Τυφλή Δικαιοσύνη και Αριστερά

Του Θανάση Καρτερού.

Θα πρέπει να υπάρξει ένας «έντιμος συμβιβασμός. Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι τυφλή, αλλά η Αριστερά όχι

Η μειοψηφία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που δημοσίως επικρίνει την πλειοψηφία για τις πολεμικές, αντικυβερνητικές ανακοινώσεις της, το ύφος και το ήθος τους, λέει μεταξύ άλλων και μια μεγάλη αλήθεια. Ότι, με τη συμπεριφορά αυτή, το συνδικάτο των δικαστών «γίνεται μέρος του πολιτικού προβλήματος της χώρας». Και της πολιτικής σύγκρουσης, θα πρόσθετα, στην οποία μάλιστα τάσσεται τόσο προκλητικά, εμπρηστικά σχεδόν, με τις θέσεις της δεξιάς -ενίοτε και ακροδεξιάς- αντιπολίτευσης, ώστε να δίνει την εντύπωση κλαδικής της Ν.Δ. ή θυγατρικής του Άδωνι.

Ωστόσο, έχω την εντύπωση πως το παραξήλωσαν και κάποιοι της εκτελεστικής εξουσίας. Διότι, στη δίνη της αντίθεσης σε εμφανώς απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις και της συνακόλουθης αντιπαράθεσης, στην οποία η ένωση των δικαστικών ξεπέρασε κάθε όριο, ειπώθηκαν ακραία πράγματα. Και η επισήμανση της μειοψηφίας των δικαστών, ότι η συμπεριφορά ορισμένων κυβερνητικών δεν δικαιολογεί τις ακρότητες της ένωσής τους, τολμώ να πω ότι ισχύει και από την ανάποδη. Η συμπεριφορά ορισμένων δικαστικών, και ιδιαίτερα της πλειοψηφίας της ένωσής τους, δεν δικαιολογεί την έκπτωση της κριτικής σε άτακτα πυρά.

Δεν είμαστε χαζοί. Και συντεχνιακά κίνητρα, και κομματικά κίνητρα, και συντηρητικά στερεότυπα, και απόπειρες διεύρυνσης του ζωτικού χώρου, και αντιδραστικά αντανακλαστικά υπάρχουν πίσω από την υστερία μιας ομάδας δικαστικών. Ούτε μας διαφεύγει σε τι καθεστώς ζούμε και ποιες είναι οι ταξικές προτεραιότητες του κράτους του. Όμως. Από τη στιγμή που ένα αριστερό κόμμα δέχτηκε την πρόκληση να διαχειριστεί αυτό το κράτος, πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να διαχειριστεί και τους μηχανισμούς του. Με στόχο να τους αλλάξει, με τον πιο δημοκρατικό και τον πιο ωφέλιμο για τις κοινωνικές ομάδες που θέλει να εκπροσωπεί τρόπο.

Θα πρέπει συνεπώς να υπάρξει ένας «έντιμος συμβιβασμός». Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι τυφλή, αλλά η Αριστερά όχι. Δεν μας αρέσουν πολλά εκεί. Δεν αρέσει και σε πολλούς από κει η σημερινή κυβέρνηση. Η λαϊκή εντολή, όμως, μεταφράζεται κι έτσι: Βρείτε ένα modus operanti, που θα σέβεται φυσικά το σύνταγμα, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αλλά και τις κοινωνικές και πολιτικές προτεραιότητες της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Η εναλλακτική είναι τυφλή σύγκρουση, από την οποία μόνο οι εχθροί της Δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, αλλά και της Αριστεράς θα βγουν κερδισμένοι.

Άρθρο στην ΑΥΓΗ