Μια δημοσκόπηση που…

…προσγειώνει

Του Παναγιώτη Φλωρίδη (ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ)

——————————————————————————————————————————————————————————————————————Πριν λίγες ημέρες οι Ελληνες αισθανθήκαμε (για άλλη μια φορά) εθνικά υπερήφανοι. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ευρισκόμενος στο (ελληνικό) Πεντάγωνο, εξανέστη για τις ταπεινώσεις τις οποίες υφιστάμεθα ως Εθνος και ως λαός από τους εταίρους-δανειστές μας.

Και στην κορύφωση της αγανάκτησής του ξέσπασε με το περίφημο:

-Ποιός είναι αυτός ο Σόιμπλε;

Το άκουσε ο Σόιμπλε, κι απ’ την τρομάρα του κόντεψε να περπατήσει!

Λίγες μέρες αργότερα, σαν να ήταν “στημένο”, την απάντηση στο ερώτημα του κ. Παπούλια το έδωσαν οι ίδιοι οι Γερμανοί: σε μια δημοσκόπηση για τη δημοφιλία των πολιτικών ή (μισητή κι αυτή) Καγκελάριος Μέρκελ συγκέντρωσε το 64% θετικής γνώμης από τους συμπολίτες της. Την ξεπερνούσε σε δημοφιλία μόνο ένας πολιτικός: με 65% ο χερ Σόιμπλε!

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν είναι ευχάριστος ούτε στους Γερμανούς εργαζόμενους. Οι άνθρωποι έχουν έξι χρόνια να δουν αύξηση στις αποδοχές τους. Αποδέχονται όμως τον Υπουργό τους για την αποτελεσματική του στάση και πολιτική, εν αντιθέσει με εμας που αποδεχόμαστε τους πολιτικούς μας κάθε φορά που θα εκτοξεύσουν ένα φραστικό πυροτέχνημα, φορτισμένο με συγκίνηση και πατριωτισμό. Οι Ελληνες, σημειωτέον, που συγκινηθήκαμε με το “ποιός είναι ο Σόιμπλε” του Προέδρου, ήμασταν οι ίδιοι που πρωτύτερα τον εξαναγκάζαμε να αποχωρεί αποδοκιμαζόμενος από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη…

Ο εξοχότατος Πρόεδρος, αντί να αναρωτιέται οργιζόμενος για το “ποιός είναι ο Σόιμπλε”, θα έπρεπε μάλλον να αναρωτηθεί χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι “Ποιός είναι ο Πετσάλνικος”. Τότε που αυτοί που παριστάνουν τους πολιτικούς μας ηγέτες έριχναν στο τραπέζι απίθανα ονόματα πρωθυπουργών για να αναλάβουν το τιμόνι στην κρισιμότερη φάση της πολιτικής ιστορίας της χώρας. Εκείνο το τρομερό επταήμερο με τις συσκέψεις στο Προεδρικό, όπου Ελληνες, Ευρωπαίοι και όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε αποσβολωμένος την άθλια διελκυστίνδα των πολιτικών, ενώπιον του άφωνου Πολιτειακού άρχοντα.

Τα παιχνίδια της επικοινωνίας κάποτε πρέπει να δώσουν τη θέση τους στις κινήσεις ουσίας. Εστω κι αν αυτές έχουν το όνομα της ταπεινής πατάτας του Νευροκοπίου. Η εναγώνια αναζήτηση της οποίας σήμερα απ’ τους πεινασμένους Ελληνες, είναι προϊόν αυτού ακριβώς του μακρόσυρτου επικοινωνιακού παιγνίου.