Τοξικοί μύθοι
Του Γιάννη Τριάντη.
Ενας από τους κεντρικούς μύθους που εντέχνως καλλιεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια είναι ο υδροκεφαλισμός του κράτους. Τα αχρείαστα πλήθη των δημοσίων υπαλλήλων. Στρατός βολεμένων και τεμπέληδων που ζουν εις βάρος της κοινωνίας, όπως διατείνεται ασύστολα η προπαγάνδα… Δεν είναι ο μόνος μύθος. Αλλά αποτελεί τον βασικό μοχλό της προσπάθειας να υψωθεί εξυγιαντική η συνολικά εγκληματική πολιτική του μνημονιακού Προγράμματος.
Η επεξεργασμένη προπαγάνδα -θορυβώδης, καταιγιστική και δήθεν αποκαλυπτική- ποντάρει στην παρώθηση βασικών ερωτημάτων στο περιθώριο. Τα καθιστά ήσσονος σημασίας. Σα να παρέλκουν. Οπως, ας πούμε, για το «ποιος ευθύνεται». Οι κατά καιρούς κυβερνώντες; Οι συνδικαλιστές; Η κοινωνία; Οταν το βάρος πέφτει στην έκταση των δήθεν ή των υπαρκτών παθογενών, η λογική επεξεργασία, επομένως και το είδος των αντιδράσεων για τις δήθεν καθαρτήριες επιλογές, εγκλωβίζεται στο αναγκαίον της επιβληθείσης πολιτικής. Ακόμη και όταν αυτή ψεύδεται απροκάλυπτα. Οπως στην περίπτωση του «γιγαντιαίου, άχρηστου κράτους», που πρέπει να ανακαινιστεί.
Προσφάτως δόθηκε στη δημοσιότητα Εκθεση του ΟΟΣΑ για το εργατικό δυναμικό και την απασχόληση στην κεντρική κυβέρνηση. Με στοιχεία για όλες τις χώρες, με συγκριτικούς πίνακες κ.τ.λ. Φευ! Ουδείς ασχολήθηκε! Ούτε καν η αντιπολίτευση. Κάτι προσπάθησε να πει η ΠΟΕ-ΟΤΑ (οι συνδικαλιστές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση), αλλά ποιος ν’ ακούσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έριχνε για πολλοστή φορά την κυβέρνηση και μάλωνε με τον Κεδίκογλου στο καθημερινό πινγκ πονγκ της γελοίας αντιπαράθεσης, η Κεντροαριστερά είχε το νου της στα μεγαλεία της φλυαρίας, ο Καμμένος έλειπε ταξίδι για δουλειές και το ΚΚΕ μονίμως στον κόσμο του… Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι συντριπτικά. Αντιγράφουμε:
* Μόλις το 7,9% του εργατικού δυναμικού της Ελλάδος απασχολείται στην κεντρική κυβέρνηση. Ο μέσος όρος στο σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 15,5%. Ενώ στις σκανδιναβικές χώρες αγγίζει το 30%.
* Η Υγεία στη χώρα μας απορροφά το 11,6% του συνόλου των δαπανών, έναντι 14,5% του μέσου όρου. Και η Παιδεία μόλις το 7,9% έναντι 12,5%.
* Στην Ελλάδα, το ποσοστό των κρατικών δαπανών που κατευθύνεται σε προμήθειες του Δημοσίου είναι 18,9%, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ ανέρχεται στο 29%.
Και κάτι ακόμη από την ανακοίνωση της ΠΟΕ-ΟΤΑ για το δήθεν υπερδιογκωμένο Δημόσιο: «Τα στοιχεία της Εκθεσης αφορούν μέχρι το 2011 και δεν συμπεριλαμβάνουν χιλιάδες απολύσεις που έχουν γίνει εντός του 2012 και 2013, όπως και το κύμα φυγής από το Δημόσιο»…
«Αν ένα Πρόγραμμα δεν έχει τη στήριξη του λαού, πολύ απλά δεν θα γίνει τίποτε», δήλωσε προχθές ο υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας. Αλλά για να ‘χει στήριξη, απαιτείται ειλικρίνεια. Χρειάζονται συγκεκριμένα στοιχεία και διαφωτιστική ενημέρωση. Διαφέρει η άρση των υπαρκτών παθογενειών από την εγκληματική κατακρήμνιση… Ο κόσμος καταλαβαίνει το αναγκαίο των αλλαγών, έστω και αν δεν είναι δική του η ευθύνη για την εγκατάσταση και τη μακροημέρευσή τους…
Οταν όμως ταΐζεις την κοινωνία με τοξικά ψεύδη, προσωρινά την προβληματίζεις και πρόσκαιρα την πείθεις να δεχθεί τις ειδεχθείς «μεταρρυθμίσεις». Αλλά ταυτόχρονα συγκροτείται αθέατα μια καταστροφική δυναμική. Τρέφεται η καχυποψία, ενισχύεται η συνωμοσιολογία και βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο λόγος της ευκολίας. Πόσω μάλλον όταν διαπιστώνεται ότι τα ποικιλώνυμα success stories και οι αισιόδοξες εκτιμήσεις έχουν ελάχιστη -ή μηδαμινή- σχέση με την πραγματικότητα…
Οι μύθοι να ‘ναι καλά και όλο κάτι βρίσκει η χορεία των κυβερνώντων για να κερδίζει χρόνο. Οσο η πίκρα και η οργή, η απογοήτευση και η ανασφάλεια καθιζάνουν σαν θολό νερό στο ποτήρι και δεν μεταβάλλονται σε εκρηκτικό υλικό, τόσο θα βολτάρουν άτρωτοι οι κραταιοί μύθοι και θα βουλιάζει πειθήνια στην απελπισία και στην κατάθλιψη η κοινωνία.
Άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
