Καφές και δημοκρατία

Του Θανάση Καρτερού.

Όταν λέμε ότι γυρίζουμε πολλά χρόνια πίσω, εννοούμε ότι γυρίζουμε πολλά χρόνια πίσω. Στην αλήστου μνήμης εποχή της ΕΡΕ, όταν για να οποιαδήποτε «συνάθροιση», δηλαδή συγκέντρωση ή διαδήλωση, έπρεπε να υπάρχει άδεια της βασιλικής χωροφυλακής ή της αστυνομίας πόλεων.

Ή για να κλείσει κάποια ανυπάκουη συλλογικότητα μια αίθουσα, έπρεπε ο αιθουσάρχης να ξεπεράσει τους εκβιασμούς των εντεταλμένων χαφιέδων.

Έτσι, για να θυμίσουμε πάλι μια παλιά ιστορία, την οποία κατά τον Μητσοτάκη δεν έχουν λόγο να μαθαίνουν τα νέα παιδιά, κατέληξε η συγκέντρωση των φίλων της ειρήνης, με ομιλητή τον Λαμπράκη, στην αίθουσα των δημοκρατικών σωματείων, σε περιοχή και σημείο που βόλευε την «εξουδετέρωση» τον ανήσυχου βουλευτή της Αριστεράς.

Τω καιρώ εκείνω το μπερντάχι πήγαινε σύννεφο επειδή ουκ ολίγες συγκεντρώσεις ελάμβαναν χώρα -ναι, ελάμβαναν χώρα- χωρίς άδεια ή παρά την απαγόρευση της αστυνομίας. Η οποία είχε το δικαίωμα να αποφασίζει και να διατάζει.

Ε, το ίδιο ετοιμάζουν και τώρα. Θα δηλώνεται ένα σίγουρο «θύμα» ως υπεύθυνος της διαδήλωσης -κλάψτε τον αυτόν σε κάθε περίπτωση. Θα υπάρχει, όπως κάποτε ο Καμουτσής και ο Μήτσου -όσοι δεν τους έχετε ακουστά ψάξτε στο Google, χρήσιμο είναι να τους μάθετε-, ένας αστυνομικός σύνδεσμος. Θεέ μου φύλαγε!

Θα γίνεται χωροθέτηση και φαντάζομαι ότι ο Χρυσοχοΐδης θα φτιάξει, μαζί με τον Τσουβάλα, έναν αλγόριθμο για τα τετραγωνικά που δικαιούνται οι διαδηλωτές. Τόσο επί τόσο διά τόσο ίσον τόσο. Αν υπολογίζονται και τα ντεσιμπέλ των συνθημάτων δεν έγινε γνωστό. Πάντως πρέπει να το δουν, κι αυτό όχληση είναι.

Κι έτσι θα πορευόμαστε όμορφα – όμορφα στο πεζοδρόμιο, με τον επιτηρητή αστυνομικό να δίνει διαταγές στον «αυτοφωράκια» υπεύθυνο για την ταχύτητα, το πλάτος, το μήκος και όλα τα συμπαρομαρτούντα της διαδήλωσης.

Θα μπορούσε στο τέλος, με χορηγία κάποιας εταιρείας ή κάποιου ιδρύματος ή της ίδιας της ΕΛ.ΑΣ. να προσφέρονται κουλουράκια και καφές. Διότι, ως γνωστόν, από την εποχή του Πάγκαλου δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς καφέ και καφές χωρίς δημοκρατία. Αυτά.

Και για όποιους έχουν απορία τι να κάνουμε, η απάντηση είναι: όπως αυτοί, όπως παλιά.

Αυτοί απαγορεύουν, εμείς σπάμε τις απαγορεύσεις. Αν αυτοί έχουν τεχνογνωσία απαγορεύσεων, εμείς έχουμε τεχνογνωσία δημοκρατικής ανυπακοής. Ας τολμήσουν και θα δουν την κούνια που τους κούναγε…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ