Υπουργός στο προσκέφαλο…

…εκσκαφέα.

Του Άλκη Γαλδαδά (protagon.gr)

——————————————————————————————————————————————————————————————————–Οι πολιτικοί που ενδιαφερόταν μόνο για το πώς θα ξαναβγούν, πώς θα βρουν τα λεφτά για τον επόμενο προεκλογικό αγώνα, που ήθελαν να κάνουν τον καλό στις διάφορες μεγάλες εταιρείες, που δεν τους ένοιαζε αν καίγεται ο διπλανός τους αν δεν ήταν συγγενής ή έστω ψηφοφόρος, τελειώνουν. Μια νέα γενιά μπαίνει από δεξιά στην πολιτική σκηνή. Μηδενικής ανοχής, αποφασιστική, γρήγορη και σκληρή.

Προσέξτε έναν τυπικό εκπρόσωπό της. Έμαθε για τα γεγονότα στις Σκουριές και μόλις βρήκε αεροπλάνο διαθέσιμο έσπευσε να βρεθεί στη Χαλκιδική. Να λοιπόν ένας από αυτούς τους νέους Πραιτωριανούς που ταιριάζει σε ό,τι περιέγραψα λίγο πριν. Νίκος Δένδιας, his name. Μπορεί να ήταν ανύπαρκτος πριν σαν πολιτικός αλλά τώρα τον αισθανόμαστε παραπάνω από υπαρκτό. Αρκεί να διαβάσεις τη συγκλονιστική δήλωση-διάγγελμα-κεραυνό που έριξε από τον τόπο του «εγκλήματος» (θα το εξηγήσουμε και αυτό σε λίγο): «Πρώτον, η Ελλάδα είναι ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου. Δεύτερον, έχουμε όλοι την υποχρέωση να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα ξένων επενδύσεων στη χώρα. Είναι γνωστό ότι αυτή είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε το τεράστιο, το δραματικό πρόβλημα της ανεργίας. Ευχαριστώ πολύ”.

Και έτσι έβαλε πολλά πράγματα στη θέση τους. Κράτος δικαίου η Ελλάδα, είπε. Χρειάζονται σχόλια στο αυτονόητο; Δεν κάνει, πάσο. Μετά ο γκουρού της απασχόλησης προχωρεί προτείνοντας λύσεις: ΜΟΝΗ λύση για την ανεργία οι ξένες επενδύσεις (για πρωτοβουλίες μέσα από την χώρα ούτε λόγος, έρχονται και οι ζέστες σε λίγο). Και κολλητά ένα ευχαριστώ πολύ (που δεν ήλθε κάτι άσπρο προς το μέρος του;).

Λίγα είπε και καλά, γιατί είχε να τρέξει να δει και τους τραυματίες. Τρία φορτηγά (dead, το έγκλημα που λέγαμε), ένα γκρέιντερ, εκσκαφείς, δυο τζιπ, γεννήτριες και τα κοντέινερ σε κακή κατάσταση. Οι εκσκαφείς, όπως με πληροφόρησαν, ανέπνεαν ακόμη την ώρα που έφθασε ο Υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ στο προσκέφαλό τους γι αυτό διέταξε την αερομεταφορά τους σε νοσοκομείο του εξωτερικού. Θα χρειαστούν άμεση μεταμόσχευση. Σωληνακια, ρουλεμάν και ποιος ξέρει και τι άλλο και να δούμε και αν θα μπορούν να αφήσουν πλέον απογόνους.

Ο Υπουργός μέχρι το βράδυ ήταν πολύ ανήσυχος. Τόσο όσο δεν είχε ανησυχήσει όταν κάποιοι αστυνομικοί είχαν ξυλοκοπήσει μέσα στο ίδιο δάσος στις Σκουριές γέροντες (ο ηλικιωμένος, εκεί επάνω, ή από πέσιμο στο κυνηγητό ή από γκλομπ μάλλον θα πάει), όταν τα παλικάρια του είχαν σπάσει χέρια και πόδια από άλλους ηλικιωμένους. Τόσο όσο δεν ανησυχεί για τους αστυνομικούς, που πιάνονται κάθε εβδομάδα με χωμένα τα χέρια τους ως τα μανίκια στο μέλι, να ξυλοκοπούν ανυπεράσπιστους κρατουμένους, να έχουν δοσοληψίες με την ηρωίνη.

Μάλωσε μάλιστα τους δικούς του γιατί δεν ήταν αρκετά ενεργητικοί(!;). Έτσι τους διέταξε, γιατί αν και ένστολοι δεν τους είχε κόψει, να πάρουν καταθέσεις από το γκρέιντερ (ίσως γιατί μιλούσε μόνο αγγλικά). Γιατί όχι και από τις γεννήτριες όμως, δεν κατάλαβα. Όπως δεν κατάλαβα προς τι τόση ανησυχία όταν Δήμαρχος στην περιοχή (δες σύμπτωση) είναι ο κ. Χρήστος Πάχτας, ένας από τους πιο ευυπόληπτους πολιτικούς μας. Που αν γινόταν Εθνική Αξιότιμων Πολιτικών θα είχε πάρει, όπως λέμε στη γλώσσα του ποδοσφαίρου, τη φανέλα σπίτι του.

Κοντά και ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Μαύρη Πέτρα» στα μεταλλεία, Άγγελος Δεληγιόβας, χαρακτήρισε απαράδεκτα τα γεγονότα. «Οι εργαζόμενοι θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας. Έως εδώ. Αφού δεν μπορεί το κράτος να περιφρουρήσει την επένδυση, θα το κάνουμε εμείς. Θα ξεκινήσει εμφύλιος. Θα γίνει μεγάλο κακό αν μας κόψουν το μεροκάματο» τόνισε και προανήγγειλε συγκέντρωση των εργαζομένων στα μεταλλεία τις επόμενες μέρες στο χώρο της επένδυσης. Σωστός, τόσο, που μάλλον θα έβρισκε περιττή τη σύσταση (παρ’ όλο το θυμό του) να μπει στον κόπο να δει τι λέει το ΑΠΘ για το έργο.

 Και μια σημειολογική παρατήρηση, επιτρέψτε μου ω αναγνώστες. Το σωματείο των εργαζομένων ονομάζεται «Μαύρη Πέτρα». Και πού πάει το μυαλό του καθενός; Ότι τελειώνοντας τη δουλειά εκεί, όντας από αλλού, θα ρίξουν μαύρη πέτρα ασορτί με τις μαύρες πια Σκουριές; Στη Φινλανδία πάντως, στην αντίστοιχη εγκατάσταση εξόρυξης χρυσού που μας είχαν πυρπολήσει το μυαλό με το να τη φέρνουν σαν παράδειγμα, σταμάτησαν τις εργασίες από το Νοέμβριο και μέχρι τουλάχιστον τον Ιούνιο, για να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν τα διάφορα προβλήματα. Αλλά αυτοί θα μου πεις δεν έχουν Δένδια να προσέχει την επένδυση και να περιθάλπει μηχανήματα.