1η Μαίου κι απ` τη Βαστίλλη…

Του Δημήτρη Παυλακούδη*

Θεσσαλονίκη, πρωτομαγιά 2014 μ.χ.

Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινά μια σελίδα ημερολογίου κάποιου νεαρού μαθητή ή φοιτητή, όπως και κάποια στήλη σε εφημερίδα ή περιοδικό…Πράγματι καθε χρόνο τέτοια μέρα σ όλη την Ευρώπη και σχεδόν σε κάθε γωνιά του κόσμου γράφονται και ακούγονται πολλά! Στην Ελλάδα της πολυγραφίας και πολυλογίας, η αμετροέπια κάθε Πρωτομαγιά δίνει το χέρι στην μυθοπλαστική αφήγηση και τη συγγραφική μανία και συναντούμε πλήθος πανηγυρικών λόγων. Κάπως έτσι αρχίζει ο αγώνας των διαφόρων φορέων, παρατάξεων, σχημάτων και οργάνων για το ποιος θα καλύψει καλύτερα το επίμαχο ρεπορτάζ και φυσικά θα κερδίσει σε κάθε επίπεδο…Κι όμως….

Ας μείνουν πίσω κάποια στιγμή όλα αυτά! Η Πρωτομαγιά δεν είναι παιχνίδι ανταγωνισμού. Η εργατική πρωτομαγιά είναι ιστορία,είναι κομμάτι της παγκόσμιας δημοκρατικής συνείδησης,είναι αίμα, ιδρώτας,αγώνας και κατάκτηση του λαού μας! Οι αγώνες των εργατών απο τις αρχές του 20 ου αιω. μέχρι σήμερα,οι αγώνες της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος δεν έχουν ιδιοκτησία. Είναι η πιο μεγάλη εκδήλωση κινήματος και συνδικαλιστικών διεκδικήσεων ανά την υφήλιο, με ειδικού βάρους σε κάθε χώρα εκδηλώσεις (π.χ. γαλλικός μάης,μάης του 68….,αλλά και μάης του 36 στη Θεσσαλονίκη). Ο αγώνας της δημοκρατικής συνείδησης σ όλο τον κόσμο για τη κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργατών, των φοιτητών, των νέων, των ανέργων, ήταν και είναι ένα ζωντανό ταξίδι γενεών στη μάχη για μια καλύτερη ζωη. Ας μην τον χρωματίζουμε και τον όνομάζουμε με βάση τα συμφέροντα μας και μόνο…Δέν έχει ανάγκη από χρώματα,γιατί είναι ένα πανέμορφο πολύχρωμο χαλί δημοκρατίας, οραμάτων, διεκδικήσεων.Θα βρούμε πάνω του το κόκκινο του αίματος των εργατών που θυσιάστηκαν σε κάθε χώρα για να δώσουν μια ζωή καλύτερη σ όλους τους νεότερους, θα βρούμε το κίτρινο του φωτός των ονείρων και των οραμάτων τους, το πράσινο της ελπίδας και της πίστης τους πως μόνο με τον αγώνα και τη διεκδίκηση μπορούμε να φτάσουμε στο στόχο και πλήθος άλλων χρωμάτων !

Ίσως να μην πρόκειται για σύμπτωση τελικά ο συνεορτασμός φύσης και ανθρώπων!

Ας ξεχάσουμε λοιπόν τις Πρωτομαγιάτικες ρητορείες που θ’ ακούσουμε, ας συναισθανθούμε το βάρος και τη σημασία της Πρώτης του Μάη! Δεν είναι ούτε αργία όπως εύστοχα μας τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ούτε όμως και τυπκός εορτασμός, είναι μίγμα παρελθόντος-παρόντος και μέλλοντος, κράμα αγώνων που τιμούμε με αγώνες νεόυς και σημερινούς και αυριανούς, ειδικά συναισθανόμενοι τους σημερινούς, δύσκολους καιρούς.

Ας ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια σε κάθε καπιταλιστική, αντεργατική πολιτική

ας αφήσουμε στην άκρη τις προσωπικές φιλοδοξίες και τις διαφορές,

ας κλείσουμε τ’ αυτιά μας σε κάθε καπηλευτή των αγώνων των λαών

κι ας τιμήσουμε τη φετινή πρωτομαγιά στην πράξη!

Προχωρώντας στο δρόμο μέσα σε πλήθος κόσμου ας τραγουδήσουμε…

Πρώτη Μαίου κιι απ τη Βαστίλλη…

*Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης