Μόνοι ή με παρέα;
Του Τάσου Παππά.
Η αποτυχία που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές -με λίγες εξαιρέσεις δεν κατάφερε να πετύχει νίκες σε Περιφέρειες και δήμους, αν και στις εθνικές εκλογές τα ποσοστά του ήταν πολύ μεγαλύτερα- απασχολεί την ηγετική ομάδα εν όψει της νέας αναμέτρησης. Οι συζητήσεις στο εσωτερικό του κόμματος δεν έχουν ξεκινήσει, ονόματα δεν κυκλοφορούν, διαθεσιμότητες δεν έχουν κατατεθεί, ωστόσο αναπτύσσονται δύο απόψεις.
Υπάρχουν αυτοί που λένε πώς το κόμμα επιβάλλεται να διεκδικήσει αυτόνομα μεγάλους δήμους και κρίσιμες περιφέρειες και να μην προχωρήσει σε συνεργασίες, γιατί θα δώσει την εντύπωση ότι μπαίνει στην κούρσα με ηττοπαθή νοοτροπία. Το σκεπτικό τους είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας πρέπει να επιδιώξει να καταγράψει την επιρροή του στις τοπικές κοινωνίες και να ενισχύσει την παρουσία του σε ένα πεδίο όπου δεν διαθέτει ισχυρές προσβάσεις. Εκτιμούν ότι τούτη τη φορά τα πράγματα θα είναι καλύτερα, χωρίς ωστόσο να προσκομίζουν κάποια στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της πρόβλεψής τους.
Οι δημοτικές παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και οι αντιπολιτευτικές ομάδες στις Περιφέρειες δεν παίζουν κάποιο ουσιαστικό ρόλο και λόγω του εκλογικού συστήματος και λόγω των ανταγωνισμών μεταξύ των στελεχών. Κερδίζει πάντως έδαφος η θέση ότι το κόμμα, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις που είναι υποχρεωμένο να κατεβεί με δικούς του υποψήφιους (π.χ. Αθήνα, Πειραιά και εκεί που ελέγχει τις δημοτικές αρχές) οφείλει να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για συνεργασίες είτε με το Κίνημα Αλλαγής είτε με πρόσωπα που έχουν εκλεγεί χωρίς κομματικό χρίσμα και έχουν προοδευτικό πρόσημο (π.χ. Μπουτάρης).
Στη λογική αυτή φαίνεται να κινείται και ο Αλέξης Τσίπρας. Συνεργάτες του αναφέρουν πώς ο πρωθυπουργός θεωρεί τις αυτοδιοικητικές εκλογές ως μια καλή ευκαιρία για να εφαρμοστεί πιλοτικά το μοντέλο της συνεννόησης με την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία. Η σχετική υπόθεση (κυβερνήσεις συνεργασίας) παραμένει για την ώρα στο επίπεδο της βολιδοσκόπησης. Εχει πάντως ενταχθεί στη ρητορική υπουργών και κομματικών αξιωματούχων και βρίσκει ανταπόκριση σε παράγοντες της άλλης πλευράς.
Συνομιλητές του πρωθυπουργού επισημαίνουν επίσης πως η Αριστερά στις δημοτικές εκλογές πάντοτε προσπαθούσε να οικοδομήσει συμμαχίες με συγγενείς χώρους και όποτε ακολούθησε γραμμή συμπόρευσης είχε καλά αποτελέσματα.
Η σκέψη είναι να στηριχτούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες που προέρχονται από το Κίνημα Αλλαγής σε περιοχές όπου το εκτόπισμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι μεγάλο, ανεξάρτητα από τη δυναμική που είχε στις εθνικές εκλογές του 2015 και προσδοκά ότι θα έχει και στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Κριτήριο θα είναι η συμπεριφορά των τοπικών αρχόντων απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, η εποικοδομητική συνεργασία τους με την κυβέρνηση σε διάφορα ζητήματα, η σαφής αντιδεξιά στάση τους και η θετική αντίληψή τους για το θέμα του προγραμματικού διαλόγου ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις.
Τα χαρακτηριστικά αυτά συγκεντρώνουν αρκετοί αιρετοί με προέλευση από το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι έχουν δώσει δείγματα γραφής κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Βεβαίως πρέπει να πειστούν για την αναγκαιότητα αυτής της επιλογής και οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην υπάρχουν αντάρτικα που θα πλήξουν τη συνοχή του κόμματος στους δήμους και τις Περιφέρειες.
Ανάγωγα
Τι βομβαρδισμός είναι αυτός κάθε φορά που υπάρχει ένα πολιτικό γεγονός; Εκδίδει ανακοίνωση το ΠΑΣΟΚ, εκδίδει ανακοίνωση το Ποτάμι, εκδίδει ανακοίνωση η ΔΗΜΑΡ, εκδίδει ανακοίνωση το ΚΙΔΗΣΟ (αυτό με ρέγουλα) και κλείνει τον κύκλο των ανακοινώσεων το ΚΙΝ.ΑΛΛ., δηλαδή το μετωπικό σχήμα που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω κόμματα! Ετσι θα την πηγαίνουν τη δουλειά; Και μαζί και χώρια; Ακόμη κι ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της πολυχρωμίας του λιγότερο χαοτικός ήταν.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
