Όταν τα φούμαρα βαφτίζονται…

…επιτεύγματα.

Του Τάσου Παππά.

Ζόρικα τα πράγματα για την κυβέρνηση και στο μέτωπο της πανδημίας και στο μέτωπο της οικονομίας. Για όσους δεν ζουν σε κατασκευασμένες συνθήκες ευφορίας και δεν πλέουν σε περίκλειστα πελάγη ευτυχίας, ήταν κάτι αναμενόμενο. Οι εκτιμήσεις και των επιδημιολόγων και των οικονομολόγων δεν ήταν αισιόδοξες, τα στοιχεία ήταν σαφή. Μόνο οι φανατικοί δεν τα έβλεπαν. Φυσικά, και όσοι σιτίζονται από τον κρατικό κορβανά. Οι πρώτοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Οι δεύτεροι τα βλέπουν γιατί νιονιό έχουν, αλλά είναι υποχρεωμένοι, για να ικανοποιήσουν τους προϊσταμένους τους, να παρουσιάσουν την πανωλεθρία ως θρίαμβο.

Ακόμη και εκείνοι οι δημοσκόποι που «ανακάλυπταν» φοβερές επιτυχίες τής κυβέρνησης και περιέγραφαν τον πρωθιερέα του συστήματος ως απόλυτο άρχοντα, άρχισαν να εντοπίζουν φάλτσα, να βρίσκουν αδυναμίες, να επισημαίνουν αστοχίες, να αναδεικνύουν ανακολουθίες και αναγκάστηκαν να μαζέψουν τον τραχανά που είχαν απλώσει, πριν σαρωθούν τα τελευταία απομεινάρια της αξιοπιστίας τους. Λογικό.

Αφού, όσο κι αν πειράξεις τις ερωτήσεις για να καθοδηγήσεις αυτούς που συμμετέχουν σε μια έρευνα, η δυσφορία του κόσμου δεν γίνεται να κρυφτεί. Μπορεί όμως να καλουπωθεί αν φροντίσεις να δείξεις με τις κατάλληλες ερωτήσεις (μας έχουν φλομώσει στην… αντικειμενικότητα) πόσο άσχημα τα πάει η αντιπολίτευση, όχι μόνο η αξιωματική αλλά και τα μικρότερα κόμματα. Οπότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι τόσο τεκμηριωμένο όσο και η διαμαρτυρία ενός ενόχου που έχει συλληφθεί επ’ αυτοφώρω να αδικοπραγεί.

Εχουμε και λέμε: Η κυβέρνηση χωλαίνει λίγο, δεν είναι όμως και του θανατά, αντιθέτως έχει περιθώρια βελτίωσης, ο κόσμος παρά την γκρίνια την εμπιστεύεται, η διαφορά στην πρόθεση ψήφου μπορεί να έχει μειωθεί αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αφού μερικοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. προσωρινά μετακομίζουν στην επικράτεια των αναποφάσιστων και σύντομα θα επιστρέψουν, ο πρωθυπουργός παραμένει κυρίαρχος και λάμπει σαν αστέρι στο βαθύ σκοτάδι που μας περικυκλώνει, δεν απειλείται από κανέναν, ούτε καν από τον κακό και ανέμελο εαυτό του, η σύγκριση με την κατάσταση που επικρατεί σε άλλες χώρες αποστομώνει τους μίζερους, τους ξινισμένους, τους επαγγελματίες καταστροφολόγους και την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση δεν πείθει, φυτοζωεί, ταλανίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις, προκαλεί θυμό στους πολίτες γιατί δημαγωγεί και λαϊκίζει, με μία λέξη, διασύρεται.

Τότε, βρε αδέρφια, ποιος κερδίζει; Κανείς! Ποιος ωφελείται από την άρνηση της κυβέρνησης να πράξει τα αυτονόητα, δηλαδή να μειώσει τον συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να κάνει δωρεάν τεστ, να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, να προσλάβει γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό; Κανείς, είναι ηλίου φαεινότερον! Ας το κάνουμε κομματάκι πιο δύσκολο: Ποιον βρίζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν μπορούν να ζήσουν με τα γλίσχρα επιδόματα που τους δίνει η κυβέρνηση;

Ποιον σιχτιρίζουν οι δικηγόροι για τα γελοία βοηθήματα που παίρνουν; Με ποιον τα έχουν βάλει οι επιχειρηματίες της εστίασης που έχουν τρελαθεί με τα συνεχή μπρος-πίσω των αρμόδιων υπουργών; Σε ποιον χρεώνουν την ευθύνη οι φαρμακοποιοί που καλούνται να εφαρμόσουν αποφάσεις του ποδαριού χωρίς να έχει ζητηθεί η γνώμη τους; Με ποιον τα έχουν οι εργαζόμενοι σε αναστολή που αναγκάζονται να κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να επιβιώσουν;

Από ποιον πρέπει να ζητήσουν τα ρέστα αυτοί που έχουν βγει στη σύνταξη αλλά σύνταξη δεν βλέπουν γιατί οι υπουργοί Εργασίας της κυβέρνησης των αρίστων τούς κοροϊδεύουν κατάμουτρα, αν και τους είχαν υποσχεθεί ότι το πρόβλημά τους θα λυθεί με ένα κλικ; Αφελείς ερωτήσεις. Τα πράγματα είναι απλά. Απορώ που δεν το παραδέχεστε: Φταίνε οι προηγούμενοι. Φταίει η κακή μας τύχη. Φταίει το ριζικό μας. Φταίνε κάποιοι άλλοι. Βολευτείτε με αυτές τις επιστημονικές απαντήσεις και Καλό Πάσχα.

Ανάγωγα

Πρόσφυγας αυτοκτόνησε στην Κόρινθο. Πρόσφυγας έμεινε αβοήθητος και πέθανε στην Κω. Εντάξει μωρέ, πρόσφυγες ήταν, δεν ήταν κανονικοί άνθρωποι. Σταματήστε πια εσείς οι δικαιωματικοί να διαμαρτύρεστε. Δεν έχετε άλλη δουλειά να κάνετε;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ