Η “επιτυχία” του Δικαστικού
Του Βασίλη Μάτσκου* Πληροφορούμαστε ότι υπογράφηκε η μίσθωση νέου κτηρίου για τις Δικαστικές Υπηρεσίες, μια ακόμη ‘επιτυχία’ της τοπικής μας κοινωνίας. Για να πούμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους αυτά που συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν (κι έχουν συνάφεια) είναι τα εξής: Η διαδικασία της νέας μίσθωσης έγινε γιατί έληξαν τα προηγούμενα μισθωτήρια κι όχι γιατί μας έκαναν καμιά χάρη. Οι αρχές ήταν ούτως ή άλλως υποχρεωμένες να προβούν σε διαδικασία νέας μίσθωσης, μετά από διαγωνισμό (όπως έγινε και τώρα αλλά δεν υπήρχαν άλλοι ενδιαφερόμενοι εκτός απο την Μητρόπολη Κιλκίς!) Έγινε λοιπόν η μίσθωση του πρώην εκκλησιαστικού λυκείου……
Το μήνυμα των αγορών και…
l…η θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Του Κώστα Λαπαβίτσα. Την τιμητική της είχε η Ελλάδα στην πρόσφατη έκρηξη χρηματοπιστωτικής αστάθειας. Το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου πήρε ανοδική πορεία στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν ήταν περίπου 5,5%. Η άνοδος έγινε εκρηκτική την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ο σπασμός της αστάθειας διέτρεξε τις παγκόσμιες αγορές, φτάνοντας το 9%. Ταυτόχρονα κατέρρευσε και το Χρηματιστήριο Αθηνών. Όπως περίμεναν οι ψυχραιμότεροι – ακριβώς επειδή επρόκειτο για σπασμό και όχι για την ίδια την κρίση – η κατάσταση εξομαλύνθηκε παγκοσμίως την εβδομάδα αυτή και το ελληνικό επιτόκιο έπεσε ταχέως γύρω στο 7%. Αλλά το μήνυμα για την Ελλάδα ήταν αμείλικτο,…
Ανεπίδεκτες Κεντρικές Τράπεζες
Του Γιάννη Βαρουφάκη. Πριν έξι φθινόπωρα, το φθινόπωρο του 2008, κατέρρεε η Lehman Brothers και όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα αρχικά της Wall Street και κατόπιν της Δύσης ολόκληρης. Η διάσωση των απανταχού τραπεζών κόστισε μόνο στο αμερικανικό κράτος πάνω από το 200% του ΑΕΠ της Αμερικής. Δεν ήταν μόνο οι δικές τους τράπεζες που «έπρεπε» να διασωθούν από τον άμοιρο τον φορολογούμενο. Ήταν και οι άφρονες ευρωπαίοι τραπεζίτες. Κοιτάξτε τι είχαν κάνει: Παρασυρμένοι από συμβουλές κυρίως της Goldman Sachs, γερμανοί, γάλλοι και ελβετοί τραπεζίτες (δήθεν συντηρητικοί και λιτοί) δανείζονταν πακτωλούς χρήματος από αμερικανικές τράπεζες όπως η Citi ή η Bank…
Homo Πασόκους
Του Νίκου Μπογιόπουλου. «Όλοι οι Έλληνες κρύβουν μέσα τους έναν… μικρό Άκη Τσοχατζόπουλο»! Πρόκειται για διαπίστωση της κυρίας Ελένης Κούρκουλα. Η κυρία Κούρκουλα, εκτός από μεγάλη ηθοποιός (έλαμψε μεταξύ άλλων στο ρόλο της «Σελήνης» στη «Λάμψη» του Φώσκολου), εκτός από μεγάλη πολιτικός (έλαμψε στο ρόλο της υφυπουργού Παιδείας επί Σημίτη), αναδεικνύεται και μεγάλη ψυχολόγα… Θα μας πείτε τώρα: Και τι νόημα έχει τι λέει η Κούρκουλα; Καμία σημασία δεν έχει. Εκτός από μία: Ότι κάτι τέτοιες δηλώσεις αποδεικνύουν ότι σπάνια βρίσκεις «ΠΑΣΟΚο» που να υπηρέτησε το σύστημα της σαπίλας και της παρακμής από θέσεις εξουσίας και να μην «κρύβει ένα μικρό Πάγκαλο μέσα του». …
Έγιναν από τους πιο μισητούς!
Του Φώτη Παπούλια Τα νέα είναι εξαιρετικά αισιόδοξα για την κυβέρνηση, μόνο που εμείς οι πτωχοί τω πνεύματι κοινοί θνητοί αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε. Και εξηγούμαστε: σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας Global States Of Mind, που διενεργεί κάθε χρόνο η εταιρεία Gallop, η κυβέρνηση του Αντ. Σαμαρά καταλαμβάνει την τρίτη θέση. Θρίαμβος! Μόνο που η έρευνα αφορά τις πιο μισητές κυβερνήσεις στον κόσμο και η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου με ποσοστό αποδοχής 14%, συναγωνίζεται τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (8% αποδοχή) και τη Βουλγαρία (13% αποδοχή). Το ευχάριστο είναι ότι «βλέπουν τη σκόνη της» η Τσεχία, το Πακιστάν, το Περού, η Ρουμανία, η Κόστα…
Κακός σύμβουλος ο πανικός
Του Τάσου Παππά. Τις τελευταίες μέρες καταρρέει ακόμη ένας μύθος. Αυτός που «θέλει» τη φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας να μην έχει και μεγάλη σχέση με τους παλαιοκομματικής νοοτροπίας παράγοντες της παράταξης. Οι εκπρόσωποι του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού ρεύματος της Ν.Δ δεν είχαν κρύψει τη δυσφορία τους όταν στον ανασχηματισμό απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση τα στελέχη που έχουν ως σημείο αναφοράς τον φιλελευθερισμό και αναβαθμίστηκε η τάση του «κοινωνισμού» – πρόκειται για τον ευφημισμό που χρησιμοποιούν οι σκληροί δεξιοί για να καμουφλάρουν την ιδεολογική πραμάτεια τους και να δικαιολογήσουν τις εξαλλοσύνες τους στην πολιτική σκηνή. Το επιχείρημα των συμβούλων του πρωθυπουργού…
H κάθαρση που δεν έρχεται!
Του Δημήτρη Μάρδα. Η X. Λαγκάρντ, η ισχυρή κυρία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) διώκεται δικαστικά στη Γαλλία. Ο προκάτοχός της ο κος Σ. Κάν δικάστηκε και τιμωρήθηκε, εξαιτίας παρενόχλησης σε βάρος μιας υπαλλήλου ξενοδοχείου. Πρώην ηγέτης του ΝΑΤΟ και πρώην αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης ο Β. Κλάες παραπέμφθηκε σε δίκη, χωρίς κωλυσιεργίες, για σκάνδαλο με θέμα την αγορά ελικοπτέρων Agusta. Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζ. Σιράκ, παραπέμφθηκε σε δίκη το 2011 για υπόθεση εικονικών θέσεων εργασίας(!!!), που αφορούσε στην περίοδο που ήταν δήμαρχος Παρισιού (1977 ως 1995). Όλα αυτά έλαβαν χώρα 15 χρόνια μετά τη λήξη της θητείας…
Γιατί έσκασε η διπλή φούσκα
Του Γιάννη Βαρουφάκη. Είναι στη μοίρα των φουσκών να σκάνε. Στην Ευρώπη, εδώ και δύο χρόνια, Φραγκφούρτη και Βερολίνο πασχίζουν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η Ευρώπη ξεπέρασε την κρίση του ευρώ. Τι καλύτερος τρόπος να πείσουν περί αυτού από το να φανεί πως ακόμα και η βαθιά πτωχευμένη Ελλάς συνέρχεται; Οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ από το καλοκαίρι του 2012 και έπειτα βοήθησαν στη δημιουργία φούσκας στην ευρωζωνική αγορά ομολόγων που έκανε την κρίση να μεταναστεύσει από την επιφάνεια (τις χρηματαγορές) στα θεμέλια της ευρωπαϊκής οικονομίας (στις επενδύσεις, τις επιχειρήσεις, στον αποπληθωρισμό). Με αυτή τη φούσκα ήλπιζε η κ. Μέρκελ ότι…
Προς γενικευμένη αστάθεια…
…Στη παγκόσμια οικονομία. Του Κώστα Λαπαβίτσα. Η πρόσφατη αναστάτωση στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές κατέδειξε την εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης που βρέθηκε στο επίκεντρο της αναταραχής. Στο άρθρο αυτό αναλύεται σύντομα η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και εντοπίζονται οι πιθανές αιτίες της επόμενης κρίσης. Οι επιπτώσεις για την Ελλάδα που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα την προηγούμενη εβδομάδα, θα αναλυθούν σε νέο άρθρο τις επόμενες μέρες. Που βαδίζει η παγκόσμια οικονομία; Η παγκόσμια αναταραχή έχει τις ρίζες της στη δομική κρίση του 2007-9, η οποία αντιμετωπίστηκε με κρατική παρέμβαση, χωρίς όμως να επέλθει και οριστική…
Καθολικός λαϊκισμός και…
…μεταρρυθμιστικό κενό. Του Γιώργου Φλωρίδη Η καθήλωση αλλά και η αβεβαιότητα που κυριαρχούν το τελευταίο διάστημα στη χώρα είναι απότοκο μιας σημαντικής πολιτικής εξέλιξης. Δεν αναφέρομαι στις προφανείς δυσκολίες εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας και στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Ούτε στην αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων ενόψει σημαντικών αποφάσεων για το τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό χρέος. Μα ούτε στην αυξανόμενη πολιτική πόλωση και τη δηλητηρίαση του πολιτικού κλίματος με καταγγελίες για πιέσεις και εξαγορές βουλευτών προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση. Αναφέρομαι στην αδιαμφισβήτητη προσχώρηση της κυβέρνησης στην αντιμνημονιακή ατζέντα του λαϊκισμού, με αποτέλεσμα την έκλειψη κάθε μεταρρυθμιστικής έκφρασης -έστω και…
Έρχεται ο Άρης!
Του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Οι μόνοι που δεν φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όσοι μπορούν να ζουν στη Ζυρίχη! Μια συνέντευξη της Γιάννας Αγγελοπούλου στην Καθημερινή, που εξετράπη σε αντικομουνιστικό παραλήρημα του δημοσιογράφου. Για τη συνέντευξη της Γιάννας Αγγελοπούλου στη χθεσινή Καθημερινή τι να πει κανείς; Οι καιροί αλλάζουν ραγδαία. Δεν έχουμε απλώς εισέλθει στην προεκλογική περίοδο – το πολιτικό στάτους έχει ανατραπεί ήδη. Η κ. Αγγελοπούλου είπε αυτά που είχε να πει. Ότι είναι αντισυστημική, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει το νέο στην πολιτική ζωή, ότι το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα τελειωμένο, ότι θεωρεί σουρεαλιστικό το να προταθεί από τα κόμματα εξουσίας για…
Σιγουρατζίδικες επενδύσεις
Του Τάσου Παππά. Επιτέλους, πήρε το Νόμπελ Οικονομίας και ένας οικονομολόγος (Ζαν Τιρόλ) που δεν ανήκει στη σχολή του επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Τα τελευταία χρόνια, με ελάχιστες εξαιρέσεις, βραβεύτηκαν καθηγητές που αποθέωναν την αγορά και προέτρεπαν τις κυβερνήσεις να μην παρεμβαίνουν στα οικονομικά πράγματα, γιατί όλα μπορεί να τα ρυθμίσει επωφελώς για την κοινωνία το αόρατο χέρι της αγοράς. Βεβαίως, οι ίδιοι άνθρωποι, όταν μεγάλες και συστημικές τράπεζες απειλήθηκαν με κατάρρευση, κάλεσαν τα κράτη (δηλαδή το ορατό χέρι) να παρέμβουν για να τις κρατήσουν στη ζωή γιατί έτσι θα σώζονταν και οι οικονομίες. Οι δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις έπραξαν το «καθήκον»…
Αριστερά και Δεξιά
Του Περικλή Κοροβέση. Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, θεωρητικά τουλάχιστον, θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει αναταραχή στη δημοκρατική Ευρώπη. Η Ακρα Δεξιά, σε όλες τις μορφές της, πέτυχε σημαντικές νίκες. Στην Αγγλία το Κόμμα για την Ανεξαρτησία του Ηνωμένου Βασιλείου έρχεται πρώτο και εκθρονίζει Συντηρητικούς και Εργατικούς, που εδώ και έναν αιώνα μοιράζονταν την πρωτιά. Στη Γαλλία, το Εθνικό Μέτωπο θριάμβευσε και δεν αποκλείεται να δούμε τη Μαρίν Λεπέν πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αλλά και εκεί που κυβερνούν Συντηρητικοί ή Σοσιαλδημοκράτες, είτε μόνοι τους είτε με κυβερνήσεις συνεργασίας, έχουν συμπεριλάβει στην ατζέντα τους πολλές ακροδεξιές θέσεις. Οπως π.χ. η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που…
Μαλάλα η σοσιαλίστρια
Του Αρη Χατζηστεφάνου. Δηλώνοντας τυφλή υπακοή στο πνεύμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής η νορβηγική επιτροπή των Νόμπελ αποφάσισε να μη βραβεύσει τον ήρωα της χρονιάς – τον Εντουαρντ Σνόουντεν. Επιλέγοντας όμως τη νεαρή Μαλάλα Γιουσαφζάι βρέθηκε μπροστά σε μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. «Είμαι πεπεισμένη ότι ο σοσιαλισμός είναι η μόνη λύση» Μαλάλα Γιουσαφζάι Τα πορτρέτα του Τρότσκι και του Λένιν που κοσμούσαν το πόντιουμ έδειχναν παράταιρα μπροστά στη Μαλάλα – τη 17χρονη ακτιβίστρια που κέρδισε την καρδιά του δυτικού κόσμου μετά την επίθεση που δέχτηκε το 2012 από ομάδα εξτρεμιστών ισλαμιστών του Πακιστάν που συνεργάζονται με τους Ταλιμπάν. Το περιεχόμενο…
Το κόστος της κουτοπονηριάς
Του Γιάννη Βαρουφάκη. Τα πράγματα είναι απλά. Το success story βασίστηκε σε δύο φούσκες που στήθηκαν το τελευταίο 18μηνο με την ενεργό συμμετοχή Βερολίνου-Φραγκφούρτης ώστε να φανεί πως η Κρίση του Ευρώ πέρασε – και τι καλύτερος τρόπος να αποδειχθεί αυτό από το να φανεί πως ακόμα και η Ελλάς βγαίνει από την κρίση! — Η μία ήταν η φούσκα των ομολόγων του δημοσίου και η έξοδός μας στις αγορές – υπό την κηδεμονία της ΕΚΤ. — Η άλλη ήταν η φούσκα των μετοχών των τραπεζών, που βασίστηκε στην πολιτική των στραβών ματιών στις μαύρες τρύπες στο εσωτερικό τους, σε…
Νεοφιλελευθερισμός, φτώχεια…
…και φιλότιμο. Του Γιάννη Μυλόπουλου. Το κοινωνικό πρόταγμα του νεοφιλελευθερισμού, η υπόσχεση δηλαδή που νομιμοποίησε το οικονομικό μοντέλο που κυριάρχησε μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου στον πλανήτη και το οποίο στηρίχθηκε στην απόλυτη ελευθερία των αγορών, αλλά και στην κατάργηση των συνόρων για την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων και κεφαλαίου, ήταν η μείωση των ανισοτήτων και η καταπολέμηση της φτώχειας. Η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας και η εντατικοποίηση των ρυθμών της ανάπτυξης που θα έφερνε η μεγαλύτερη ελευθερία των αγορών, θα καταπολεμούσαν την ανεργία, θα απομάκρυναν τη φτώχεια και θα οδηγούσαν ολοένα και περισσότερα κράτη και ανθρώπους σε τροχιά…
Γιατί δεν κινητοποιούνται…
…οι άνεργοι; Του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Θα μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς «ερώτηση του 1.000.000 ευρώ», αλλά ασφαλώς δεν πρόκειται περί αυτού. Μια ερώτηση που δεν επιδέχεται απαντήσεις – εκτός εάν διατυπωθεί στο σωστό χρόνο και με τους κατάλληλους όρους. Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ ταξιδεύοντας αυτές τις μέρες στη Βόρεια Ελλάδα, το πιο δημοφιλές, όσο και αγωνιώδες, ερώτημα που αντιμετωπίζω είναι η απορία γιατί οι άνεργοι κάθονται στ’ αυγά τους και δεν κινητοποιούνται. Δεν αντιδρούν όταν απολύονται. Δεν αντιδρούν στημένοι σε ουρές έξω από τα κατά τόπους γραφεία του ΟΑΕΔ ή στα συσσίτια της εκκλησίας. Δεν αντιδρούν όταν τους φορολογούν…
Κυβέρνηση με την πλάτη…
…στον τοίχο. Του Στέλιου Κούλογλου. Ένα από τα προβλήματα με τη συντηρητική παράταξη και την πασοκική συνιστώσα της που μας κυβερνούν είναι ότι ούτε βιβλία διαβάζουν ούτε πολλές ταινίες βλέπουν. Γιατί αν είχαν λίγο μελετήσει τις βιογραφίες της Μέρκελ ή είχαν δει τη Νονά, το ντοκιμαντέρ για τη ζωή και την προσωπικότητά της, θα είχαν καταλάβει ότι η άσημη, απολίτικη φυσικός από την Ανατολική Γερμανία είναι μανούλα στις προδοσίες, χάρη στις οποίες κατάφερε να επικρατήσει στη γερμανική πολιτική σκηνή. Θα μάθαιναν, επίσης, κάτι πολύ ουσιαστικό, όταν πρόκειται να συζητήσεις μαζί της: ότι η ισχυρότερη γυναίκα στον κόσμο δεν λέει ποτέ…
Το “πολύφερνο” Ποτάμι
Του Παναγιώτη Φλωρίδη. Το 1974 η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα. Η παραδοσιακή τριπλέτα Δεξιά-Αριστερά-Κέντρο, έσπαγε και από τότε τίποτε δεν έμελλε να είναι ίδιο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Το νεοσύστατο Κίνημα γρήγορα απορρόφησε το σύνολο του Κέντρου καταφέροντας παράλληλα σοβαρά «πλήγματα» στα εκλογικά σώματα Δεξιάς και Αριστεράς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά την 3η Σεπτέμβρη διοργάνωση του νέου εγχειρήματος, όρισε την μονολεκτική κατεύθυνση: «Αυτοοργανωθείτε». Με δεδομένη την κομματική προέλευση των ενθουσιωδών πολιτών που το πλαισίωναν, το Κίνημα. παρουσίασε σε χρόνο ρεκόρ μια εντυπωσιακή ομοιομορφία σε όλη τη χώρα. Με πρωταγωνιστές φυσικά τους ανθρώπους της Αριστεράς…
Αρπάχτε τα, αλλά…«εντίμως»!
Του Νίκου Μπογιόπουλου. Όταν η «Siemens» μοιράζει 1,5 δισ. ευρώ σε «μαύρο» χρήμα για να κάνει τις δουλειές της σε 160 χώρες ανά τον κόσμο, αυτό λέγεται «μίζες», «διαφθορά» και «σκάνδαλο». Όταν, όμως, οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων επιχορηγούνται με 1,5 δισ. δολάρια από τους πολυεθνικούς κολοσσούς των ΗΠΑ, για να διεξαγάγουν τον προεκλογικό τους αγώνα, αυτό λέγεται «εκλογές»… Το σημειώνουμε, διότι ορισμένοι «οργανικοί διανοούμενοι» της πλάκας, τρέφουν ένα ασίγαστο πάθος για το «αμερικάνικο όνειρο», το οποίο προσπαθούν να το πουλήσουν σαν «αμερικανικό παράδειγμα», που πρέπει μάλιστα να το ακολουθήσουμε κι εμείς ως λαός και ως χώρα….
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ