Τα τρίγωνα της αμαρτίας

Του Τάσου Παππά.

Τις προηγούμενες κυβερνήσεις τις θαυμάσαμε για την ταχύτητά τους όταν επρόκειτο να κόψουν μισθούς και συντάξεις, να εξαφανίσουν επιδόματα και δώρα, να απολύσουν ανθρώπους και να εγκαταστήσουν καθεστώς Μεσαίωνα στους εργασιακούς χώρους. Οταν όμως επρόκειτο για τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή και τη διαφθορά κινήθηκαν με την όπισθεν. Τόση ήταν η καθυστέρηση που ενοχλήθηκαν ακόμη και οι εταίροι.

Δεν συνέδεσαν βεβαίως την εκταμίευση των δόσεων με τη βελτίωση της κατάστασης στο μέτωπο αυτό, ωστόσο τα λογάκια τους τα είπαν. Δεν επέμειναν ούτε φυσικά διανοήθηκαν να τιμωρήσουν την αγαπημένη τους κυβέρνηση για εσκεμμένη ολιγωρία. Αλλωστε, αυτοί ήθελαν τα λεφτά τους πίσω με τους τόκους. Δεν θα χολοσκάγανε από πού θα τα βρίσκανε οι εγχώριοι σωτήρες.

Τελευταία μάθαμε και τις τριγωνικές συναλλαγές. Τι είναι αυτές; Ενδοομιλικές συμφωνίες ξένων πολυεθνικών και ελληνικών επιχειρήσεων με στόχο τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης τους. Οπως διαβάζω στο ρεπορτάζ του Β. Γεώργα («Εφ. Συν» 11-3 2015) σαράντα φάκελοι «εξαφανίστηκαν» στη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους έκλεισε όπως-όπως η μεγάλη έρευνα που είχε ξεκινήσει το 2010.

Ποιες εταιρείες διαπρέπουν σ’ αυτό το άθλημα; Μα, οι μεγάλες πολυεθνικές με τα εδώ παραρτήματά τους. Στον κατάλογο φιγουράρουν βαριά ονόματα με τεράστιο τζίρο, πολλά κέρδη και ισχυρές προσβάσεις στα κέντρα εξουσίας. Να θυμίσουμε ότι στους εκπροσώπους κάποιων από τις συγκεκριμένες εταιρείες ο πρώην πρωθυπουργός και οι τότε αρμόδιοι υπουργοί έστρωναν κόκκινα χαλιά στο Μαξίμου και στα υπουργικά γραφεία σε μια προσπάθεια να πείσουν και αυτούς και τις αγορές ότι η χώρα που έχει κατηγορηθεί ως το τελευταίο οχυρό του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ευρώπη (τι φαντασία!) δεν διώκει την επιχειρηματικότητα και πολεμά τις συντεχνίες.

Οταν λοιπόν υποδέχεσαι με τυμπανοκρουσίες τα διευθυντικά στελέχη των πολυεθνικών, εκλιπαρώντας για επενδύσεις, δεν είναι δυνατόν την ίδια ώρα να τους ζητάς τα ρέστα γιατί φρόντισαν να φοροδιαφύγουν. Δεν είναι ευγενικό. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις για πολλά μπορούν να κατηγορηθούν. Οχι όμως για αγένεια απέναντι στους έχοντες.

Πάντως οι φάκελοι υπάρχουν- το «εξαφανίστηκαν» είναι σχήμα λόγου. Η σημερινή κυβέρνηση έχει δεσμευθεί πως θα τους ανοίξει. Ελπίζουμε να το κάνει και να μην μείνει στα λόγια. Ωστόσο, για παν ενδεχόμενο, ας ρωτήσει τον Σόιμπλε μήπως θεωρηθεί μονομερής ενέργεια.

Ανάγωγα

Να που συμφωνούν σε κάτι Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος. Αμφότεροι θέλουν η εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή για τα μνημόνια να ξεκινήσει την έρευνά της από το 2004, από τότε δηλαδή που ανέλαβε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Ωά κείρουν. Ο κ. Καραμανλής είναι φίλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, στον ΣΥΡΙΖΑ πολλοί τον εκτιμούν –ανεξήγητο, αλλά πραγματικό– ενώ ο Πάνος Καμμένος πίνει νερό στ’ όνομα του πρώην πρωθυπουργού.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ