Το έθιμο της Mπάμπως στη Τέρπυλλο
Η Μπάμπω είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα θρακιώτικα έθιμα που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία και συγκεκριμένα το χωριό Ραβδάζ (Πύργος) της Βουλγαρίας. Αναβιώνει στις 7 και 8 Ιανουαρίου,του Αγίου Ιωάννη και της Αγίας Δομινίκης αντίστοιχα.
Σκοπό έχει την απόδοση τιμής στο πρόσωπο της γιαγιάς-μπάμπως,η οποία συνέβαλε στη γέννηση των παιδιών. Όλες οι παντρεμένες γυναίκες του χωριού κάτω από τους ήχους μουσικής-παλαιότερα της γκάιντας-μαζεύονται στην κεντρική πλατεία του χωριού και από κει πορεύονται για το σπίτι της μπάμπως.Της προσφέρουν δώρα και σαπούνι.Της πλένουν τα χέρια για να ναι έτοιμη για την πρώτη γέννα που θα χρειαστούν τη βοήθειά της και της αφήνουν το υπόλοιπο σαπούνι για να ΄χει όλο το χρόνο.
Κατά τη διάρκεια των διήμερων εκδηλώσεων οι άντρες παραμένουν στο σπίτι,αναλαμβάνοντας όλ΄αυτά που τον υπόλοιπο χρόνο θεωρούνται γυναικεία υπόθεση. Αν ωστόσο τολμήσει κάποιος να πλησιάσει,οι γυναίκες τον κυνηγούν,τον καταβρέχουν και προσπαθούν να του βγάλουν τα ρούχα. Για να γλιτώσει απ΄όλα αυτά θα πρέπει να κυκλοφορεί με γεμάτο πορτοφόλι. Τουλάχιστον μέχρι να τις συναντήσει! Κάποιος πρέπει να πληρώσει το κρασί και τους μεζέδες άλλωστε. Ο μόνος άντρας που όχι απλώς δεν τις αποφεύγει αλλά περιμένει την εθιμοτυπική επίσκεψή τους είναι ο αντιδήμαρχος και καλά θα κάνει να γνωρίζει τους χορούς τους.
Το βράδυ της 8ης Ιανουαρίου ακολουθεί το γλέντι «κεκλεισμένων των θυρών» με τις γυναίκες να πίνουν και να γλεντούν μέχρι τελικής πτώσεως.
