Τη ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν

Του Θανάση Καρτερού.

Επειδή πάλι, με αφορμή το νομοσχέδιο που αποσύρθηκε, η Ηρωδιάς της Ν.Δ. και η ακολουθία της -Φώφη, Σταύρος, και Σία- μαίνονται. Επειδή ο προσωρινός και αψύς Πλακιωτάκης αγρίεψε και καλεί και απαιτεί και διατάζει: Καλώ τον κ. Τσίπρα, να ομολογήσει την αδυναμία του να κυβερνήσει και να αναλάβει πρωτοβουλίες για να ξεπεραστεί το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Επειδή παράγινε το κακό με τα σενάρια, τις προφητείες και τις ονειρώξεις για ιψενικά πολιτικά τρίγωνα και τετράγωνα. Επειδή όλα αυτά, καλό είναι να καταστήσουμε σαφές, μετά γνώσεως και μετά λόγου γνώσεως, ότι:

Πρώτον, όσο ξύλο κι αν τρώνε από βαρόνους, συγκροτήματα, διαπλεκόμενους, ολιγάρχες και όλο το κακό το συναπάντημα, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά, ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του δεν πρόκειται να τους κάνουν τη χάρη. Οικουμενικές, κουμπαριές, συμπεθεριά, συν-ενέσεις σε πρεζόνια της εξουσίας δεν πρόκειται να υπάρξουν. Αν μη τι άλλο θα έπρεπε να διδαχτούν οι προαγωγοί ότι οι αριστεροί μπορεί να είναι άπειροι, κάποτε αφελείς, συχνά υπερβολικά βέβαιοι ότι το δίκιο δεν μπορεί παρά να νικήσει. Μπορεί να πέφτουν σε λάθη. Αλλά μαθαίνουν γρήγορα. Και δεν είναι ούτε ηλίθιοι ούτε δειλοί.

Δεύτερον, εκείνοι που κάνουν τη ρουφιανιά πολιτική, τακτική, στρατηγική και περιμένουν ρουφιανεύοντας στα κουαρτέτα κάθε φιλολαϊκό σκίρτημα, κάθε φιλολαϊκή απόπειρα, ότι θα μπορέσουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση, είναι μακριά νυχτωμένοι. Διότι όλοι οι αυτουργοί, φυσικοί και ηθικοί, που μας οδήγησαν έως εδώ και που τώρα χαίρονται δημοσίως όταν καταφέρνουν τους δανειστές φίλους τους να πιάσουν από τον λαιμό την κυβέρνηση, ξεχνούν τη λαϊκή σοφία: Τη ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, τους ρουφιάνους ουδείς. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.

Τρίτο και τελευταίο: Στη μεγάλη διαδρομή της Αριστεράς είδαμε καν και καν προβοκάτσιες, εκβιασμούς, ρουφιανιές, στησίματα, τρομοκρατία, ξύλο και των γονέων. Η παλιά Δεξιά, που κάποιοι θέλουν να νεκραναστήσουν, και όλο το σύμπλεγμα του κράτους και του παρακράτους εκπαίδευσαν -πάνω χέρι, κάτω χέρι- τους αριστερούς να αντέχουν. Αν περιμένουν τώρα κάποιοι εκφυλισμένοι απόγονοι λαμπρών προγόνων ότι θα βάλουν αυτό τον κόσμο στο βρακί τους, απλώς αποδεικνύονται ανιστόρητοι. Και εντελώς γελοίοι. Είδε ο Τσίπρας τον Πλακιωτάκη, τον Σταύρο, τον Άδωνι και φοβήθηκε. Φέρτε μου μια οικουμενική να κρυφτώ. Αέρα, βρε…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ