Μέρες Παπανδρέου, 2011
Του Στέλιου Κούλογλου. Στα 2,5 περίπου χρόνια που η κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουν βρεθεί κατ’ ιδίαν, ούτε καν έχουν μιλήσει στο τηλέφωνο. Την ευθύνη για αυτήν, την χωρίς ιστορικό προηγούμενο, έλλειψη συνεννόησης έχει ο κ. Σαμαράς: o πρωθυπουργός είναι που παίρνει τις σχετικές πρωτοβουλίες, που μοιράζει στις δημοκρατίες το παιχνίδι. Με την όλη συμπεριφορά έχει κόψει όλες τις γέφυρες: σε μια από τις σπάνιες συζητήσεις σε επίπεδο αρχηγών που έγινε στην Βουλή (όπου είχε να πάει 303 μέρες) ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Τσίπρα ότι δεν τον κοιτάει “για…
“Παθοί και μαθοί…”
Του Νίκου Μπογιόπουλου. Το παιχνίδι της κυβέρνησης με την τρόικα είναι σικέ. Τόσο σικέ που οι δεύτεροι, οι της τρόικας, αξιοποιούνται ακόμα και για να ποζάρουν οι πρώτοι, οι της κυβέρνησης, σαν… «αντιστασιακοί». Η κυβέρνηση και η τρόικα από κοινού κατεδαφίζουν ακόμα και τα ερείπια που μαζί και χέρι – χέρι δημιούργησαν στον τόπο. Το καραγκιοζιλίκι με τις κάθε φορά «σκληρές διαπραγματεύσεις», με τις κάθε φορά «κόκκινες γραμμές», με τα κάθε φορά «τελεσίγραφα» και με τις κάθε φορά «εμπλοκές» στις δόσεις ή τα σούρτα – φέρτα της τρόικας στην Ελλάδα, το έχουμε ζήσει από το 2010 καμιά τριανταριά…
Σπάσε τους κωδικούς!
Του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Σύντομες αλλά περιεκτικές οδηγίες αυτοάμυνας απέναντι σε ένα ισχυρό όπλο που χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Προχτές Σάββατο, χτύπησε μεσημεριάτικα το σταθερό τηλέφωνο. Αυτή τη φορά, το τηλεφώνημα δεν προερχόταν από τράπεζα, ούτε από εισπρακτική εταιρεία, αλλά ούτε και από δικηγορικό γραφείο. – Σας τηλεφωνούμε από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Τάδε. Έχετε λίγο χρόνο να απαντήσετε σε μερικές ερωτήσεις για μια πολιτική σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης; Δεν είχα χρόνο, αλλά το παρέβλεψα. Δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες… Με ρώτησαν αν δουλεύω σε κάποιο κόμμα. Αν δουλεύω σε εταιρεία δημοσκοπήσεων. Αν δουλεύω σε διαφημιστική εταιρεία. Απάντησα ειλικρινά και…
Απ`τα σταφύλια της οργής..
…στο παιχνίδι της πείνας. Του Άρη Χατζηστεφάνου. Φοιτητικά κινήματα από την Ταϊλάνδη μέχρι το Λονδίνο αντιγράφουν τους ήρωες ταινιών του Χόλιγουντ. Θα ξεκινήσει η επόμενη επανάσταση σε κάποιο στούντιο της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος; «Για να δω τώρα ποιος άλλος θα διαμαρτυρηθεί», έλεγε γελώντας ο δικτάτορας-πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης Πραγιούθ Τσανότσα ύστερα από το πογκρόμ που πραγματοποίησαν την περασμένη εβδομάδα οι αρχές ασφαλείας εναντίον φοιτητών. Το μόνο αδίκημα που είχαν διαπράξει τα «θρασίμια» της ταϊλανδέζικης χούντας ήταν ότι ύψωναν τα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού αντιγράφοντας τους ήρωες της ταινίας The Hunger Games. Καθώς το «κίνημα των τριών δαχτύλων» άρχισε να…
Το Μνημόνιο είναι ευτυχία…
…διά τους πλουσίους. Του Ανανδρανιτσάκη. Τα είπε ο Πάγκαλος, αλλά εσείς δεν τον πήρατε σοβαρά επειδή είναι γραφικός και Δελαπατρίδης. «Το Μνημόνιο είναι ευκαιρία διά τον τόπο, είναι ευτυχία διά τον τόπο» είχε πει ο Θόδωρος κι εμείς τον λοιδορήσαμε, διότι δεν καταλάβαμε τι εννοούσε με τη λέξη «τόπος». Τόπος για τον Πάγκαλο είναι οι πλούσιοι κάτοικοι της Ελλάδας, αυτούς υπηρέτησε στη μακροχρόνια καριέρα του, αυτούς γνωρίζει, γι’ αυτούς νοιάζεται. Ο κήπος των πλουσίων είναι ο τόπος του Παγκάλου κι αυτός ο κήπος άνθισε και κάρπισε επί Μνημονίου, ου μην αλλά και ένεκα του Μνημονίου. Η έκθεση της διεθνούς οργάνωσης…
Σέρνουν τη χώρα σε περιπέτειες
Του Στέλιου Κούλογλου. Η προσπάθεια των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να παραμείνουν στην εξουσία με κάθε τρόπο, εγκυμονεί νέους, σοβαρότατους κινδύνους για την οικονομία και την εθνική αξιοπρέπεια της χώρας. Παρά το φιάσκο της εξόδου στις αγορές, οι ηγέτες της συγκυβέρνησης σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν ξανά την οικονομία για πολιτικά παιχνίδια, ενώ συγχρόνως υποχωρούν σε όλες τις αξιώσεις της τρόικας, με μοναδικό αντάλλαγμα το νέο μνημόνιο να βαπτιστεί με άλλο όνομα, για να «πουληθεί» στη κοινή γνώμη. Στα νέα επώδυνα μέτρα που η τρόικα απαιτεί, περιλαμβάνονται σημαντικές μειώσεις στις κύριες συντάξεις(από 10-25%) με τις περικοπές στις επικουρικές να φτάνουν στο 80%….
Ο Κύριος Πρύτανης και…
…ο κύριος πρύτανης. Του Τάσου Παππά. Είχα την τύχη, την περίοδο που ήμουν φοιτητής, να είναι πρύτανης στη σχολή ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος. Κορυφαίος στην επιστήμη του (φιλοσοφία), με πλούσια αγωνιστική δράση σε δύσκολες εποχές, δάσκαλος πολλών γνωστών διανοουμένων, πράος, ανοιχτός στον διάλογο και στη διαφορετική άποψη, χωρίς παράπλευρες επικερδείς δραστηριότητες, δεν διανοήθηκε ποτέ να χρησιμοποιήσει το αδιαμφισβήτητο κύρος του στις τάξεις του φοιτητικού κινήματος για να επιβάλει τη γνώμη του. Δεν συμφωνούσε πολλές φορές με όσα λέγαμε και κάναμε, αλλά ως φωτισμένος άνθρωπος παρουσίαζε όλες τις εναλλακτικές που είχαμε στη διάθεσή μας πριν φτάσουμε στη σύγκρουση. Με χιούμορ αντιμετώπιζε την…
Η άθλια ομηρεία
Του Παναγιώτη Φλωρίδη. Σε λίγες εβδομάδες μπροστά στα δύο δημαρχεία του νομού θα καταγραφεί μια εικόνα πρωτόγνωρη… Εκατόν ενενήντα έξι (ολογράφως) και ογδόντα οκτώ συμπολίτες μας το πρωί στις επτά θα παρουσιασθούν στα δύο δημαρχεία του νομού για να «πιάσουν δουλειά». Κανονικά η είδηση θα έπρεπε να καταγραφεί στις καλές κι αισιόδοξες. Κοντά 300 συμπολίτες μας βρίσκουν μεροκάματο στο καταχείμωνο. Τί πιο ωραίο! Η ιστορία όμως έχει κι άλλη μια όψη: αποτρόπαιη, κακή, απάνθρωπη. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν δουλειά για πέντε μήνες με πλήρη μισθοδοτική και ασφαλιστική κάλυψη. Και μετά, πάλι στην ανεργία, πάλι στην ανέχεια. Και στη θέση…
Γιατί απέχουμε
Της Ευρώπης Αρτόγλου* Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του Σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σκοπό την ψήφιση των προβλεπόμενων από το Σχέδιο αυτό τροποποιήσεων των διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και τις διάφορες δημοσιεύσεις των ΜΜΕ, περί δήθεν επιτάχυνσης της πολιτικής δίκης και απονομής ορθής δικαιοσύνης, αισθάνομαι την ανάγκη και υποχρέωση απέναντι στους συμπολίτες μου και με βαθιά συναίσθηση του θεσμού που υπηρετώ και του καθήκοντος ορθής και σοβαρής ενημέρωσης, να εκφράσω τις απόψεις του δοκιμαζόμενου σήμερα δικηγορικού κόσμου, σχετικά με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και τις συνέπειες από αυτές τόσο…
Το σακίδιο του Σταύρου
…και η… φιλοσοφία του «Ποταμιού». Του Νίκου Μπογιόπουλου. «Οι φοιτητές ευτυχώς τότε (σσ: εξέγερση Πολυτεχνείου) δεν είχαν κομματικές οργανώσεις· αν υπήρχαν κομματικές οργανώσεις το ’73, θα είχαν αποτρέψει το Πολυτεχνείο»… Αυτά κατάλαβε από το Πολυτεχνείο το «Ποτάμι». Αυτά αναρτήθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος για την εξέγερση του ’73. Προφανώς στο μυαλό του κ.Θεοδωράκη η «ΚΝΕ» ή ο «Ρήγας» δεν ήταν νεολαιίστικες κομματικές οργανώσεις που έδρασαν στο πλαίσιο του αντιδικτατορικού αγώνα. Επίσης η «αντι-ΕΦΕΕ», ή το ΠΑΜ και το ΚΚΕ, ή το ΠΑΚ απ’ οπου «γεννήθηκε» το ΠΑΣΟΚ, απλώς… δεν υπήρξαν. Λέτε να μην τα ξέρει αυτά ο…
Η δεξιά πολυκατοικία εξοπλίζεται
Του Γιώργου Ανανδρανιτσάκη. Το ρεπορτάζ το είχαν οι περισσότερες εφημερίδες του Σαββατοκύριακου και ήταν σχεδόν πανομοιότυπο: Η Ν.Δ. θεωρεί ότι το σκάνδαλο του Καρατζαφέρη με τις off shore θα διαλύσει το ΛΑΟΣ και θα οδηγήσει τους ψηφοφόρους του στην κάλπη του Σαμαρά. Εκείνοι, δηλαδή, που θα φύγουν από τον Καρατζαφέρη επειδή είναι μιζαδόρος θα πάνε να ψηφίσουν το κόμμα που έβαλε τον Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου, το κόμμα που άρπαξε τα κορυφαία στελέχη του Καρατζαφέρη και τα έκανε υπουργούς, το κόμμα που μέχρι πριν από λίγες ημέρες καλούσε τον Καρατζαφέρη να επιστρέψει στο μαντρί για να αναχαιτίσουν όλοι μαζί…
Απ’ όπου κι αν προέρχεται;
Του Τάσου Παππά. «Αποκηρύσσετε τη βία;» Πρόκειται για την κλασική ερώτηση που απευθύνουν πολιτικοί και δημοσιολόγοι κάθε φορά που υπάρχουν γεγονότα βίας στην ελληνική επικράτεια. Το ερώτημα φαντάζει αθώο, αλλά δεν είναι. Αυτοί που το θέτουν περιμένουν μια απερίφραστη καταδίκη και τίποτε άλλο. Ούτε δεύτερες σκέψεις ούτε περιττές αναλύσεις. Οποιαδήποτε απόκλιση από το εκβιαστικά απαιτητό «ναι», είναι το λιγότερο ύποπτη. Οποιαδήποτε προσπάθεια να ερμηνευτούν τα συμπτώματα και να φωτιστούν οι παράγοντες που τα προκαλούν, χαρακτηρίζεται ως κίνηση εξωραϊσμού και δικαιολόγησης της βίας. Βεβαίως η αντίληψή τους για τη βία είναι στενή. Λείπει η φράση «απ’ όπου κι αν προέρχεται». Με όχημα…
Μπήκαν στη σχολή τα ΜΑΤ
Του Άρη Χατζηστεφάνου. Τι θα συνέβαινε εάν οι Ελληνες φοιτητές αποφάσιζαν να αντιδράσουν στην αστυνομική καταστολή πληρώνοντας τους διώκτες τους με το ίδιο νόμισμα; Το 1897 το δοκίμασαν καταλαμβάνοντας για πρώτη φορά πανεπιστημιακές σχολές και αποκλείοντας το σπίτι του πρύτανη. Και ο «Φορτσάκης» της εποχής έφτασε να ζητά πανικόβλητος την απομάκρυνση της αστυνομίας από τους χώρους του Πανεπιστημίου. Τούτο εδώ (το πανεπιστήμιο) δεν πρέπει να κτισθή κοντά εις εκείνο (το παλάτι), διότι φοβούμαι ότι τούτο θα φάη εκείνο. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Τον Μάη του ’68, ο τότε διοικητής της Αστυνομίας του Παρισιού, Maurice Papon -αργότερα καταδικάστηκε για τη συνεργασία του με…
Οι Χατζηαβάτες και…
…«η γενιά του Πολυτεχνείου». Του Στέλιου Κούλογλου. Δουλεύοντας ένα ντοκιμαντέρ για την δικτατορία καθώς και ένα βιβλίο για την αντίσταση, αυτό που μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον, υπό το φως και των σημερινών εξελίξεων, είναι η ανοχή που επέδειξε η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού στο καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών. Τα νεότερα κινηματογραφικά αρχεία δείχνουν πλήθος κόσμου να υποδέχεται και να επευφημεί τους δικτάτορες, σε όλα τα μέρη της Ελλάδος. Η αντίσταση ξεκίνησε από τις πρώτες ώρες, αλλά από μια χούφτα αγωνιστές, απομονωμένους από τον πληθυσμό. Ο Μανόλης Καραπιπέρης, ένας από τους αφανείς ήρωες που βασανίστηκε απάνθρωπα στο κολαστήριο…
Πολυτεχνείο: 40 + 1 χρόνια
Του Δημήτρη Παυλακούδη* «Αχ χελιδόνι μου πως να πετάξεις σ’αυτόν το μαύρο τον ουρανό;» Ξημερώνει 17 του Νοέμβρη! Εδώ και χρόνια τούτη η μέρα στρέφει τα «βλέμματα» της χώρας στο Πολυτεχνείο. Όχι βέβαια τα βλέμματα όλων μα των πιο πολλών θα σταθούν στις εκδηλώσεις εορτασμού της πιο πρόσφατης ημερομηνίας επετείου στην ιστορία μας. Άλλοι θα βγάλουν κορώνες πολιτικού πατριωτισμού στα κανάλια. Κάποιοι θα παραδώσουν σε έδρανα, αίθουσες συνεδριάσεων και κάθε λογής γραφεία διαλέξεις δημοκρατίας και αγώνα. Πολλοί θα ναι αυτοί που θα κατέβουν στις πορείες συγκρουόμενοι με την αστυνομία και διαμαρτυρόμενοι για ένα σωρό πράγματα της εποχής. Άλλωστε εδώ και…
Είμαι 16άρης
Του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Είναι Παρασκευή απόγευμα και είμαι 16 χρονών – σκάρτα. Δεν μου περνάει καν από το μυαλό ότι κάποτε θα είμαι 57 χρονών, πολύ περισσότερο ότι θα είμαι 57 και θα κάθομαι να ασχολούμαι με το τι έκανα στα 16. Είμαι 16 χρονών σκάρτα και βρίσκομαι έξω από το Πολυτεχνείο, τρίτο απόγευμα στη σειρά. Το πρωί μαθητής, το βράδυ διαδηλωτής. Όλοι λένε εκ των υστέρων ότι βρέθηκαν εκείνες τις μέρες μέσα στο Πολυτεχνείο. Εγώ είμαι απέξω. Το άλμα πάνω από τα κάγκελα είναι πολύ μεγάλο για τα κυβικά μου. Άλλωστε φοβάμαι πολύ – τι να λέμε τώρα.Φοβάμαι αλλά…
Εδώ Πολυτεχνείο
Του Νίκου Μπογιόπουλου. Τι είναι το Πολυτεχνείο; Σίγουρα δεν είναι για όλους το ίδιο… Από τη μια μεριά υπάρχουν αυτοί που εμφανίζονται να το «τιμούν». Που το αξιοποίησαν σαν ένα πολύ καλό «διαβατήριο», το οποίο, αν και ληγμένο, το επιδεικνύουν χρόνια τώρα για να ανανεώνουν τη σκοροφαγωμένη καρτέλα με τα αγωνιστικά τους «ένσημα». Θεωρούν ότι έτσι αντιπαρέρχονται το παρόν τους, προτάσσοντας το παρελθόν τους αφού πρώτα το «έφτυσαν»… Είναι οι ίδιοι που κατά καιρούς πρωτοστάτησαν στη φιλολογία περί «απομυθοποίησης» του Πολυτεχνείου. Που επιχείρησαν να εξαγνίσουν το δικό τους«βόλεμα» με τις θεωρίες για «τη γενιά που κουράστηκε», με τα κηρύγματα για το…
Τι σημαίνει το τέλος της ύφεσης για μια κυβέρνηση της Αριστεράς;
Του Κώστα Λαπαβίτσα. Τα νέα στοιχεία της Ελ.Στατ. για το εποχικά διορθωμένο τριμηνιαίο ΑΕΠ, τα οποία ενσωματώνουν τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται ευρύτερα στην ΕΕ, έδειξαν ότι η ύφεση επιτέλους τελειώνει. Βρήκε ευκαιρία η παντελώς αποτυχημένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να πανηγυρίσει την ‘επιστροφή στην ανάπτυξη’. Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης έχουν φυσικά χάσει κάθε αξιοπιστία, όπως κατέδειξε και η τελευταία φάρσα με το νομοσχέδιο για τις οφειλές στο Δημόσιο. Το που βρίσκεται η ελληνική οικονομία τη στιγμή αυτή όμως έχει μεγάλη σημασία, ακριβώς γιατί η συγκυβέρνηση πνέει τα λοίσθια. Τι δείχνουν τα στοιχεία της Ελ.Στατ. για κατάσταση της οικονομίας καθώς οδεύουμε προς την…
H όχι και τόσο μυστική…
…«επιχείρηση Φορτσάκης». Του Στέλιου Κούλογλου. Έχει γίνει εδώ και καιρό φανερό, ότι ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκεται σε αποστολή. Πριν από 3 εβδομάδες περίπου, στις 20 Οκτωβρίου, κατηγόρησε αιφνιδιαστικά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για «πολιτειακή ανωμαλία, βία και αντισυνταγματική συμπεριφορά». Μόνο επί χούντας είχαμε παρόμοια φαινόμενα, των διάφορων «πρυτάνεων των τανκς» να ταυτίζονται με την εξουσία. Στα 40 χρόνια μεταπολίτευσης όλες οι πρυτανικές αρχές, με όλες τις αδυναμίες τους, έδειχναν να σέβονται το κοινοβουλευτικό πολίτευμα και επεδίωκαν να διατηρούν καλές σχέσεις με την όποια αξιωματική αντιπολίτευση, στην προσπάθεια διοίκησης των ΑΕΙ. Την 1η Νοεμβρίου, δέκα μέρες μετά τις χωρίς…
Ούτε Ψωμί, Ούτε Ελευθερία,
…Ούτε Παιδεία. Του Γιάννη Μυλόπουλου. Η επέτειος της 17ης Νοέμβρη έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη διεκδίκηση του οράματος για μια καλύτερη ζωή, όπως αυτό εκφράστηκε μέσα από το τρίπτυχο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Σαράντα ένα χρόνια μετά, το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φαντάζει πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Κι αυτό γιατί είναι η πρώτη –ίσως- φορά που ο απολογισμός της επετείου όχι μόνο δεν καταγράφει πρόοδο σε κανέναν από τους τρεις παραπάνω στόχους, αλλά αντίθετα, αναδεικνύει μια άτακτη υποχώρηση κι ένα σοβαρό έλλειμμα και στους τρεις τομείς, ανάλογο με εκείνο με το οποίο συνδέθηκε, επί δικτατορίας, η εξέγερση του Πολυτεχνείου….
