Υπ’ όψιν του υπ. Δικαιοσύνης
Του Θανάση Καρτερού.
Να σας πω τι μου φέρνει στον νου η δίκη της Χρυσής Αυγής; Το ερώτημα του Καραμανλή μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη: “Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;”. Ποιος αλήθεια κυβερνά αυτό τον τόπο σήμερα; Είναι αναπόφευκτη, εκ φύσεως, ή εκ Θεού, η ξεφτίλα που παρακολουθούμε και ζούμε τόσο καιρό; Να σέρνεται η δίκη και να καγχάζουν οι συμμορίτες;
Είναι αναπόφευκτο από τους 68 (οι 18 για τη δολοφονία) κατηγορούμενους να βρίσκονται στο εδώλιο καναδυό και οι άλλοι να βολτάρουν ή να σχεδιάζουν πώς θα κλείσουν κι άλλα σπίτια; Είναι νομικός πολιτισμός να αράζει ο Ρουπακιάς στον καναπέ του και οι γονείς του Φύσσα να βουρλίζονται για λίγα ψίχουλα δικαιοσύνης;
Δικαιολογίες βέβαια υπάρχουν πολλές. Οι μαχόμενοι δικηγόροι -θου Κύριε- που έκαναν μήνες να επιτρέψουν τη συνέχεια της δίκης. Η αίθουσα που έγινε λάστιχο. Τα νομικά -και συνήθως προκλητικά από κάθε άποψη- κόλπα της υπεράσπισης. Οι στημένοι καυγάδες και οι καταγγελίες για ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, από το… βίαιο ΠΑΜΕ, μέχρι τις συναντήσεις της Μάγδας Φύσσα με τον Βούτση και τον Παρασκευόπουλο. Η επιστράτευση, εν γένει, όλων των μέσων που θα ευτελίσουν και θα καθυστερήσουν τη διαδικασία. Και η εκμετάλλευση κάθε χαραμάδας που ανοίγει η ανοχή τόσο της πολιτικής εξουσίας όσο και της δικαστικής.
Μέχρι και τον καταδικασμένο σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη για βιασμό δεκατετράχρονης, καταδικασμένο επίσης για εγκληματικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, και κατηγορούμενο στη δίκη χρυσαυγίτη, τον έβγαλαν προχθές από τη φυλακή, γιατί λέει έχει πρόβλημα υγείας, φοράει κολάρο και βαδίζει υποβασταζόμενος. Ωραία. Ας ψάξουν τι κάνει νιάου – νιάου στα κεραμίδια οι αρμόδιοι. Εκείνο όμως που εισπράττει ο μέσος πολίτης είναι απλό: Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, οι δολοφόνοι λοιδορούν τη Δικαιοσύνη, βγαίνουν λάδι, φτύνουν τη Δημοκρατία, κοροϊδεύουν τα θύματά τους, γαμούν και δέρνουν ατιμώρητοι. Τα άλλα τα ακούνε όλοι βερεσέ.
Μήπως, μ’ αυτά τα άλλα, να αναρωτηθούμε ποιος δεν κυβερνά αυτό τον τόπο; Αν όμως είναι έτσι, ας το πουν οι αρμόδιοι, να δει κι ο Τσίπρας -που χρεώνεται τα πάντα- τι θα κάνει. Ή ας ορθώσουν ανάστημα να κυβερνήσουν επιτέλους. Γιατί, τελικά, στη δίκη αυτή κρίνονται όχι μόνο οι νεοναζί δολοφόνοι, αλλά και οι κρίνοντες. Και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι…
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
