Τα άλυτα προβλήματα της ΒΙΠΕ

Νέα διοίκηση αναλαμβάνει τα ηνία της αυτοδιαχειριζόμενης Βιομηχανικής Περιοχής Κιλκίς, στο Σταυροχώρι, η οποία και θα πρέπει να λύσει σειρά προβλημάτων σε μία εποχή που από τις 24 εταιρείες -μετόχους της ΔΙΒΙΠΕΚ Α.Ε., ενεργές παραμένουν μόλις 13.

Η κρίση οδήγησε σε πτώχευση έξι εταιρείες που κατέχουν το 28% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΙΒΙΠΕΚ, ενώ άλλες πέντε επιχειρήσεις που κατέχουν ποσοστό 15% του μετοχικού κεφαλαίου είναι ανενεργές. Το αποτέλεσμα είναι, οι 13 που παραμένουν ενεργές και κατέχουν το 57% του μ.κ. της αυτοδιαχειριζόμενες ΔΙΒΙΠΕΚ να πρέπει να αντιμετωπίσουν δαπάνες ετήσιες 900.000 ευρώ και πλέον, σε μία εποχή που τα οικονομικά των επιχειρήσεων είναι το λιγότερο “στενά”.

Σε αυτό το νέο δ.σ. της ΔΙΒΙΠΕΚ, που είναι 9μελές, έχουν εκλεγεί από πλευράς των εταιρειών – μετόχων, οι: Λία Μυλωνά ( Alumil), Χρήστος Πετρίδης (Kleemann), Βασίλειος Σεργιαννίδης (Preconstructa), Στυλιανός Πολυχρονιάδης (Eurimac) και Iωάννα Τζίκα (ΚΟΝΒΑ). Μόλις οριστούν τα μέλη που θα εκπροσωπήσουν το Δήμο Κιλκίς, την Περιφερειακή Ενότητα Κιλκις, το ΕΒΕ Κιλκίς και την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, πιθανότατα εντός της επόμενης εβδομάδας, θα συγκροτηθεί σε σώμα το νέο διοικητικό συμβούλιο.

Ο επί σειρά ετών πρόεδρος της ΔΙΒΙΠΕΚ κ. Σεργιαννίδης, πίεζε ξανά και ξανά για να δοθεί λύση στα προβλήματα, αλλά χωρίς ανταπόκριση από τους φορείς. Τώρα αυτά “περιμένουν” τη νέα διοίκηση να τα διαχειριστεί.

Η ΔΙΒΙΠΕΚ κάθε χρόνο καταβάλλει στο Δήμο Κιλκίς, για τέλη, περί τις 300.000 ευρώ, ποσό τεράστιο αφού το μόνο όφελος για τη ΒΙΠΕ και τις επιχειρήσεις- μετόχους της, είναι η συγκέντρωση των αστικών απορριμμάτων μια φορά την εβδομάδα. Όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες που συνήθως παρέχονται από τους ΟΤΑ, καλύπτονται και πληρώνονται από τη ΔΙΒΙΠΕ Α.Ε.

Όταν λοιπόν ουσιαστικά η ΔΙΒΙΠΕK δεν απολαμβάνει ανταποδοτικά οφέλη, ζητάει την αντικατάσταση του παλαιού δικτύου ύδρευσης της ΒΙΠΕ, που είναι κατασκευασμένο με σωλήνες αμιάντου.
Ζητάει κάτι σε απόδοση των όσων προσφέρει, αφού μάλιστα οι λοιπές δαπάνες συντήρησης της βιομηχανικής περιοχής, φτάνουν και ξεπερνούν τις 600.000 ευρώ το χρόνο(από τις οποίες το 35% αφορά την εγκατάσταση του βιολογικού καθαρισμού).

Βεβαίως θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί και στο άλλο παλιό αίτημα, της σύνδεσης της ε.ο. Κιλκίς-Ν.Πετριτσίου με την ΒΙΠΕ, με την κατασκευή δρόμου μήκους περίπου δύο χιλιομέτρων. Αυτό ήταν ένα έργο που έπρεπε να έχει κατασκευαστεί από προηγούμενα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, που χρηματοδοτούσαν οδικές συνδέσεις. Δεν έγινε και φυσικά δεν είναι έργο που μπορεί να γίνει από τις εταιρείες της ΔΙΒΙΠEK.

Στα πάγια αιτήματα της ΔΙΒΙΠΕK είναι και η σύνδεσή της με το σιδηροδρομικό δίκτυο, αίτημα πολύ εύλογο αφού οι γραμμές του τρένου περνούν σε απόσταση περίπου 500 μέτρων από την ανατολική πλευρά της βιομηχανικής περιοχής.

Η νέα διοίκηση θα πρέπει να επιδιώξει τη μείωση των δαπανών της ΔΙΒΙΠΕΚ, να αναζητήσει λύση στο μετοχικό ζήτημα της εταιρείας και να ασκήσει νέες πιέσεις για τα έργα που πρέπει να γίνουν.

Πηγή: voria.gr