Καπετάνιε ξέρεις πόσο λείπεις;

Του Πέτρου Κατσάκου.

Βλέποντας κανείς τις εικόνες με τα σκάφη του Λιμενικού να εμποδίζουν τις βάρκες των προσφύγων να πλησιάσουν τις ελληνικές ακτές, η απουσία του φαντάζει ακόμα πιο μεγάλη.

Παρακολουθώντας τα βίντεο με τους πυροβολισμούς εκφοβισμού των προσφύγων, η απουσία του γίνεται ακόμα πιο κραυγαλέα.

Ακούγοντας τις κραυγές και τις απειλές των πληρωμάτων προς τους πρόσφυγες, η απουσία του αφήνει ακόμα μεγαλύτερο κενό.

Λείπει ακόμα πιο πολύ ο καπετάνιος ή μάλλον κυβερνήτης του περιπολικού σκάφους ΠΛΣ 602. Λείπει ακόμα πιο πολύ ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Λείπει ακόμα πιο πολύ ο άνθρωπος που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ανωτέρων του, και τις μαρτυρίες των συναδέλφων του έσωσε πάνω από πέντε χιλιάδες ζωές στο Αιγαίο.

Αυτός που μετά τον θάνατό του χαρακτηρίστηκε ήρωας και παρασημοφορήθηκε από την Πολιτεία ως σύμβολο ανθρωπισμού. Αυτός που τα παιδιά του «υιοθετήθηκαν» από τη Βουλή των Ελλήνων ως ελάχιστη αναγνώριση του έργου και της προσφοράς του πατέρα του. Αυτός που η κυβέρνηση έδωσε το όνομά του σε προβλήτα του λιμανιού της Μυτιλήνης. Αυτός για τον οποίο, όταν έφυγε από τη ζωή, ο σημερινός πρωθυπουργός είχε γράψει στο Τwitter πως «η Ελλάδα έχασε σήμερα έναν σπουδαίο άνθρωπο και ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους μας».

Γιατί όμως ήταν σπουδαίος άνθρωπος ο Κυριάκος Παπαδόπουλος; Ήταν σπουδαίος γιατί είχε σαν καθήκον του να σώζει και όχι να εκφοβίζει ανυπεράσπιστους ανθρώπους. Ήταν σπουδαίος γιατί είχε σαν καθήκον να βγάζει σώους και αβλαβείς στη στεριά αυτούς που ζητούσαν βοήθεια και άσυλο. Γι’ αυτό ήταν σπουδαίος. Γι’ αυτό έγινε ήρωας. Γι’ αυτό τα παράσημα και οι τιμές.

Και σήμερα λείπει ακόμα πιο πολύ ο καπετάνιος. Λείπει ακόμα πιο πολύ ο κυβερνήτης του ΠΛΣ 602. Λείπει το παράδειγμά του που έγινε χαρτοπόλεμος στα χέρια κάποιων τυφλωμένων από το μίσος εθνικιστών που δίνουν εντολές για νέα Φαρμακονήσια.

Στέγνωσαν, βλέπεις, γρήγορα και τα κροκοδείλια δάκρυα του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον «σπουδαίο άνθρωπο» και το «φωτεινό παράδειγμα» βλέποντας σήμερα τον πρωθυπουργό της χώρας να δίνει το πράσινο φως στα παράνομα και απάνθρωπα push backs των «εισβολέων».

Λείπεις, καπετάνιε. Λείπει το κουρασμένο σου χαμόγελο. Λείπει το άγχος σου να μη χαθεί ούτε μια ανθρώπινη ζωή στα νερά του Αιγαίου. Λείπει η δική σου αίσθηση του καθήκοντος. Λείπει ο άνθρωπος

Άρθρο στην ΑΥΓΗ