O δικός μας ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΚΚΙ

Από το Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία.

Στις 2 Νοεμβρίου 2021 χάσαμε τον Στάθη μας, τον Στάθη Κοκκίδη του Γερακαριού, τον σύζυγο, φίλο, χωριανό, αγωνιστή, καλλιτέχνη.

Αυτόν τον ροκ έφηβο που είχαμε δίπλα μας να μας παρακινεί, να ρωτάει, να φωτογραφίζει, να δημοσιεύει.

Ποιος αγώνας, ποια κινητοποίηση και ποια δραστηριότητα άραγε υπήρξε που να απουσίασε από αυτήν ο Στάθης και να μην πρωτοστάτησε; Αγώνας για το δίκαιο; Κινητοποίηση για παροχή βοήθειας σε συνανθρώπους; Πορείες ενάντια στα μεταλλεία και σε άλλες βλαπτικότητες του περιβάλλοντος; Θέατρα, Συναυλίες, Μουσικά δρώμενα; Τίποτε δεν άφηνε ασυγκίνητο τον Στάθη μας, που αυτός και η γυναίκα του εκτός πολλών άλλων, κράτησαν ζωντανό τον πολιτιστικό χαρακτήρα του χωριού τους, του Γερακαριού.

Για εμάς από το Μέτωπο Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια και Πάικο, ο Στάθης ήταν ο καταλύτης: όταν έπαιρνε το λόγο στις συζητήσεις μας για να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε, κανένας δεν τολμούσε να τον διακόψει ή να μην ακούσει και να μη σκεφτεί την πρόταση του κοσμογυρισμένου σωματικά και ψυχικά Στάθη. Πάντα είχε δυνάμεις, πάντα έλεγε “δε θα πάμε;”.

Όλοι σεβόμαστε τον Στάθη. Όλοι αγαπάμε τον Στάθη. Όλους μας ενώνει ο Στάθης με ένα αστείο που θα πετάξει χαμογελώντας.

Όλοι κλαίμε γιατί σήμερα μας άφησε πριν προλάβουμε να οργανώσουμε το επόμενο φαγοπότι, αυτό που μας στέρησε η κατάσταση κορονοϊού.

Καλό ταξίδι αγαπημένε μας. Χαιρετισμούς στους συναγωνιστές!