Κόμματα όμηροι
Του Γιώργου Κυρίτση.
Εσχάτως, η πολιτική αντιπαράθεση έχει αποκτήσει προσωπικό και υπαρξιακό χαρακτήρα για μεγάλο κομμάτι του πολιτικού προσωπικού της αντιπολίτευσης, γι’ αυτούς, δηλαδή, που βρίσκονται υπό έρευνα από τη Δικαιοσύνη για τα πεπραγμένα τους και για το μιντιακό σύστημα με το οποίο διαπλέκονται. Ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ κατηγορείται για σκάνδαλα πολλών δισ., ακόμα και εντός Μνημονίων, και ο μιντιάρχης, έμβλημα της Ν.Δ. κατηγορείται για δύο τόνους ηρωίνη. Ο πόλεμος είναι αναμενόμενος. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε ομηρεία από μέρος της ηγεσίας τους.
Όσο περισσότερο η Δικαιοσύνη πλησιάζει και κεντρίζει ευαίσθητες χορδές του συστήματος εξουσίας και παραεξουσίας που λυμαινόταν το δημόσιο χρήμα, τόσο περισσότερο οι φωνές που ζητούν ολοκληρωτικό πόλεμο προσπαθούν να απαγάγουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έως ότου αισθανθούν ασφαλείς, ότι δεν κινδυνεύουν πλέον. Ως τότε, βέβαια, η Ν.Δ. θα έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά ανατολικοευρωπαϊκού υπερσυντηρητικού κόμματος τύπου Πολωνίας στη βαλκανική εκδοχή, σε μια κατάσταση δηλαδή που θα θυμίζει τον μετεμφυλιακό πρόγονό της.
Αυτή η Ν.Δ. μπορεί να συνομιλήσει πολιτικά μόνο με το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ με το οποίο μοιράστηκαν την κυβέρνηση και τις σημερινές δικογραφίες και με το οποίο ουδόλως πειστικά και συμβατά με ένα κεντροαριστερό κόμμα δηλώνουν ότι «στρατηγικός στόχος είναι η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ». Άρα, με βάση την πολιτική πραγματικότητα, μια κυβέρνηση Ν.Δ. Αυτής της Ν.Δ. της πατριδοκαπηλίας, της κοινωνικής οπισθοδρόμησης, αυτής της Ν.Δ. που κατηγορεί τους Ευρωπαίους ότι δεν υποχρεώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε επαρκώς αντιλαϊκές πολιτικές.
Η κυβέρνηση, στην τελική ευθεία για την έξοδο από τα Μνημόνια και με μια τεράστια αναταραχή στον άμεσο διεθνή μας περίγυρο, ιδανικά θα ήθελε τη μέγιστη δυνατή ηρεμία και τα λιγότερα δυνατά ανοικτά μέτωπα. Όμως, ούτε οι διεθνείς εξελίξεις μπορούν να παγώσουν για χάρη μας, ούτε μπορεί η διερεύνηση κολοσσιαίων σκανδάλων να σταματήσει για να έχουμε ήπιο πολιτικό κλίμα στο εσωτερικό.
Τα διακυβεύματα είναι μεγάλα και οι κινήσεις της κυβέρνησης εν πολλοίς υποχρεωτικές και πολιτικά προδιαγεγραμμένες. Δεν πρόκειται να κάνει πίσω ούτε απέναντι σε μιντιακό πόλεμο -τον έχει συνηθίσει- ούτε απέναντι σε μπράβους και χρυσαυγίτες – τους έχει αντιμετωπίσει επί δεκαετίες. Σε άλλους εναπόκειται να τοποθετηθούν.
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
