H δημοκρατική νομιμοποίηση

Του Τάσου Παππά.

Μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση έκανε η Ντόρα Μπακογιάννη στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα της τελευταίας αξιολόγησης.

Σε ήπιους τόνους εγκάλεσε την κυβέρνηση γιατί, όπως είπε, βάζει «υποθήκη για 26 δισεκατομμύρια ευρώ το σύνολο της περιουσίας του ελληνικού λαού. Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά δεν έχετε καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση να το κάνετε αυτό. Τα υπόλοιπα πράγματα μπορούμε να τα διορθώσουμε και τους νόμους μπορούμε να αλλάξουμε και τη φορολογία να μειώσουμε και να αυξήσουμε μία σύνταξη. Αυτό δεν θα μπορεί να το αλλάξει καμιά επόμενη κυβέρνηση, δεν έχετε λοιπόν δικαίωμα, δεν εκπροσωπείτε σήμερα την πλειοψηφία του ελληνικού λαού».

Ας δούμε την ουσία της παρέμβασης της κ. Μπακογιάννη. Υποστηρίζει ότι τη συγκεκριμένη δέσμευση δεν μπορεί να την αλλάξει καμία κυβέρνηση. Είναι δηλαδή κάτι σαν σιδερένιος νόμος.

Χρόνια στη μαχόμενη πολιτική η κ. Μπακογιάννη, την έχει υπηρετήσει από κομβικές θέσεις και είναι βέβαιο ότι γνωρίζει πως πολλά μπορούν να αλλάξουν στην πολιτική -προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο.

Είναι θέμα συγκυρίας, βούλησης, σχεδίου, συμμαχιών, συσχετισμού δυνάμεων.

Ποια είναι όμως η αιτία που ανάγκασε την κυβέρνηση να υπογράψει την όντως λεόντεια σύμβαση; Το τεράστιο χρέος.

Ποιος το δημιούργησε; Τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974. Το έχουν επισημάνει ακόμη και οι εταίροι που δεν χαρίστηκαν στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ.

Ευθύνη όμως έχουν και οι Ευρωπαίοι που δάνειζαν ασυστόλως τη χώρα και έκλειναν τα μάτια στην οργανωμένη παραχάραξη των στατιστικών στοιχείων. Είχαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις τη δημοκρατική νομιμοποίηση να υποθηκεύσουν το μέλλον της Ελλάδας; Οχι βεβαίως.

Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε τη δημοκρατική νομιμοποίηση να βάλει τη χώρα στην ΕΟΚ; Οποιος έχει παραστάσεις από εκείνη την περίοδο θα θυμάται ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το ΚΚΕ ήταν αντίθετα.

Αν ο Κ. Καραμανλής έκανε δημοψήφισμα πιθανότατα θα το έχανε. ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ ένα χρόνο μετά, στις εκλογές του 1981, απέσπασαν το 60% των ψήφων.

Είχε ο Γιώργος Παπανδρέου τη δημοκρατική νομιμοποίηση να βάλει τη χώρα στα μνημόνια; Με άλλη ατζέντα νίκησε στις κάλπες, με την εντελώς αντίθετη πορεύτηκε.

Αλλά επειδή παραμένει στο προσκήνιο με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛΛ. το ερώτημα σχετικά με το αν έχει η κυβέρνηση τη νομιμοποίηση να παίρνει αποφάσεις (στα εθνικά και στα οικονομικά), πρέπει να επισημάνουμε ότι στις αστικές δημοκρατίες αυτό κρίνεται στη Βουλή και σπανιότερα στους δρόμους.

Στη Βουλή με την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, στους δρόμους με την οργάνωση κινητοποιήσεων, η έκταση, η πυκνότητα και η ένταση των οποίων θα είναι τέτοιες που θα υποχρεώσουν την κυβέρνηση να παραιτηθεί.

Για το δεύτερο η Ν.Δ. δεν έχει την τεχνογνωσία. Μπορεί όμως να δοκιμάσει την τύχη της στο Κοινοβούλιο. Γιατί δεν επιλέγει αυτόν τον δρόμο;

Τι σόι θεσμικό και υπεύθυνο κόμμα είναι; Εκτός αν φλερτάρει με λογικές εκτροπής.

Με την ευκαιρία: η κ. Μπακογιάννη έχει την ίδια άποψη με τον κ. Λαφαζάνη («η δημοκρατία έχει πλήρως καταλυθεί») και τον κ. Μαρινάκη («έχουμε χούντα»);

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ