O Σαμαράς παρασύρει την ΝΔ
…σε βαριά ήττα.
Του Στέλιου Κούλογλου.
Aποφασισμένος “να φθάσει ως το τέλος” και αισιόδοξος ότι θα κερδίσει τις εκλογές εμφανίζεται ο πρωθυπουργός, σε πείσμα όλων των γεγονότων που δείχνουν ότι η κυβέρνηση παραπαίει. Μόνο την προηγούμενη εβδομάδα σημειώθηκε διένεξη μεταξύ του υπουργού Οικονομικών Κ. Χαρδούβελη, του Χ. Λαζαρίδη και του Μεγάρου Μαξίμου, γεγονός που καθυστέρησε την έναρξη των συζητήσεων με την τρόικα.
Η συνάντηση Σαμαρά- Βενιζέλου αναβλήθηκε λόγω της ψυχρότητας που επικράτησε ανάμεσα στους 2 εταίρους μετά τις δηλώσεις Σαμαρά ότι η ΝΔ είναι η “δημοκρατική παράταξη”, την οποία φιλοδοξεί να συστήσει το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα με τις διακηρύξεις περί τέλους των μνημονίων που σχεδιάζει να “πουλήσει” η κυβέρνηση στην κοινή γνώμη, ο διοικητής της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Ντράγκι δήλωσε ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει τις ελληνικές τράπεζες με την προϋπόθεση ότι η χώρα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε πρόγραμμα επιτήρησης. Στην προχθεσινή συνάντηση με τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαικής Επιτροπής, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έκανε σαφές στον κ. Σαμαρά ότι στο θέμα του χρέους λύση δεν μπορεί να υπάρξει πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Κερασάκι στην τούρτα, ο περιφερειάρχης Μακεδονίας Απ. Τζιτζικώστας και ο εξ ίσου καραμανλικός βουλευτής της ΝΔ Γ. Βλάχος, έκαναν λόγο για τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας με παράλληλη αντικατάσταση του πρωθυπουργού. Αυτές οι τελευταίες δηλώσεις εξόργισαν τον κ. Σαμαρά, που υποψιάστηκε μια ακόμη από τις συνωμοσίες που θεωρεί ότι εξυφαίνονται με στόχο την ανατροπή του.
Η ψήφος εμπιστοσύνης λίγες μέρες πριν από την συζήτηση για τον προϋπολογισμό,η ψήφιση του οποίου στην κοινοβουλευτική παράδοση θεωρείται έτσι κι αλλιώς ψήφος εμπιστοσύνης, ήταν ασφαλώς μια κίνηση που δίνει παράταση ζωής στην κυβέρνηση. Το ερώτημα όμως είναι αν η παράταση αυτή συμφέρει την ΝΔ ή απλώς εξασφαλίζει την παραμονή στην εξουσία των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου για τέσσερις ακόμη μήνες. Γιατί η επιδείνωση όλων των οικονομικών συνθηκών αλλά και η προϊούσα σήψη της κυβέρνησης, όπως εκφράζεται από τις δημόσιες αντιδικίες υπουργών μέχρι την κατάντια της ΝΕΡΙΤ, δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις παρά για μια ακόμη μεγαλύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Σαμαράς φαίνεται να έπεσε στην παγίδα του Α. Τσίπρα, ο οποίος έσπευσε αυτή την εβδομάδα να δηλώσει ότι έρχονται εκλογές, ακριβώς για να προκαλέσει την αντίδραση του πρωθυπουργού που τις απομάκρυνε με την ψήφο εμποστοσύνης. Ενώ ο χρόνος κυλάει προς όφελος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ρεαλιστική επιδίωξη για την ΝΔ δεν είναι σήμερα να κερδίσει τις εκλογές, αλλά να τις χάσει χωρίς ποσοστά εκλογικής πανωλεθρίας.
Ο πρωθυπουργός ελπίζει ασφαλώς ότι μερικές φορολογικές ελαφρύνσεις, η μετονομασία του μνημονίου σε light πρόγραμμα επιτήρησης και κάποιες αόριστες υποσχέσεις των Βρευξελλών για το χρέος θα μπορέσουν να αλλάξουν το κλίμα, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και την χρησιμοποίηση του παράγοντας φόβος, στην περίπτωση που η αξιωματική αντιπολίτευση επικρατήσει. Είναι όμως αμφίβολο αν η “μονταζιέρα του Μαξίμου”, που έχει στήσει καραούλι για να αξιοποιήσει διαφοροποιημένες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αποδειχθεί και πάλι αποτελεσματική.
Η περίπτωση θυμίζει έντονα αυτήν του κ. Σημίτη ο οποίος, πάλι φθινόπωρο το 2003, διατηρούσε την ελπίδα ότι θα μπορέσει να ανατρέψει τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων, που έδειχναν την τότε ΝΔ έχει πάρει για τα καλά το προβάδισμα. Οπως ο τότε πρωθυπουργός έτσι και ο σημερινός, δείχνει να έχει πιστέψει την προπαγάνδα του, αποκομμένος από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Συνήθως, αν και όταν αυτή γίνει αντιληπτή, τα πράγματα έχουν πολύ δυσκολέψει όχι μόνο για τους πρωθυπουργούς αλλά και για την παράταξη τους.
Άρθρο στο tvxs.gr
