Έγκλημα χωρίς ανατομία
Του Φωτη Παπούλια (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ)
————————————————————————————————————————————————————————————————Έπρεπε να περάσει περίπου ένας μήνας για να ξυπνήσει η κυβέρνηση και να αντιληφθεί το αυτονόητο. Οτι η τρομοκρατία δεν είναι εύκολη υπόθεση για να τη διαχειριστούν πολιτικοί οι οποίοι επενδύουν σε αυτή και ελπίζουν να αποκομίσουν έστω και πρόσκαιρα οφέλη.
Η κυβέρνηση Σαμαρά εκτίμησε ότι ανοιγόταν μπροστά της πεδίον δόξης λαμπρό, επενδύοντας σε κλίμα κοινωνικού φόβου, στοχοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και απευθυνόμενη στο ένστικτο των «νοικοκυραίων» ώστε να συσπειρώσει γύρω της αυτό που η ίδια αποκαλεί «υγιείς δυνάμεις». Μόνο που το χθεσινό χτύπημα στο Mall ανατρέπει τους εύκολους σχεδιασμούς και τις πρόχειρες προσεγγίσεις. Η αδυναμία ανάλυσης ενός κοινωνικού φαινομένου είναι πασιφανής στους κυβερνητικούς «νόες», οι οποίοι συλλήβδην «δείχνουν» ενόχους με ευκολία που τρομάζει για την προχειρότητά της.
Αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή να διαβάσει και να αναλύσει το φαινόμενο κάνοντας χρήση ενός επικίνδυνου συλλογισμού, πως «ό,τι μας συμφέρει λειτουργεί υπέρ μας και εναντίον των άλλων». Ομως από τη συλλογιστική αυτή ελλείπει η ψύχραιμη προσέγγιση και κατ” επέκταση η ανάλυση του φαινομένου.
Η τρομοκρατία δεν είναι ζήτημα «τζόγου» και η κυβέρνηση αρνήθηκε να δει τις ρίζες της. Το γεγονός ότι ο στόχος της τρομοκρατίας είναι η ίδια η δημοκρατία μάλλον ουδόλως απασχολεί το μέγαρο Μαξίμου. Το χτύπημα στο Mall δεν προσφέρεται για εύκολους εντυπωσιασμούς και φτηνές πολιτικές αντιπαραθέσεις. Η καταδίκη από το σύνολο των πολιτικών κομμάτων της συγκεκριμένης τρομοκρατικής πράξης ξεφεύγει από τη Δένδεια τακτική, η οποία «βλέπει παντού εχθρούς και η ρομφαία του υπουργού έρχεται ως τιμωρός». Εμπίπτει πλέον στην ίδια την ουσία λειτουργίας της δημοκρατίας, η οποία υπερβαίνει σχεδιασμούς και «τζογαρίσματα».
Αν η κυβέρνηση συνεχίσει να αρνείται να βλέπει το δάσος και να χτυπάει το δέντρο, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο κύκλος βίας δύσκολα θα κλείσει. Το να συνεχίσει να στοχοποιεί πολιτικά κόμματα επί της ουσίας, όσο και αν αυτό ακούγεται βαρύ, ουσιαστικά λειτουργεί ως αθώωση των πραγματικών ενόχων, αφού όλα φορτώνονται στον «απέναντι».
Αυτό που αγνοεί η κυβέρνηση είναι ότι η τρομοκρατία βρίσκεται απέναντι σε όλους και όλοι οφείλουν να την αντιμετωπίσουν ως εχθρό και όχι ως μέσο για επίτευξη στόχων. Από την άλλη πλευρά η κοινωνία δεν πείθεται εύκολα, καταλαβαίνει το τι παίζεται, δεν είναι πλέον εύκολος σύμμαχος, αντίθετα καχύποπτη παρακολουθεί και σημειώνει λάθη και… παραλείψεις. Για να στείλει εν ευθέτω χρόνω τον λογαριασμό…
