Από τον Αθανάσιο Γέφτιτς…
…στον Αλέξανδρο Μαλλιά.
Του Παναγιώτη Φλωρίδη.
Ο κ.Αλέξανδρος Μαλλιάς, πρέσβης στη σύνταξη πια, επισκέφθηκε το νομό για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια. Και για δεύτερη φορά κατέθεσε την (τεκμηριωμένη) άποψη του για την παντελώς αβάσιμη ιστορικά «Ελληνοσερβική Φιλία». Στην πρώτη παρουσία του το 2014, η άποψη αυτή σοκάρισε τους παρευρισκόμενους στην παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου. Την περασμένη εβδομάδα η ανιστόρητη «Ελληνοσερβική Φιλία» μας ξένισε πολύ λιγότερο.
Το γεγονός εξ άλλου της Σερβίας του Μιλόσεβιτς που πρώτη αναγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία» δεν επιδέχεται καμμιά αμφισβήτηση.
Το δεύτερο «καμπανάκι» του λαμπρού διπλωμάτη την περασμένη Παρασκευή σε κάποιους εξ ημών ξύπνησε κάποιες ιδιαίτερες μνήμες που προσπαθήσαμε να τις κρατάμε φυλακισμένες. Ως πικρές και στυφές.
Ήταν το 1994-95 όταν ο παροξυσμός της Ελληνοσερβικής Φιλίας οδήγησε μια άτυπη ομάδα στο Κιλκίς στην ίδρυση Παραρτήματος του Συνδέσμου Ελληνοσερβικής Φιλίας και Αλληλεγγύης. Εκτός του γράφοντος, στην ομάδα μετείχαν ο Γ.Γεωργαντάς, ο Σταύρος Μούσμουλας και ο Ηλίας Αγαθαγγελίδης που εκτελούσε και χρέη διερμηνέα, ως σπουδάσας στο Βελιγράδι.
Ο πόλεμος στη Βοσνία μαινόταν. Τα Σκόπια αξίωναν το όνομα «Μακεδονία» και τα θηριώδη συλλαλητήρια ήταν στη πρώτη γραμμή.
Η πρώτη ενέργεια του «Παραρτήματος» ήταν μια συνεστίαση για τη συγκέντρωση χρημάτων για τα Ορφανοτροφεία της εμπόλεμης Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Τα Ορθόδοξα ορφανοτροφεία μόνο… Ο παροξυσμός γεννά και απανθρωπιά…
Το αποτέλεσμα της συνεστίασης ήταν θεαματικό. Και με τη γενναίαι συνδρομή του θερμού συμπαραστάτη μας μακαριστού Μητροπολίτη Αποστόλου συγκεντρώθηκαν 1,5 εκατομμύρια δραχμές. Καλέσαμε τον Επίσκοπο Βοσνίας-Εργζεογβίνης και Ζαχουμίου, πατέρα Αθανάσιο Γέφτιτς. Γνωστό σε πολλούς Κιλκισιώτες. Αποφύγαμε την αποστολή των χρημάτων μέσω Βελιγραδίου, γιατί απλά δεν θα έφταναν ποτέ στον προορισμό τους. Τα «κοράκια» είναι παντού και πάντα τα ίδια. Ασχέτως θρησκεύματος.
Ο Αθανάσιος Γέφτιτς κατόρθωσε να έλθει μέσα από δύσκολες διαδρομές. Στην ειδικά συνάντηση στη Μητρόπολη Κιλκίς παραδόθηκε το ποσό αφού προηγουμένως μετατράπηκαν οι δραχμές σε Γερμανικά μάρκο (ευρώ ακόμη δεν υπήρχαν). Στη συνάντηση ήταν παρόντες ο τότε δήμαρχος Πολυκάστρου και ιδιοκτήτης της ΜΠΕΤΟΝ ΔΟΜΗ Γ.Δαμιανίδης, ο πρόεδρος της ΑΝ.ΚΙ Π.Πασσαλίδης, ο Γ.Τσουκαλάς από το Επιμελητήριο, ο Μαν. Λαζαρίδης που φρόντισε για τη μετατροπή των δραχμών σε μάρκα μέσω της Εθνικής. Ο επίσκοπος Γέφτιτς μας απένειμε από ένα χειρόγραφο «δίπλωμα» κι έναν ξύλινο σταυρό του Αγίου Βασιλείου.
Ο μακαριστός Απόστολος παρέθεσε γεύμα στις συνέχεια. Εκεί ο Αθανάσιος Γέφτιτς, σαφέστατα μας προϊδέασε για το τί σημαίνει Σερβία και Μιλόσεβιτς. Μας προειδοποίησε για τον ύπουλο ρόλο έναντι της Ελλάδας αλλά ακόμη και των Σέρβων της Βοσνίας που υπέφεραν τα πάνδεινα στον αιματηρό Εμφύλιο. “Να τελειώνουμε μια φορά με τη Βοσνία και μετά θα έλθει η σειρά του”, κατέληξε ο Γέφτιτς. Σοκ και δέος για όλους μας, τα περί της αδελφής Σερβίας και του αδελφού Μιλόσεβιτς.
Η αποστολή αναχώρησε, και με την περιπετειώδη άφιξη στη Βοσνία μας ενημέρωσαν για το αίσιο τέλος του ταξιδιού. Τα ορφανά της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης είχαν εξασφαλίσει τη διαβίωσή τους με τα μάρκα για ένα τουλάχιστον χρόνο. Τα Ορθόδοξα ορφανά όμως, μόνο…
Παρά τη στυφή γεύση που μας άφησε ο Γέφτιτς με τα περί Σερβίας και Μιλόσεβιτς, τα μέλη του Παραρτήματος της Ελληνοσερβικής Φιλίας και Αλληλεγγύης ήμασταν υπερήφανοι για το θεάρεστο έργο μας. Λίγο αργότερα ήλθε η γεύση-φαρμάκι. Και το απότομο μήνυμα:
Ένα μέλος της ομάδας (Στ.Μούσμουλας) αναχώρησε οδικώς για Γερμανία με ένα βαρύ καθήκον. Είχε αποβιώσει εκεί ο πατέρας του και η διακομιδή είναι πάντα μια τραγωδία. Κάποια στιγμή ο φίλος εισήλθε στο έδαφος της Σερβίας. Σε «φίλιον» έδαφος δηλαδή. Δεν έκανε πολλά χιλιόμετρα όταν τον σταμάτησε ένα μπλοκ της Τροχαίας. Ο φίλος μας περίμενε θερμή υποδοχή, μόλις τους πληροφόρησε ότι είναι Έλληνας. Η υποδοχή όντως ήταν εντυπωσιακή. Το βαρύ πρόστιμο του ανακοινώθηκε αμέσως και αμέσως καταβλητέο!
Ούτε Ελληνας, ούτε Ορθόδοξος, ούτε τίποτε. Οι αστυνομικοί δεν χωράτευαν. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω νέο μπλόκο. Τα ίδια και χειρότερα. Το καινούργιο Μερσεντές του φίλου μας (αγορασμένο από τον νεκρό πατέρα του ύστερα από 40 χρόνια δουλειάς), ήταν πραγματική παγίδα. Σήμαινε χρήματα, σήμαινε μάρκο, σήμαινε πλούτο. Τί θα πει Ελληνας και Ορθόδοξος. Πρόστιμο πληρωτέο επί τόπου, και, βεβαίως, χωρίς απόδειξη. Ο φίλος μας ώσπου να διασχίσει την «αδελφή Σερβία» πλήρωσε ένα Μερσεντές ακόμη. Κι όταν γύρισε και μας τα διηγήθηκε θυμηθήκαμε όλοι τον πατέρα Αθανάσιο Γέφτιτς.
Όπως προχθές (όπως και το 2014) τον Γέφτιτς μας τον θύμισε με τον νηφάλιο αλλά αδιαμφισβήτητο λόγο του ο σεβαστός πρέσβης επί τιμή Αλέξανδρος Μαλλιάς.
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
