Το σταυροδρόμι του ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Του Θανάση Καρτερού.
Έχει ιστορία ο χώρος. Και είναι λογικό, με το μάτι σ’ αυτή την ιστορία, των παλαιότερων, αλλά κυρίως των πιο πρόσφατων χρόνων, να τρέχουν οι υποψήφιοι
Με έξι υποψήφιους το ΚΙΝ.ΑΛΛ. πορεύεται προς την εκλογή αρχηγού. Με μια εκλογική διαδικασία εντελώς ανοιχτή, στην οποία το εκλογικό σώμα είναι ο άγνωστος Χ. Καθώς δικαίωμα να ψηφίσουν έχουν όχι μόνο τα μέλη του κόμματος αλλά και «φίλοι» των τριών ευρώ και της τελευταίας στιγμής. Πράγμα που όχι μόνο ανοίγει την όρεξη αλλά και δίνει τη δυνατότητα για παρεμβάσεις μηχανισμών εκτός κόμματος στη διαμόρφωση των συσχετισμών εντός κόμματος. Με στόχο, φυσικά, την εκλογή του αρχηγού εκείνου που βολεύει τρίτους και όχι κατ’ ανάγκην το ΚΙΝ.ΑΛΛ., για την επόμενη μέρα.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για το τρίτο κόμμα της Βουλής, διάδοχο του ΠΑΣΟΚ, και όσα αυτή τη στιγμή συμβαίνουν εκεί μόνο αδιάφορα δεν είναι για τα άλλα κόμματα αλλά και τους πολίτες. Μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου και συμμετείχε σ’ αυτήν, παρά το γεγονός ότι με άλλο αρχηγό και πρωθυπουργό κέρδισε τη λαϊκή πλειοψηφία. Στήριξε επίσης, αφού υπέστη διάφορες μεταλλάξεις και άλλαξε διάφορα ονόματα, και συμμετείχε στην κυβέρνηση Σαμαρά. Στην οποία συνυπήρχαν κορυφαία στελέχη του παρέα με το ορφανά του Καρατζαφέρη. Με επικεφαλής τον άρχοντα της Άκρας Δεξιάς.
Έχει ιστορία ο χώρος. Και είναι λογικό, με το μάτι σ’ αυτή την ιστορία, των παλαιότερων, αλλά κυρίως των πιο πρόσφατων χρόνων, να τρέχουν οι υποψήφιοι. Και να αναδεικνύεται ως πρόβλημα των προβλημάτων, όσο κι αν το ξορκίζουν όλοι, αν η επόμενη μέρα θα είναι συνέχεια της σύμπλευσης με τη Δεξιά, που τόσο κόστισε στη χώρα και στον χώρο, ή θα επανέλθουν στην αδιαπραγμάτευτη αντιπαλότητα μ’ αυτήν. Αν δηλαδή, για άλλη μια φορά, θα στηρίξουν επιλογές ξένες προς την αντιδεξιά ψυχή του ιστορικού ΠΑΣΟΚ ή θα ταχθούν οριστικά και αμετάκλητα στον αντιδεξιό, δημοκρατικό – προοδευτικό χώρο.
Τα υπόλοιπα, αν θα πάει και ποιος θα πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν και όταν, είναι να ’χαμε να λέγαμε. Προφάσεις εν αμαρτίαις όσων συσκοτίζουν θέλοντας και μη το βασικό. Διότι, αν δεν αποκλείσουν κατηγορηματικά την ακροδεξιοκεντρώα σαλάτα και περιμένουν άλλο αποτέλεσμα ακολουθώντας την ίδια στρατηγική που εξαέρωσε το ΠΑΣΟΚ, πλάτες θα δουν πάλι. Από τον δικό τους κόσμο, όχι από φανταστικούς υπαρξιακούς αντιπάλους…
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
