Αυταπάτη και αναλγησία
Του Χρήστου Σπίγκου.
Είμαι ο τελευταίος που θα κατηγορήσω τον κ. Πρωθυπουργό για ασυνέπεια.
Ό,τι σήμερα νομοθετεί είτε τα έχει πει, είτε τα έχει γράψει προεκλογικά.
Όταν ψηφίζουμε κάποιον για να διώξουμε κάποιον άλλο, μοιραίο είναι να μην ακούμε και να μη βλέπουμε τι ψηφίζουμε.
Όσοι ενεοί και κεχηνότες παρακολουθούν τα επαχθή της κοινοβουλευτικά παντοδύναμης κυβέρνησής μας, ας μεταβάλουν στάση κι ας αναζητήσουν την ελπίδα στη νηφάλια σκέψη.
Η κάλπη δεν είναι κυτίο παραπόνων, αλλά αποθετήριο ελπίδων.
Δεν καταδικάζουμε, αλλά εμπιστευόμαστε.
Το προσωπικό και το συναίσθημα δεν κατισχύουν του συλλογικού και της λογικής.
Η ιστορία των λαών βρίθει παραδειγμάτων συναισθηματικά φορτισμένων επιλογών με καταστροφικά αποτελέσματα.
Το κυβερνητικό αποτύπωμα του ΣΥΡΙΖΑ ιδωμένο από τη σκοπιά της ασυμβατότητας προεκλογικών εξαγγελιών και μετεκλογικών πεπραγμένων, έστω και με μνημονιακό πειθαναγκασμό, προκαλεί δικαιολογημένη αγανάκτηση και δυσαρέσκεια.
Φυσικό επακόλουθο της τελευταίας ο θυμός, η καταδικαστική ψήφος και η επιδοκιμασία της, σε άλλη περίπτωση, απορριπτέας πολιτικής της ΝΔ.
Ασυνεπής λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπέστατη η ΝΔ.
Ο πρώτος δεν κατάφερε να τηρήσει τα υπεσχημένα, και η δεύτερη ακολουθεί πιστά την ιδεολογία της.
Μετεκλογικά ο ένας επιδιώκει να περισώσει ό,τι μπορεί, και ο άλλος να εφαρμόσει πιστά το εν πολλοίς αδιάβαστο πρόγραμμά του.
Ασυνέπεια και προμελέτη.
Αυταπάτη και αναλγησία.
Μένει ο κριτής λαός να διακρίνει την ελπίδα!
