Διάλογος για κατάτμηση Δ. Κιλκίς
Με δήλωσή του, ο υποψήφιος δήμαρχος Κιλκίς, Δημήτριος Αγαθόπουλος, θέτει στο τραπέζι την πρόταση του συνδυασμού ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ – Ο ΔΗΜΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, για κατάτμηση του Δήμου Κιλκίς, στο πλαίσιο της β` φάσης της μεταρρύθμισης στην Αυτοδιοίκηση.
Να σημειωθεί ότι το θέμα έθεσε ο κ. Αγαθόπουλος και στον υπουργό Νίκο Παππά κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εκδήλωσης της ΝΕ Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ στο Συνεδριακό Κέντρο του δήμου, με τον κ. Παππά να παραπέμπει ακριβώς στη νέα φάση των αλλαγών στον “Κλεισθένη”.
Η δήλωση του κ. Αγαθόπουλου:
“Ο «Καλλικράτης» ως μοντέλο διοικητικής ενοποίησης των «Καποδιστριακών» δήμων, προκάλεσε μεταβολές στην λειτουργία των Δήμων τέτοιες που θα μπορούσαμε να αποτιμήσουμε με την ασφάλεια που μας παρέχει ο χρόνος εφαρμογής του.
Η λογική ενοποίησης των «Καποδιστριακών» δήμων σε μεγαλύτερους είχε ως πυρήνα το γεγονός ότι η ενοποίηση θα προκαλούσε την συγκέντρωση των υπηρεσιών του δήμου, την μείωση της γραφειοκρατίας και την εξοικονόμηση πόρων. Στη πράξη και οι τρεις αιτιάσεις του Καλλικρατικού νόμου δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Τα υπερμεγέθη δε Δημοτικά Συμβούλια που δημιουργήθηκαν δεν έχουν την ευελιξία και την αποτελεσματικότητα που θα έπρεπε.
Πέρα όμως από τις παραπάνω διαπιστώσεις, που έχουν να κάνουν με τις λειτουργίες των Δήμων αυτών καθ’ αυτών, με την μεγιστοποίηση των δήμων διαπιστώνουμε την απομάκρυνση του πολίτη από τα πιο κοντινά του κέντρα εξουσίας με τελικό αποτέλεσμα την απαξίωση του ίδιου του θεσμού.
Αυτή η απόσταση του πολίτη από τον φορέα που διαχειρίζεται την καθημερινότητά του έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην λειτουργία και την αποτελεσματικότητα των δήμων αλλά και στην συμπεριφορά του πολίτη. Σε τελική ανάλυση μπορούμε να πούμε ότι δημιουργήθηκε ένα βασικό πρόβλημα που έχει να κάνει με την «Δημοκρατία».
Το πρόβλημα αυτό φαίνεται απλοϊκό, όμως δεν είναι. Η καλή και αποτελεσματική λειτουργία ενός Δήμου επηρεάζεται άμεσα, σε όλο το φάσμα των λειτουργιών, από την συμπεριφορά του πολίτη. Όταν διαρραγεί αυτή η σχέση τότε το πρόβλημα μεγεθύνεται.
Μετά από αυτές τις απλοϊκές διαπιστώσεις μπαίνει αβίαστα το ερώτημα, ποια θα μπορούσε να είναι η βέλτιστη λύση;
Η λύση μπορεί να δοθεί με την διοικητική διαίρεση της χώρας σε μικρότερους και λειτουργικούς δήμους, που θα αφουγκράζονται τη φωνή των τοπικών κοινοτήτων και θα διεκδικούν την αποκέντρωσή τους από το κεντρικό κράτος. Η βίαιη συγχώνευση δήμων που γέννησε ο Καλλικράτης με μοναδικό γνώμονα την εξοικονόμηση κόστους επί ωφέλεια του κράτους, αποξένωσε τις μικρές κοινότητες, σίγησε τη φωνή τους, εγκαταλείφθηκε η περιφέρεια και αναπαρήγαγε στην τοπική αυτοδιοίκηση ένα συγκεντρωτικό μοντέλο.
Στην δική μας περίπτωση του Δήμου Κιλκίς, ο τρίτος μεγαλύτερος σε έκταση δήμος της χώρας, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον βαθμό που πρέπει στις απαιτήσεις τις καθημερινότητας του πολίτη.
Αβίαστα λοιπόν μπαίνει στο τραπέζι του διαλόγου από τώρα το θέμα της κατάτμησής του σε μικρότερους Δήμους. Το πόσοι και πως είναι τα θέματα του διαλόγου για το αμέσως επόμενο διάστημα με την νέα Δημοτική αρχή που θα προκύψει.
Η αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού χάρτη, κατά τη γνώμη μου, επιβάλλεται να γίνει εν συνόλω και όχι αποσπασματικά. Με κριτήρια που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το πληθυσμό, την έκταση, και την γεωμορφολογία του αλλά και με τις αναπτυξιακές του δυνατότητες. Η διοικητική διαίρεση δήμων θα πρέπει να γίνει με μελέτες, με εκτενή διαβούλευση με άπαντες τους φορείς της αυτοδιοίκησης αλλά και με ενεργό εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών και των παραγωγικών φορέων.”
