Να τα πει κι εκεί που ξέρει…
Το ότι ο υπουργός, Ευρ. Στυλιανίδης, τάσσεται εναντίον της εξόρυξης χρυσού στο νομό Κιλκίς, καλό ήταν που το είπε στο Μέτωπο, καλυτερότερο όμως θα `ταν να το πει στη κυβέρνηση και στο κόμμα του, που τάσσονται αναφανδόν υπέρ της συγκεκριμένης επένδυσης.
Γιατί, στην πρόσφατη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τα μεταλλεία, σύσσωμη η κυβέρνηση αλλά κι οι αγορητές της ΝΔ υποστήριξαν με πάθος τις εξορυκτικές δραστηριότητες, παντού και στο νομό μας. Και `κει δεν ακούσαμε κανέναν κ. Στυλιανίδη, αλλά ούτε βέβαια και τον κ. Γεωργαντά, που “εντός έδρας” τάσσεται κατά των μεταλλείων, να διατυπώνουν την άρνησή τους.
Σημείωση: Ο κ. Στυλιανίδης εκλέγεται στη Θράκη, όπου σχεδιάζονται επίσης εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού, με την τοπική κοινωνία ν` αντιδρά έντονα, όπως κι εδώ στο Κιλκίς. Άρα, προφανώς ψηφοθηρική η εν γένει στάση του, όπως και άλλων εντοπίων πολιτικών προσώπων, που άλλα λεν κατ` ιδίαν και “οφ δη ρέκορντ”, και άλλα αναγκάζονται να πουν δημοσίως.
Αγαπητό Kilkis24,
Έστω ακόμα και αν δεχτούμε πως ο κ. Στυλιανίδης είπε όσα είπε στο Μέτωπο στοχεύοντας έμεσα στους εν δυνάμει δικούς του ψηφοφόρους, το οτι μίλησε έτσι δεν πρέπει να το υποτιμούμε. Σημαίνει κατ’ αρχήν οτι οπωσδήποτε υπολογίζει πως οι αντιτιθέμενοι στις εξορύξεις είναι η πλειοψηφία στην περιφέρειά του, και εκτιμά πιθανότατα πως το ίδιο συμβαίνει και στο Κιλκίς. Σε αντίθετη περίπτωση θα χάϊδευε άλλα αυτιά.
Μπροστά στην κάθετη και σαφή άρνηση των περισσότερων (ίσως όλων) των κυβερνητικών να ακούσουν και αποδεχτούν τις απόψεις μας, είναι πολύτιμες για εμάς έστω και αυτές οι λίγες ρωγμές που ανοίγονται στο συμπαγές εξορυκτικό μέτωπο -κυβερνητικών, ιγμετζίδων και εταιρειών. Εξάλλου, έστω και αν οι πολιτικοί μας μας έχουν συνηθίσει σε θεαματικές αλλαγές των θέσεών τους, δεν μπορεί, κάποια δέσμευση αποτελεί το να εκφράζεται κανείς, όπως το έκανε ο κ. Στυλιανίδης, σαφώς κατά των εξορύξεων -αν τα λόγια του μεταφέρθηκαν ακριβώς. Ασφαλώς αυτό είναι προτιμότερο για μας από την πλήρη σιωπή ή μια διπλωματική υπεκφυγή από μέρους του.
Το ότι ο κ. Στυλιανίδης (και ο κ. Γεωργαντάς) δεν σηκώνονται ευθαρσώς να υπερασπιστούν στα κομματικά τους όργανα αυτά που τολμούν παρόλα αυτά να λένε σε κύκλους εκτός του κόμματός τους, είναι συνέπεια της άθλιας κουλτούρας αργηγοκρατίας και του τρόμου των βουλευτών (και υπουργών) μήπως και φανεί οτι διαφωνούν με την όποια “γραμμή” το κόμμα τους επιτάσσει, έστω και αν άλλα ύπαγορεύει η συνείδησή τους. Παρόλα αυτά, το ότι διαφοροποιούνται έστω και έτσι ας μην το μηδενίζουμε εντελώς. Μακάρι να το έκαναν και οι πολλοί του στρατοπέδου τους που δεν εκφράζονται καθόλου ή εκφράζονται υπέρ των εξορυκτικών εταιρειών. Κάθε βήμα προς τη νίκη, όσο μικρό και αν είναι είναι πολύτιμο. Δεν έχουμε να κάνουμε με super πολιτικούς ή ήρωες εξάλλου.