Υπάρχει ελπίδα;
Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου.
Η χώρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Από εκεί που είμαστε η ασφαλέστερη υγειονομικά χώρα στον κόσμο, μέσα σε ένα καλοκαίρι γίναμε χώρα προς αποφυγήν.
Χαρακτηριστική του τι συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα είναι η επιστολή της πρεσβείας της Ολλανδίας, που απαντώντας σε ελληνική διαμαρτυρία για την ταξιδιωτική οδηγία να μην επισκέπτονται οι Ολλανδοί τα νησιά μας, μας… καρφώνει για έλλειψη τεστ και ελέγχων.
Μια χώρα που εν μέσω πανδημίας επιλέγει συνειδητά να υποκαταγράφει την εξέλιξη της νόσου για να εξαπατά τον κόσμο ότι δήθεν όλα είναι υπό έλεγχο, είναι μια χώρα πράγματι άξια της τύχης της. Κι ακόμη κι αν δεν το αποκαλύπτουν τα εξαγορασμένα κανάλια, υπάρχουν, ευτυχώς, οι επιστολές των Ευρωπαίων εταίρων μας…
Ο υγειονομικός εφιάλτης σήμερα, όμως, δεν περιορίζεται μόνο στον αυξανόμενο καθημερινά αριθμό κρουσμάτων. Ο χειρότερος εφιάλτης είναι ότι ήδη το σύστημα υγείας έχει φτάσει στα όριά του, καθώς έχει πληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στα νοσοκομεία.
Που σημαίνει ότι σε λίγες μέρες δεν θα υπάρχει δυνατότητα νοσηλείας και θεραπείας σε όσους θα το έχουν ανάγκη. Και ακόμη δεν έχουμε μπει ούτε στο φθινόπωρο…
Αυτό συμβαίνει γιατί από την άνοιξη μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση σπατάλησε χρόνο και χρήμα όχι για να υποστηρίξει και να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, ώστε σήμερα να είναι έτοιμο να δεχθεί το δεύτερο κύμα της πανδημίας, αλλά αντίθετα, σε απ’ ευθείας αναθέσεις έργων σε ημέτερους, σε ενίσχυση των ιδιωτικών υγειονομικών μονάδων, ενώ είναι φανερό ότι οι δημόσιες σηκώνουν το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος της αντιμετώπισης της πανδημίας, καθώς και σε πρόθυμα ΜΜΕ για να λιβανίζουν κυβέρνηση και πρωθυπουργό.
Η κατάσταση στη χώρα όμως πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και στα ζητήματα της οικονομίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να κερδίσει τις εκλογές, έταξε λαγούς με πετραχήλια για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις που δήθεν θα έφερνε στη χώρα και τελικά τη βύθισε στην ύφεση κι αυτό αρκετούς μήνες πριν ακόμη να εμφανιστεί η πανδημία. Αφού από το τελευταίο τρίμηνο του 2019 ακόμη, οι οικονομικοί δείκτες έδειχναν ήδη ύφεση.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που αποδίδουν την οικονομική ύφεση και την ανεργία στην πανδημία, οι οποίοι όμως δεν λένε την αλήθεια για τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η οποία διέθεσε το μικρότερο και με απόσταση ποσοστό του ΑΕΠ, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, για ενίσχυση των εργαζομένων και των πληττόμενων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Επιλέγοντας αντ’ αυτών να ενισχύσει κομματικούς φίλους και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπως αεροπορικές εταιρείες, μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία και πλοιοκτήτες. Μια πολιτική επιλογή που μας πήρε τελικά στο λαιμό της, οδηγώντας την πανδημία σε σοβαρή υποτροπή, αλλά και τον τουρισμό στην καταστροφή.
Η κατάσταση στη χώρα όμως πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και στα εθνικά ζητήματα. Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα βρίσκεται σε τόσο μεγάλη θέση αδυναμίας και απειλείται τόσο σοβαρά από τους Τούρκους, τους οποίους έχει αποθρασύνει η ανεπαρκής, αδρανής και υποχωρητική εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η οποία επιπλέον ακολουθεί μια αμφίσημη και μυστική διπλωματία, χωρίς εθνική στρατηγική, που την έχει απομονώσει στο εσωτερικό της χώρας, σε μια στιγμή που η συναίνεση και η ομοψυχία χρειάζονται όσο ποτέ.
Η κατάσταση πηγαίνει επίσης από το κακό στο χειρότερο και στα ζητήματα της δημοκρατίας. Η δικαιοσύνη χειραγωγείται, όπως καταγγέλλει η Ένωση Εισαγγελέων. Σε βαθμό που ένα μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς, διεθνώς αναγνωρισμένο, στη… μακρινή Ελλάδα όχι μόνο να έχει συγκαλυφθεί πλήρως και οι ένοχοι να μένουν ατιμώρητοι, αλλά και να διώκονται εκείνοι που το αποκάλυψαν, μεταξύ των οποίων και η εισαγγελέας διαφθοράς που το διερευνούσε. Απίστευτες δηλαδή και πρωτοφανείς καταστάσεις για Ευρωπαϊκό κράτος δικαίου…
Τέλος, η δημοκρατία στραγγαλίζεται και στον τομέα της ελευθεροτυπίας και της ανεξαρτησίας της ενημέρωσης, όπου ΜΜΕ εξαγοράζονται απροκάλυπτα από την κυβέρνηση για να διαστρεβλώνουν και να αποκρύπτουν την αλήθεια και να παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα δοξαστική για την κυβέρνηση και θριαμβική για τον πρωθυπουργό και την… υπέρκομψη σύζυγό του.
Ασφυξία παντού. Οι πολίτες, καθημαγμένοι από δύο απανωτές οικονομικές κρίσεις που τους κρατούν σε οικονομικό αδιέξοδο πάνω από δεκαετία και φοβισμένοι για τη ζωή τους από την επέλαση της υγειονομικής κρίσης, παρακολουθούν τις ειδήσεις μέσω του παραμορφωτικού καθρέφτη των εξαγορασμένων ΜΜΕ, υποταγμένοι στην κυρίαρχη πολιτική ηγεμονία της Δεξιάς. Η οποία αλωνίζει κάνοντας business, δίνοντας θέσεις, χρήμα και δουλειές στα δικά της παιδιά και ευνοώντας απροκάλυπτα την οικονομική ολιγαρχία την οποία και εκπροσωπεί.
Υπάρχει ελπίδα;
Η πρώτη απάντηση είναι όχι. Τα ελέγχουν όλα και τα έχουν εξαγοράσει όλα. Μια καταφανώς ανεπαρκής πολιτικά κυβέρνηση, λεηλατεί τη χώρα εξαγοράζοντας συνειδήσεις, ελέγχοντας θεσμούς και επικοινωνία και εξαφανίζοντας κάθε αντίθετη φωνή.
Αυτή όμως η απίστευτη καταπάτηση της ελευθερίας της έκφρασης, αυτός ο ακραίος περιορισμός της λειτουργίας των θεσμών, αυτή η απροκάλυπτη ενίσχυση της οικονομικής ολιγαρχίας σε βάρος των πολλών και αδύναμων και αυτός ο στραγγαλισμός κάθε αντίθετης φωνής, δεν μπορεί να κρατήσουν πολύ. Σε μια χώρα και έναν λαό που έχουν αποδείξει πολλές φορές στην ιστορία τους ότι διαθέτουν βαθιά δημοκρατική συνείδηση και προοδευτικές πολιτικές αντιλήψεις, η ακραία δεξιά και νεοφιλελεύθερη ηγεμονία που έχει επιβληθεί, δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά με το ψέμα για πολύ.
Άλλωστε η φλόγα της προοδευτικής παράταξης σιγοκαίει. Μας το θυμίζει κάθε φορά που τα κανάλια υποχρεούνται, έστω και για λίγο, να δείξουν να παρουσιάζει το δικό του σχέδιο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα.
Ο οποίος εκπροσωπεί θεσμικά ό,τι δημοκρατικότερο, πολιτικά ό,τι προοδευτικότερο, κοινωνικά ό,τι πιο αλληλέγγυο, οικονομικά ό,τι πιο δίκαιο και περιβαλλοντικά ό,τι πιο ευαισθητοποιημένο υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χώρα. Συσπειρώνοντας γύρω του όλους όσοι έχουμε ενστερνιστεί μια άλλη αντίληψη για τον κόσμο, για τη χώρα και για την πολιτική.
Μια πολιτική αντίληψη που αφορά στη δημιουργία ενός ισχυρού κράτους δικαίου και όχι ενός κράτους υποταγμένου στο δίκαιο των ισχυρών.
Μια πολιτική αντίληψη που θέλει την ευθύνη για την προστασία από την πανδημία να την αναλαμβάνει ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας και όχι ατομικά οι πολίτες, οι παραθεριστές και οι μαθητές.
Μια πολιτική αντίληψη που θέλει μια Ελλάδα ισχυρή, όπως εκείνη που έφερε τη Συμφωνία των Πρεσπών, να επιλύει ένα χρόνιο πρόβλημα της εξωτερικής μας πολιτικής προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων, αναβαθμίζοντας και ενισχύοντας τη θέση μας διεθνώς και έναντι της Τουρκίας.
Μια πολιτική αντίληψη που θέλει τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας να γίνεται ευκαιρία για ανάπτυξη και όχι βορά μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Μια πολιτική αντίληψη που αναδεικνύει την ελευθεροτυπία, την ελευθερία της έκφρασης, το δικαίωμα στην αντικειμενική ενημέρωση και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης σε ύψιστες αξίες.
Όσο η φλόγα των δημοκρατικών ιδεών της προοδευτικής παράταξης συντηρείται, τόσο η ελπίδα της αλλαγής παραμένει ζωντανή.
Άρθρο στο tvxs.gr
