My Twitter Feed

27 Απριλίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Βροντερό “παρών” για την Υγεία -

Σάββατο, 27 Απριλίου, 2024

Ερώτηση ΚΚΕ για τη Παθολογική -

Παρασκευή, 26 Απριλίου, 2024

Επισκέψεις ενόψει ευρωεκλογών -

Πέμπτη, 25 Απριλίου, 2024

10 προσλήψεις για πυροπροστασία -

Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024

Είδε και τον βασιλιά της Ισπανίας -

Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024

Ο υφυπουργός ΜΑΘ στο Δημαρχείο Κιλκίς -

Τρίτη, 23 Απριλίου, 2024

Σύνδεση τουρισμού και προϊόντων -

Τρίτη, 23 Απριλίου, 2024

Τα άλυτα προβλήματα της Παιδείας -

Δευτέρα, 22 Απριλίου, 2024

Τhe Promise (H υπόσχεση)…

…Μια ταινία που δεν πρέπει να χάσετε.

Του Βλάση Αγτζίδη.


Την περασμένη Τρίτη ξεκίνησε η προβολή της ταινίας «Τhe Promise» με ελληνικό τίτλο «H μεγάλη υπόσχεση». Η πρεμιέρα οργανώθηκε από την εταιρεία διανομής και την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας.

Το θέμα της προέρχεται από τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Προσεγγίζει τα τραγικά γεγονότα με μια ιστορία αγάπης, έναν έναν κλασικό κινηματογραφικό «τρόπο» αφήγησης μιας μεγάλης ιστορίας. Οι εικόνες της ταινίας ταιριάζουν απολύτως στην τραγική -αλλά προκλητικά αποσιωπημένη- εμπειρία του ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Από τα Τάγματα Εργασίας, τα φοβερά  Αμελέ Ταμπουρού, έως την καταστροφή πολλών ελληνικών χωριών και πόλεων της Μικράς Ασίας και την εξόντωση του πληθυσμού, τόσο την περίοδο 1916-1917 όσο και την περίοδο 1920-1922.

Πολύ σύντομα η υπόθεση είναι η εξής: ” Ο Μικαέλ Μπογκοσιάν (Οσκαρ Αϊζακ), με καταγωγή από τη Νότια Τουρκία, φτάνει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να σπουδάσει Ιατρική. Για λίγο τα πράγματα πηγαίνουν πρίμα· η σχολή είναι ιδανική, ο αέρας της Πόλης τον συναρπάζει και η νεαρή Ανα (Σαρλότ Λε Μπον), Αρμένισσα επίσης, του κλέβει την καρδιά όπως καμιά άλλη στο παρελθόν. Το πρόβλημα είναι πως εκείνη έχει ήδη σχέση με τον Κρις (Κρίστιαν Μπέιλ) αλλά και ο Μικαέλ είναι αρραβωνιασμένος με μια κοπέλα από το χωριό του. Ολα αυτά βέβαια θα αποδειχθούν τελικά ασήμαντα μπροστά στο αδυσώπητο κύμα των εκκαθαρίσεων, οι οποίες θα σκορπίσουν τις ζωές τους, μαζί με εκείνες του υπόλοιπου αρμενικού λαού…”

Και για τα καθ’ημας

Η ταινία γεννά σίγουρα και ερωτήματα για την λήθη που επιβλήθηκε στην ελληνική πλευρά, για την αβελτηρία των κυβερνήσεων, για τη συνειδητή καταστολή της προσφυγικής μνήμης στο όνομα της κυνικής διπλωματίας και της εξυπηρέτησης της εξωτερικής πολιτικής.

Aν ο τουρκικός εθνικισμός διέπραξε τις Γενοκτονίες των χριστιανικών οθωμανικών κοινοτήτων, οι δεξιές και κεντρώες ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1922 -κυρίως μετά το 1930-  επιχείρησαν τη γενοκτονία της μνήμης (βοηθούσης και της ελλαδικής αριστεράς)… Για το θέμα αυτό διαβάστε πατώντας «κλικ»:  Σύγχρονες ερμηνευτικές αντιφωνίες και ιδεολογικές συγκρούσεις 

Σχολιάστε