός από τον αυστηρότερο τρόπο προαγωγής από τάξη σε τάξη, μια Τράπεζα Θεμάτων κεντρική με θέματα ανά μάθημα, τα οποία θα είναι ανοικτά στους μαθητές και από κει θα γίνεται κλήρωση στις εξετάσεις εντός σχολείου, των δύο θεμάτων των γραπτών εξετάσεων όλων των μαθημάτων στο σχολείο – τα άλλα δύο τα επιλέγει ο διδάσκων. Συγκεκριμένα ο βαθμός…
Προετοιμάζοντας το νοκ άουτ
Του Στέλιου Κούλογλου. Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη γραφτεί στην ιστορία: η αριστερά κερδίζει για πρώτη φορά την πρώτη θέση, στην ουσία από συστάσεως ελληνικού κράτους. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρόκειται για την δεύτερη φορά, είχε προηγηθεί μια πρωτιά την δεκαετία του ‘80, σε ευρωεκλογές του άλλοτε πανίσχυρου ιταλικού ΚΚ, που τα απομεινάρια του παρουσιάστηκαν στις χθεσινές εκλογές στο ψηφοδέλτιο «Για μια άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα». Στην άνετη επικράτηση στις ευρωεκλογές θα πρέπει να προστεθούν η νίκη του αουτσάιντερ Ρένα Δούρου στην πιο σημαντική εκλογική περιφέρεια της χώρας καθώς και η εκλογή υποψηφίων που υποστηρίχθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ σε…
Ευρωεκλογές: Το σύστημα…
…έδειξε τα δόντια του, γεμάτα τερηδόνα! Του Δημήτρη Μάρδα* Οι ευρωεκλογές τέλειωσαν και όλοι δείχνουν ευχαριστημένοι, αφού βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο, όπως πράγματι είναι. Ο κυβερνητικός σχηματισμός σώθηκε, χάρη στην ηθική συμπαράσταση των πιστωτών, που σιώπησαν παραμονές εκλογών, μην ενοχλώντας την κυβέρνηση με την επιβολή δυσάρεστων μέτρων οικονομικής υφής. Από την άλλη, οι εκβιασμοί του αντιπροέδρου της κυβέρνησης του κου Βενιζέλου, ίσως έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο σωτήριο ποσοστό της ΕΛΙΑΣ. Έτσι η ΝΔ με την ΕΛΙΑ μαζί συγκεντρώνουν ένα ποσοστό γύρω στο 30% των ψήφων, που θεωρείται γι’ αυτούς ικανοποιητικό! Αν λάβουμε υπόψη ότι η εκτίμηση του ποσοστού…
Εκλογές – μέρος δεύτερο…
Του Γιάννη Καραγιαννίδη. «Όλα τα λεφτά» στις χθεσινές τριπλές εκλογές που ζήσαμε στο νομό μας ήταν η μάχη του Κιλκίς! Ή, καλύτερα, η μονομαχία. Σισμανίδης εναντίον Τονικίδη και τούμπαλιν, σε μια αναμέτρηση που κράτησε με κομμένη την ανάσα τους Κιλκισιώτες που την παρακολουθούσαν. Μια μονομαχία, που μόνο με άλλες ανάλογες του παρελθόντος μπορεί να συγκριθεί, όπως αυτή των Παραστατίδη – Τσαβδαρίδη για τη Νομαρχία το 1998 ή των Πολυχρονίδη – Συμεωνίδου για τον Δήμο Αξιούπολης το 2002. Λίγοι ασφαλώς, περίμεναν να γίνει μια τόσο αμφίρροπη μάχη όταν είδαν τ` αποτελέσματα του α` γύρου, με τον κ. Σισμανίδη στο 46% κι…
2015: Ο επόμενος εκβιασμός…
…(μέσω τραπεζών) σχεδιάζεται. Του Γιάννη Βαρουφάκη Το 2013 δώσαμε (ως πολίτες) 41 δισ. ευρώ στις τράπεζες, τα οποία δανειστήκαμε από την Ευρώπη με τους γνωστούς επαχθείς όρους, για να ορθοποδήσουν, υποτίθεται. Κυβέρνηση, τραπεζίτες, Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο σήμερα θριαμβολογούν ότι οι τράπεζες πράγματι ορθοπόδησαν και αρχίζουν να πορεύονται μόνες τους, χωρίς τα κρατικά δεκανίκια, έτοιμες να δανείσουν ξανά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.Δυστυχώς, αυτός ο ισχυρισμός απέχει τόσο από την αλήθεια, που ο χαρακτηρισμός «ψέμα» είναι επιεικέστατος. Η αλήθεια (που μπορούμε να διακρίνουμε από τα πιο κάτω στοιχεία) κρύβει δύο γιγάντιες απειλές για τη χώρα: Πρώτον, οι τράπεζες δεν ορθοπόδησαν και, ως αποτέλεσμα, την…
Η μάχη των ευρωεκλογών
Της Ειρήνης Αγαθοπούλου. Στις 25 Μαΐου, εκτός από το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, έχουμε και τη μάχη των Ευρωεκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, από την πρώτη στιγμή, έδωσαν δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε αυτές τις εκλογές: Στήριξη λοιπόν, των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού, θα σημάνει ξεκάθαρα και «ναι» στη συνέχιση της λιτότητας και των αντιλαϊκών μέτρων, ενώ μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι μια αδιαμφισβήτητη καταδίκη των Σαμαροβενιζελομερκελικών πολιτικών, που έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, αλλά και των εργαζομένων γενικότερα, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Το ερώτημα όμως, που τίθεται επιτακτικά…
Η σημασία του σταυρού
Του Παύλου Πασσαλίδη* Το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών για το Ευρωκοινοβούλιο είναι αμφιλεγόμενο. Κάθε παράταξη δίνει τη δική της εκδοχή ως προς το αποτέλεσμα. Είναι έτοιμες να διατυπώσουν πολιτικά μηνύματα κατά πώς τις συμφέρει. Όλα όμως αυτά τελειώνουν την επομένη των εκλογών. Το γεγονός όμως που παραμένει είναι η εκλογή των 21 Ευρωβουλευτών που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας την πενταετία 2014- 2019. Η δική μας άποψη ήταν, είναι και θα είναι επικεντρωμένη στις αρμοδιότητες, τη λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου και φυσικά στα οφέλη που θα προκύψουν για τους πολίτες και τη χώρα. Η στάση και η απόδοση των 21 Ελλήνων…
Ευρωβουλή: Οι «εκτελεστές»…
…και τα «διακοσμητικά στοιχεία». Του Δημήτρη Μάρδα* Τι είναι «επικουρικότητα», τι σημαίνουν οι ο όροι «Ευρώπη της μεταβλητής γεωμετρίας», ή της «ρήτρας εξαίρεσης», ποια η έννοια της «ομοφωνίας» και της «ενισχυμένης πλειοψηφίας» στους κόλπους του Συμβουλίου κατά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, πότε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) παίζει ασήμαντο ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων; Αυτά, όπως και άλλα τόσα είναι τα ερωτήματα, που έπρεπε να απασχολούν τους υποψήφιους ευρωβουλευτές μας και όχι τα τετριμμένα και χιλιοειπωμένα ζητήματα της δικής μας καθημερινότητας. Γι’ αυτά έχουμε τους 300 μας!. Βέβαια, θα ήταν ίσως υπερβολή κατά πολλούς να απαιτείται στον παρόντα χρόνο, πριν δηλαδή…
Τι στον Μπέο γίνεται;
Του Κώστα Βαξεβάνη. Πολιτικό μήνυμα τελικώς, δεν είναι οτιδήποτε μπορούμε να ερμηνεύσουμε ή έχει ευθεία αναγωγή στις κομματικές προσμονές, αλλά και ό,τι δεν μπορούμε να ερμηνεύουμε. Ακόμη και η σύγχυση είναι πολιτικό μήνυμα. Πολιτικό μήνυμα είναι πως μπορεί η κοινωνία να λέει ψέματα και στον εαυτό της και στους άλλους. Αναμφίβολα υπάρχουν πολλοί που άλλο ήθελαν να ψηφίσουν, άλλο ψήφισαν και άλλο δήλωσαν στα exit polls για να καλύψουν την διαφορά και να απενεχοποιηθούν. Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που εξηγεί την αστοχία των exit polls και ίσως και αυτή των προεκλογικών γκάλοπ, αν βέβαια υποθέσουμε πως αυτά έγιναν χωρίς σκοπιμότητες….
