Ασυνόδευτα παιδιά-πρόσφυγες

Εκατοντάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες παραμένουν επί μέρες σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων αναμένοντας την ένταξη σε δομές φιλοξενίας, τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, η οποία παρεμβαίνει από το 2015 σε χώρους κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης και του Κιλκίς.

Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), σήμερα διατίθενται 1.195 θέσεις, ενώ ο συνολικός αριθμός των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων στην Ελλάδα ανέρχεται στους 3.558. Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, που υποστηρίζονται από τις υπηρεσίες της ΑΡΣΙΣ, είναι συνήθως παιδιά, ηλικίας από 15 έως 17 ετών και προέρχονται κυρίως από χώρες όπως η Συρία, το Ιράκ, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Ιράν, η Αλγερία και το Μαρόκο.

“Επισκεπτόμαστε τους ανήλικους στα κρατητήρια και τους ενημερώνουμε για το νομοθετικό πλαίσιο, καθώς οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κράτησή τους (προστατευτική φύλαξη) γίνεται λόγω της παράνομης εισόδου τους στη χώρα. Παίρνουμε το ιατρικό ιστορικό τους και τους δίνουμε ρούχα, είδη υγιεινής και τηλεκάρτες για να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους”, εξηγεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η συντονίστρια Δράσεων Παιδικής Προστασίας της ΑΡΣΙΣ, Σοφία Παπαδοπούλου.

Όπως διευκρινίζεται στην ανακοίνωση της οργάνωσης, η έννοια της προστατευτικής φύλαξης αποτελεί προσωρινό μέτρο για την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων μέχρι να οριστεί κατάλληλη δομή φιλοξενίας από το ΕΚΚΑ.

“Στην πράξη, ωστόσο, η προστατευτική φύλαξη λαμβάνει χώρα σε κελιά αστυνομικών τμημάτων, όπου η χρονική διάρκεια παραμονής κυμαίνεται από τριάντα μέρες μέχρι και τρεις μήνες, υπό κανονικές συνθήκες κράτησης και μάλιστα χωρίς τη δυνατότητα προαυλισμού! Στα κελιά μπορεί να παραμένουν το ίδιο διάστημα τρεις έως και είκοσι ανήλικοι, ενώ συχνά τα κελιά τους είναι δίπλα σε κελιά που κρατούνται ενήλικες, οι οποίοι μπορεί να κατηγορούνται για εγκλήματα που άπτονται του κοινού ποινικού δικαίου και σε κάποιες περιπτώσεις ανήλικοι κι ενήλικες κρατούνται στα ίδια κελιά”, περιγράφεται σχετικά. Συχνά τα κελιά, σύμφωνα με την ΑΡΣΙΣ, “δε διαθέτουν καν φυσικό φωτισμό, ή τουαλέτες και οι συνθήκες υγιεινής είναι πολύ κακές ως προς τη συχνότητα καθαρισμού, τόσο των κελιών, όσο και των κλινοσκεπασμάτων”.