Ο Κυριάκος το φοβάται,

…ο Τσίπρας το θέλει.

Του Τάσου Παππά.

Θεσμικώς δεν ήταν πρέπον. Πολιτικώς όμως ήταν αποτελεσματικό. Ο λόγος για την αιφνιδιαστική (;) επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αρχιεπισκοπή για να συναντηθεί με τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας Ιερώνυμο. Το αντικείμενο της συζήτησης ήταν το Μακεδονικό.

Διαμαρτυρήθηκαν τα κόμματα επειδή ο Α. Τσίπρας επέλεξε να ενημερώσει τον αρχιεπίσκοπο, ενώ έχει αφήσει στο σκοτάδι τους πολιτικούς αρχηγούς. Τυπικά έχουν δίκιο. Όντως ήταν μια ασυνήθιστη ενέργεια από την πλευρά του πρωθυπουργού και μάλιστα λίγες μέρες μετά το αυστηρό μήνυμα της κυβέρνησης προς την ιεραρχία ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής τον κυρίαρχο λόγο τον έχει η κυβέρνηση, αυτή διαπραγματεύεται με τους ξένους, αυτή διαβουλεύεται με τα κόμματα, αυτή αποφασίζει.

Ωστόσο, η πρωτοβουλία του Α. Τσίπρα δεν αφορούσε τον κεντρικό πυρήνα του προβλήματος (ονομασία της ΠΓΔΜ), αλλά τα αγκάθια που έχουν φυτρώσει στην περιφέρειά του και απειλούν να το πνίξουν πριν ακόμη ξεκινήσει επί της ουσίας η διαδικασία.

Αυτό που ήθελε ο πρωθυπουργός ήταν μια σαφής δήλωση του αρχιεπισκόπου που θα άδειαζε όλους εκείνους που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ιστορία και να διχάσουν την κοινωνία, δηλαδή τους φανατικούς ιεράρχες (δεν είναι λίγοι) και την εθνικιστική φράξια της Νέας Δημοκρατίας (με αφορμή το Μακεδονικό ξεσαλώνει). Πέτυχε το στόχο του.

Προφανώς ο Τσίπρας είχε προετοιμάσει το έδαφος και είχε εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη του αρχιεπισκόπου, διαφορετικά δεν θα πήγαινε σε μια συνάντηση με ανοιχτό αποτέλεσμα.

Η παρέμβαση του Ιερώνυμου ήταν ηχηρή. Υπονομεύει τη δυναμική των κινητοποιήσεων, δίνει ένα καλό άλλοθι στον Πάνο Καμμένο για να αναδιπλωθεί και προκαλεί αμηχανία στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει όλες τις πτέρυγες του κόμματος αλλάζει στάση μέρα παρά μέρα.

Στο μεταξύ η κινητικότητα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας με αφορμή το Μακεδονικό είναι πυκνή και δεν αποκλείεται να δούμε να εμφανίζεται νέο κόμμα, μονοθεματικό στην πρώτη φάση. Το φοβάται ο Μητσοτάκης, το θέλει ο Τσίπρας, ανησυχεί ο Καμμένος.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ