Η Μόμο κι ο κλέφτης κορονοϊός
Του Τάσου Τσακίρογλου.
«Για να κάνεις μια σωστή ζωή πρέπει να έχεις χρόνο. Πρέπει να είσαι ελεύθερος». Αυτό λέει ο κ. Φούζι, ο κουρέας, στο αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Μίχαελ Εντε «Η Μόμο», στο οποίο η μικρή ηρωίδα αναλαμβάνει να φέρει πίσω στους ανθρώπους τον χρόνο που τους έκλεψαν οι «Γκρι κύριοι», οι οποίοι τον τόκιζαν στο «Χρονοταμιευτήριο». Αυτοί οι «Γκρι κύριοι» τρέφονταν με τον χρόνο των ανθρώπων. «Αυτός ο χρόνος όμως πεθαίνει, με όλη τη σημασία της λέξης, όταν τον αρπάζουν από τους πραγματικούς του ιδιοκτήτες. Κι αυτό γιατί κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του χρόνο. Κι ο χρόνος μένει ζωντανός μόνο εφόσον ανήκει πραγματικά σε κάποιον άνθρωπο» γράφει ο Εντε.
Σήμερα τον χρόνο των ανθρώπων δεν τον κλέβουν κάποιοι «Γκρι κύριοι», αλλά ένας αόρατος κλέφτης με την κωδική ονομασία SARS-CoV-2 ή Covid-19, προφανώς λόγω της χρονιάς κατά την οποία εμφανίστηκε.
Και, δυστυχώς, αυτόν τον χρόνο δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας τον φέρει πίσω, όπως στο μυθιστόρημα, όσο και εάν το θέλουμε και το λαχταρούμε. Η κάθε ώρα, η κάθε μέρα, ο κάθε μήνας που χάνεται είναι οριστικά χαμένος και για πάντα, αφού τα όσα δεν κάναμε και τα όσα δεν επιχειρήσαμε δεν θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να τα γευτούμε.
Και ίσως το πιο λυπηρό να είναι ότι τα παιδιά μας στερούνται αυτής της δυνατότητας να ζήσουν, να δοκιμάσουν, να γευτούν εμπειρίες και εντυπώσεις, αφού ένα κομμάτι χρόνου θα λείπει για πάντα από το παζλ της ζωής τους. Και, ως γνωστόν, ο χρόνος είναι ο μόνος πλούτος που διαθέτουμε!
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
