Συστράτευση με ευθύνες

Του Τάσου Παππά.

Οι περιστάσεις δεν προσφέρονται για επικοινωνιακές μπαρούφες. Και η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δίνουν εξετάσεις. Τα αποτελέσματα για το ποιος θα κοπεί και ποιος θα περάσει θα βγουν αργότερα. Η επιτροπή αξιολόγησης, δηλαδή η κοινωνία, θα είναι πολύ αυστηρή. Σκονάκια δεν υπάρχουν γιατί το θέμα που έπεσε ανήκει στην κατηγορία των αγνώστων και οι εξεταζόμενοι δεν το έχουν διδαχθεί. Η κυβέρνηση οφείλει να δράσει με αποφασιστικότητα παραμερίζοντας κάθε μικροκομματική λογική.

Η αντιπολίτευση επιβάλλεται να είναι σοβαρή και να καταθέτει προτάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν και να εξορίσει από τη ρητορική της την πλειοδοσία. Δεν πρόκειται να κερδίσεις πόντους αν ισχυρίζεσαι ότι είσαι πανέτοιμος να αντιμετωπίσεις κάθε μεγάλο κίνδυνο, ενώ ξέρεις ότι ο μηχανισμός που έχει την ευθύνη της άμεσης αντίδρασης δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί με την επάρκεια που θα απαιτήσουν οι συνθήκες. Δεν πρόκειται να ωφεληθείς πολιτικά αν ζητάς από την κυβέρνηση λαγούς με πετραχήλια, γιατί ο κόσμος θα διαισθανθεί ότι το κάνεις εκ του ασφαλούς.

Οι διαβεβαιώσεις των αρμοδίων στην πρώτη φάση της επιδημίας ότι η χώρα είναι θωρακισμένη υγειονομικά αποδείχθηκαν αέρας κοπανιστός. Πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες όταν το πρόβλημα είναι μακριά μπορεί να πάρεις τις εντυπώσεις για λίγο.

Από τη στιγμή όμως που θα κληθείς να αναμετρηθείς με την πρόκληση θα φανεί αν όλα όσα έλεγες είχαν βάση ή ήταν απλώς επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Χάρη στον ηρωισμό των μελών του ανελέητα συκοφαντημένου και μεθοδικά απορφανισμένου, λόγω των μνημονίων αλλά και της ιδεοληψίας της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, δημόσιου συστήματος υγείας, η χώρα αντιστέκεται.

Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η άποψη του πρωθυπουργού που διατυπώθηκε με περίσσια αλαζονεία σε ομαλές συνθήκες «έχω να κυβερνήσω τη χώρα» πρέπει να αποσυρθεί από το προσκήνιο. Στην παρούσα φάση είναι επιβεβλημένο να συστρατευθούν οι πάντες.

Η χάραξη εθνικής στρατηγικής για ένα θέμα που δεν μπορεί να στριμωχτεί στα όρια μιας κλασικής πολιτικής αντιπαράθεσης, δεν είναι υπόθεση μόνον της κυβέρνησης, αφορά συνολικά το πολιτικό σύστημα. Δεν είναι τώρα η ώρα για μικρόψυχες τακτικές ούτε για μαξιμαλιστικές προτάσεις που ακόμη και αυτοί που τις διατυπώνουν γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν γίνεται να υλοποιηθούν.

Η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ο εχθρός είναι ύπουλος και ανθεκτικός. Κυβέρνηση και κόμματα είναι αναγκαίο να μοιραστούν τις ευθύνες διαχείρισης της πρωτοφανούς κρίσης. Πρέπει το πολιτικό σύστημα να εμφανιστεί ενωμένο απέναντι στον κίνδυνο.

Αν η κορυφή εκπέμψει σήμα αποφασιστικότητας, θα περιοριστούν τα εκφυλιστικά φαινόμενα που έχουν παραχθεί εξαιτίας της συμπεριφοράς διαφόρων (ατόμων και συλλογικοτήτων) που παραμένουν πεισματικά ταμπουρωμένοι στις συνήθειες, στους δογματισμούς και στη νοσηρή μονομανία τους. Οι πολίτες θα πειθαρχήσουν. Οι επιτήδειοι που με αδυσώπητο θράσος θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση θα λουφάξουν αν καταλάβουν ότι σε περίπτωση που παραβιάσουν τους κανόνες θα τιμωρηθούν αυστηρά.

Πόροι υπάρχουν. Το μαξιλάρι των 35 δισ. ευρώ είναι μια δύναμη. Επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί εδώ και τώρα, με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, για να ενισχυθούν το δημόσιο σύστημα υγείας, οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις που βάλλονται πανταχόθεν και κυρίως για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι οι οποίοι, όπως σε όλες τις κρίσεις, είναι ο αδύναμος κρίκος και ο εύκολος στόχος για τη γραβατωμένη απληστία που βλέπει την πανδημία σαν μια ευκαιρία για να κερδοσκοπήσει, πατώντας σε πτώματα, και για ξεκάρφωμα υποδύεται με συντριμμένες πόζες το θύμα.

Ανάγωγα

Τα χρηματιστήρια παραπαίουν. Τον νέο πανικό ενισχύει και η ανακοίνωση του μεγαλύτερου ταξιδιωτικού ομίλου στον κόσμο, της TUI, να ζητήσει την υπαγωγή του σε πρόγραμμα κρατικών εγγυήσεων, καθώς ουσιαστικά το σύνολο των δραστηριοτήτων του έχει ανασταλεί. Οι οικονομικοί κολοσσοί, για να μη γίνουν νάνοι, εκλιπαρούν το κράτος. Αφού σωθούν, θα αρχίσουν τις απολύσεις. Πόσες φορές στο ίδιο έργο θεατές;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ