Ραστωνεύειν παντός καιρού

Του Παντελή Μπουκάλα.

Θα πληρώσουν όσοι παρέλαβαν γουρούνι στο σακί και μάσκες στο κουτί έναντι 6.000.000 ευρώ; Μάλλον όχι.

Εχει τα προτερήματά της η γλώσσα της διοίκησης, είτε σε ψιλή καθαρεύουσα συντάσσει τις ανακοινώσεις της είτε σε ομοίωμα δημοτικής. Ακαμπτη και ψυχρή όπως είναι, απαγορεύει την περιγραφή θερμών πράξεων προσωπικού χαρακτήρα, όπως η ανάληψη ευθύνης και η αίτηση συγγνώμης. Οποιος κι αν υπογράφει κάτω από την περίφημη στρογγύλη σφραγίδα, μπορεί μια χαρά να κρυφτεί πίσω από το οχυρό των λίθινων λέξεων.

Τι απάντησε η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας όταν διαπίστωσε κατόπιν ρεζιλίου ότι πολλές μαθητικές μάσκες ήταν τόσο υπέρμετρες ώστε να βαφτιστούν κουκούλες, αλεξίπτωτα, σεντόνια κ.λπ.; Οτι «οι διαστάσεις που δόθηκαν από τις αρμόδιες επιτροπές ήταν μεν σύμφωνες με τις αντίστοιχες διεθνείς προδιαγραφές, ωστόσο  αφορούσαν το μέγεθος του υφάσματος πριν από τη συρραφή του και όχι το τελικό μέγεθος των δύο τύπων μασκών». Συμβαίνει και στις καλύτερες υπηρεσίες. Ποιος ευθύνεται; Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, που, δολίως αυτοσχεδιάσας, πείραξε τις εντολές για το πατρόν. Μήπως δεν μάθαμε προχθές για το πρώτο ρομπότ-αρθρογράφο;

«Η διατύπωση της συγκεκριμένης διάκρισης μεταξύ αρχικής και τελικής διάστασης», εξηγεί η Γενική Γραμματεία Φαρισαϊσμού, «δεν ήταν σαφής, με αποτέλεσμα αριθμός από τις μάσκες που διανεμήθηκαν να έχει μέγεθος μεγαλύτερο του ενδεδειγμένου». Εξαίσιο, μα τον Θεο(δωρικάκο): «αριθμός από τις μάσκες»! Αν πεις «η μία στις τρεις», τιμολογείς πάραυτα την απόδοση ευθυνών. Ας παρηγοριόμαστε όμως: Η ΓΓΔΥ «επανυπέβαλε τις σωστές προδιαγραφές προς τους κατά τόπους κατασκευαστές». Ούτε και αυτοί οι «κατά τόπους» κατονομάζονται. Γιατί θα μαθαίναμε την ίδια στιγμή ότι δεν ξέρουν τη δουλειά τους, την κοπτοραπτική. Αν βέβαια είναι αυτή η δουλειά τους, γιατί είδαμε ότι όποιος θέλει δηλώνει μασκοποιός, ελπίζοντας πως οι γνωριμίες θα τον βοηθήσουν να πάρει τη δουλειά. Μα ναι. Σε διαγωνισμό. Ακουσε κανείς ότι γίνονται απευθείας αναθέσεις, με την παραδοσιακή πρόφαση του κατεπείγοντος;

Θα πληρωθούν άραγε οι ατζαμήδες για την ατζαμοσύνη τους ή θα κληθούν να επανορθώσουν ιδίοις εξόδοις; Θα το μάθουμε εγκαίρως: σε τρία τέρμινα. Θα πληρώσουν όσοι παρέλαβαν γουρούνι στο σακί και μάσκες στο κουτί έναντι 6.000.000 ευρώ; Μάλλον όχι. Εμπιστεύτηκαν την ιδιωτική πρωτοβουλία οι άνθρωποι, από σεβασμό προς το θρυλικό «επιχειρείν». Και τα άφησαν όλα για την τελευταία μέρα. Εφταιξε η «θερινή ραστώνη», θα έλεγε ο πρωθυπουργός. Μπα. Το παντός καιρού ραστωνεύειν έφταιξε.

Άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ