My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

H ήττα και η ανατροπή

Του Γιάννη Μυλόπουλου.


Οι αιτίες της ήττας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που, παρόλο που έβγαλε τη χώρα από την κρίση, δεν απέφυγε να χρεωθεί τη λαϊκή δυσφορία από τη διαχείριση των μνημονίων, είναι προφανείς.

Πρώτη αιτία η κόπωση του εκλογικού σώματος και ιδίως των μικρομεσαίων και μεσαίων στρωμάτων από τις παρατεταμένες συνέπειες των μνημονίων, η οποία έστειλε ένα σημαντικό μέρος των κοινωνικών ομάδων που το 2015 στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ είτε σε άλλα κόμματα, είτε, κυρίως, σε αποχή από τις εκλογές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι δεν ευθύνονταν για την οικονομική κρίση και παρά το γεγονός ότι ήταν εκείνη που οδήγησε τη χώρα επιτυχώς εκτός της ομηρίας των δανειστών, εντούτοις πλήρωσε το κόστος της μνημονιακής πολιτικής.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι οι δυνάμεις του παλιού πολιτικού κατεστημένου, οι οποίες ευθύνονταν για τη δημοσιονομική κρίση της χώρας και ήταν εκείνες που επέβαλαν τα σκληρότερα και τα πλέον άδικα μέτρα της μνημονιακής πολιτικής, παρουσιάστηκαν σε αυτές τις εκλογές ως εκείνες που θα σώσουν τη χώρα και το λαό από τις συνέπειες όλων αυτών που η δική τους πολιτική έχει προκαλέσει…

Δεύτερη αιτία του αποτελέσματος είναι η επικέντρωση της προσπάθειας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να ελαφρύνει κατά προτεραιότητα τους αδύναμους και τις πολύ χαμηλές εισοδηματικά τάξεις, τους μικροσυνταξιούχους και όσους επλήγησαν από τη φτώχεια στα χρόνια της κρίσης, η οποία σε συνδυασμό με το σύντομο διάστημα που μεσολάβησε μετά την έξοδο από την επιτροπεία των δανειστών, δεν άφησαν περιθώριο για να εκδηλωθεί μέριμνα υπέρ των πολυπληθέστερων μικρομεσαίων και μεσαίων στρωμάτων. Τα οποία αξίζει να ειπωθεί ότι μπορεί βέβαια να μην υπερέβησαν το όριο της φτώχειας, υπέφεραν όμως και εν πολλοίς συνεχίζουν να υποφέρουν ακόμη από τις συνέπειες των μνημονίων.

Η κοινωνική προτεραιότητα της επικέντρωσης στην φροντίδα των αδυνάτων και στην αποκατάσταση των πληγών που άφησε η κρίση όμως, δημιούργησε τις συνθήκες για άλλη μια αιτία της ήττας στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.

Απομάκρυνε την κυβέρνηση από τον στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της αναπτυξιακής προοπτικής. Η υψηλή προτεραιότητα της ανάταξης των πλέον αδύναμων κοινωνικών ομάδων, έκανε τον κυβερνητικό λόγο να φαίνεται αμυντικός και όχι προγραμματικός, καθώς η ζυγαριά έγειρε περισσότερο προς το σκέλος της αναδιανομής, χωρίς ταυτόχρονα να προκύπτει ότι έχει εξασφαλιστεί για το μέλλον η αναπτυξιακή και ελπιδοφόρα προοπτική της αύξησης της πίτας του εθνικού πλούτου.

Η ΝΔ από την άλλη, παρά τον σκληρά νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα του αφηγήματός της, εμφάνισε μια επιθετική ρητορική, υποσχόμενη επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Η ρητορική αυτή, αν και εξόχως αόριστη και εν πολλοίς ατεκμηρίωτη, φαίνεται πάντως να λειτούργησε πειστικά για τις ταλαιπωρημένες από την ύφεση, την ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα μικρομεσαίες και μεσαίες κοινωνικές τάξεις, σημαντικό μέρος των οποίων τελικά έδειξε την προτίμησή του στην κατά τα άλλα κοινωνικά ανάλγητη πρόταση της ΝΔ.

Μια ακόμη αιτία της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αναμφίβολα η επιλογή του να κυβερνήσει κυρίως με στελέχη με κομματική προέλευση και αναφορά. Η πραγματικότητα αυτή, σε συνδυασμό με την καθυστερημένη συγκρότηση της Προοδευτικής Συμμαχίας και το μετέωρο άνοιγμα προς τους προοδευτικούς πολίτες που είχαν στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015, αποξένωσαν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό από την κοινωνία και τους απομάκρυναν από τις κοινωνικές ανάγκες. Η παρατήρηση αυτή έρχεται να εξηγήσει γιατί οι διαπιστώσεις που γίνονται τώρα, κατόπιν εορτής, δεν μπόρεσαν να γίνουν από την κυβέρνηση νωρίτερα, όσο ακόμη υπήρχαν περιθώρια για διορθωτικές κινήσεις.

Τελευταία αλλά όχι και λιγότερο σημαντική αιτία του εκλογικού αποτελέσματος, η επικοινωνιακή λαίλαπα και η καθημερινή και αδυσώπητη αρνητική προπαγάνδα από πλευράς συγκεκριμένων ΜΜΕ που ελέγχονται από μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία δεν έχασαν την ευκαιρία, έναντι προφανών ανταλλαγμάτων, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα κόμματα του παλιού πολιτικού κατεστημένου. Τα συστηματικά fake news, η πρωτοφανής παραπληροφόρηση και η ανελέητη δολοφονία χαρακτήρων δημιούργησαν μια εικονική πραγματικότητα και επιδείνωσαν κατά πολύ την εικόνα της κυβέρνησης, στρεβλώνοντας τις ειλικρινείς προσπάθειές της για ανάταξη.

Το ρητό «λέγε-λέγε κάτι θα μείνει» ουδέποτε βρήκε πιο εκτεταμένο πεδίο εμπέδωσης και εφαρμογής, από ό,τι τα τελευταία 4 χρόνια.

Το ερώτημα που κυριαρχεί σήμερα είναι αν το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών μπορεί να αλλάξει ή αν έχει παγιωθεί και δεν μπορεί πια να ανατραπεί. Η αλήθεια είναι ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, το οποίο έντεχνα καλλιέργησε η ΝΔ και στο οποίο αφελώς προσχώρησε και το ΚΙΝΑΛ, χωρίς, πάντως, ουδόλως να ωφεληθεί από αυτό εκλογικά, καλά κρατεί στην κοινωνία. Και όσο το παιχνίδι παίζεται με όρους «όλοι εναντίον ενός», τόσο η ανατροπή του πολιτικού κλίματος θα γίνεται πιο δύσκολη.

Τελευταία ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να απευθυνθεί με ειλικρίνεια και πολιτικά επιχειρήματα στο σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος που ενώ τον στήριξε το 2015, απογοητεύτηκε στη συνέχεια από τη συνάντηση των προοδευτικών ιδεών με την καθημερινή άσκηση της εξουσίας και απομακρύνθηκε από τα πολιτικά δρώμενα.

Σε αυτούς τους προβληματισμένους και συγχρόνως απογοητευμένους πολίτες πρέπει να απευθυνθεί έστω και τώρα η κυβέρνηση και αυτούς πρέπει να φέρει κοντά της, απευθυνόμενη στα αντιδεξιά και προοδευτικά αντανακλαστικά τους, παραδεχόμενη τα λάθη της και υποσχόμενη ότι θα σταθεί στο πλευρό τους την επομένη των εκλογών.

Με θετικό και προγραμματικό λόγο και με ισορροπημένη παρουσίαση αφενός του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης και δίκαιης ανάπτυξης και αφετέρου του προγράμματος αναδιανομής και κοινωνικής φροντίδας, πρέπει να τους θυμίσει ότι το πολιτικό διακύβευμα των επόμενων εκλογών δεν είναι η τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η παλινόρθωση του παλιού, νεοφιλελεύθερου, ολιγαρχικού και φαύλου πολιτικού συστήματος, που τόσα δεινά προκάλεσε στη χώρα και το λαό τα τελευταία χρόνια…

Άρθρο στο tvxs.gr

Σχολιάστε