Ο αντι-Τσίπρας μίλησε

Του Θανάση Καρτερού.

Άσχημα μαντάτα για τους δελφίνους της Ν.Δ.: Ο Μεϊμαράκης σχεδιάζει να τους πάρει το σκαλπ. Η κολοκυθιά θα κατέβει – δεν θα κατέβει στη μάχη της αρχηγίας είναι παραμύθι και στάχτη στα μάτια. Και είναι σίγουρο ότι θα τους -και θα μας- αλλάξει τα φώτα στις ξένες γλώσσες. Διότι ο πρώην και μέλλων αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξέρει ότι οι ξένες γλώσσες, των ελληνικών συμπεριλαμβανομένων, είναι το όπλο του, για να ηγεμονεύσει στην παράταξη, που ψάχνει τον αντι-Τσίπρα!

Εγώ, άρτια προετοιμασμένος, είμαι ο αντι-Τσίπρας. Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε χθες. Και ταυτοχρόνως το αγγελτήριο της ήττας για τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Και ένα απαύγασμα της πολιτικής του σκέψης, που στηρίζεται εδραίως στη γνώση ξένων γλωσσών και προορίζεται να συγκινήσει κάθε πικραμένη από το μακελειό του Ιανουαρίου νεοδημοκρατική ψυχή. Και ένα δείγμα γραφής για την αντιμετώπιση ενός άγλωσσου πρωθυπουργού, από ένα γλωσσομαθή.

Είπε για την εμφάνιση Τσίπρα απέναντι στον Κλίντον ο αντι-Τσίπρας, και δώστε βάση : “Όταν προσέρχεσαι να λάβεις μέρος σε διάλογο με τόσο μεγάλο ακροατήριο και εκπροσωπείς τη χώρα σου, οφείλεις να πας άρτια προετοιμασμένος, και δεν είναι κακό να έχεις και ένα μεταφραστή…Δυστυχώς πολλές φορές, η σιγουριά που αισθάνεται κανείς, μέχρι και επίπεδο αλαζονείας, δεν σ’ αφήνει να δεις τις αδυναμίες σου, και αντί να εκπέμψεις τη σιγουριά, εκπέμπεις αμηχανία. Εκπέμπεις ένα ύφος που δείχνει ότι αυτά που λες δεν τα πιστεύεις, και πολύ περισσότερο δεν τιμάς τη χώρα που εκπροσωπείς. Φαίνεται ότι έτσι πήγαινε και στις διαπραγματεύσεις που κρατούσαν πολλές ώρες, απροετοίμαστος. Εγώ πιστεύω ότι έχει περιθώρια βελτίωσης και μπορεί, αν φύγει από την αλαζονική στάση που έχει, να τα καταφέρει. Πάντως η χώρα δεν μπορεί να εκπροσωπείται έτσι”.

Αυτά, έτσι όπως καταγράφηκαν στο βίντεο, πριν δηλαδή από το φιλικό rewriting, αρκούν για να καταλάβουμε ότι δεν σκίζει μόνο τον Τσίπρα στα αγγλικά. Σκίζει και μας στα ελληνικά. Σκίζει καιτα ελληνικά. Και τιμά την πατρίδα, αναδεικνύοντας τη γλώσσα της ως εργαλείο αποκάλυψης της πολιτικής του σκέψης, αλλά και της σκέψης του Τσίπρα. Μπράβο. Έστω κι αν σε κάποια σημεία χρειαζόμαστε διερμηνέα -και όχι μεταφραστή– για να διεισδύσουμε στα πολιτικά βάθη που εκφράζει ο προφορικός του λόγος…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ