Τηλεκπαίδευση: Ένα σύγχρονο…

…«αγκάθι» ή μήπως η προσπάθεια ψηφιακού εκσυγχρονισμού;

Tου Ιωάννη Φωτακέλη*

Η πανδημία ήρθε να αλλάξει τις ισορροπίες σε πολλούς τομείς, να μας φέρει αντιμέτωπους με νέες καταστάσεις, όχι μόνο τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, αλλά κυρίως τους μαθητές, τους γονείς, αλλά και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Ήρθε να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο, που μέχρι τώρα βλέπαμε τα πράγματα, και να μας κάνει να προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα που επιτάσσει η εποχή.

Η παιδεία είναι ένας από τους σημαντικούς τομείς που «βίωσε ριζικές αλλαγές», ας μου επιτραπεί η έκφραση, απότομα και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι μαθητές είναι το μέλλον ενός τόπου και αυτό ήταν που οδήγησε την παιδεία να ακολουθήσει και να «ασπαστεί» αυτές τις αλλαγές.

Για πολλούς οι αλλαγές είναι ευπρόσδεκτες, εφόσον βοηθούν μια κοινωνία να επιβιώσει και πόσο μάλλον να βελτιωθεί. Λογικό είναι, να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος προσαρμογής τόσο γιατους μαθητές, όσο και για τους εκπαιδευτικούς, αλλά και για τους ίδιους τους γονείς οι οποίοι δεν ήταν προσαρμοσμένοι στις ψηφιακές ανάγκες της εποχής.

Η μέχρι τώρα «δασκαλοκεντρική» διδασκαλία,έδωσε τη θέση της στη «μαθητοκεντρική» γιατί πλέον επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ο ίδιος ο μαθητής. Μέσα από την τηλεκπαίδευση δίνεται η δυνατότητα σε άτομα πιο συνεσταλμένα να συμμετέχουν πιο ενεργά και να μη διστάζουν να εκφέρουν την άποψή τους.

Επίσης, η ταυτόχρονη χρήση του κυβερνοχώρου, δίνει τη δυνατότητα τόσο στους εκπαιδευτικούς, όσο και στους εκπαιδευόμενους, να εμπλουτίσουν το μάθημά τους με πληροφοριακό υλικό, χωρίς περιορισμούς. Οι χρόνοι μηδενίζονται, καθώς οι μετακινήσεις έχουν εκλείψει και το σημαντικότερο δεν είμαστε εκτεθειμένοι στη μάστιγα του Covid-19 που έχει στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπων και έχει καταβαραθρώσει οικονομίες χωρών παγκοσμίως.

Αξίζει να σημειωθεί, πως φυσικά καμία μορφή διδασκαλίας δεν μπορεί να αντικαταστήσει επάξια την διά ζώσης διδασκαλία και ότι η τηλεκπαίδευση, προτιμότερο θα ήταν να είχε σημαντικό ρόλο μεν, επικουρικό ρόλο δε στην εκπαίδευση. Ωστόσο δεδομένων των συνθηκών και των επιδημιολογικών στοιχείων, έχει καταστεί ο κύριος φορέας διδασκαλίας.

Η τηλεκπαίδευση αναμφισβήτητα μέσω των νέων τεχνολογιών, έχει προσφέρει πολλά στον τομέα της εκπαίδευσης, για μια ψηφιακή μετάδοση της γνώσης. Ας μην είμαστε, λοιπόν, αρνητικοί σε καθετί νέο που έρχεται να μας ανοίξει νέους ορίζοντες και ας «αγκαλιάσουμε» την ψηφιακή παιδεία, για όσο διάστημα αυτό είναι αναγκαίο στα πλαίσια της ψηφιακής εκπαιδευτικής πραγματικότητας!

*Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων Δ.Ε.Ε.Π Κιλκίς ΝΔ