Περασμένα ναι, μεγαλεία όχι

Του Τάσου Παππά.

Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην πολιτική ζωή του τόπου (άλλα σοβαρά, άλλα επικίνδυνα, άλλα ευτράπελα), πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν, ότι το σημερινό Κοινοβούλιο είναι το χειρότερο που έχουμε γνωρίσει την περίοδο της Μεταπολίτευσης και αναπολούν τις ωραίες εποχές, τότε που στην πολιτική δέσποζαν μεγάλα πολιτικά αναστήματα, η συζήτηση ήταν υψηλού επιπέδου και η αντιπαράθεση δεν ξέφευγε από τους κανόνες. Συγγνώμη, αλλά η μνήμη τους είναι νάνος. 

-Αλήθεια, έχουν ξεχάσει τι συνέβαινε στη χώρα την περίοδο 1989-1990; Οι μισοί Ελληνες αποκαλούσαν τους άλλους μισούς «κλέφτες» και τον αρχηγό του κόμματος των «κλεφτών» «δον Κορλεόνε». Μεγαλόσχημοι μάρτυρες κατηγορίας μετατρέπονταν σε μάρτυρες υπεράσπισης για να αθωώσουν αυτόν που είχαν οδηγήσει στο εδώλιο. Μέσα ενημέρωσης, που πρωταγωνιστούσαν στην εκστρατεία κάθαρσης και πίεζαν αφόρητα την Αριστερά να βάλει πλάτη ώστε να φύγουν οι φαύλοι, τα «γύριζαν» για να προστατεύσουν τον συναινετικό δικομματισμό.

Ατομα του κοινού ποινικού δικαίου παρουσιάζονταν ως αξιόπιστα πρόσωπα και χαρακτηρίζονταν έγκυρες οι αναφορές τους σε «πιτσικαρισμένα με πεντοχίλιαρα πάμπερς». Για να φτάσουμε τελικώς σε μια βολική για όλους απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, αφού «έναν πρώην πρωθυπουργό τον στέλνεις στο σπίτι του και όχι στη φυλακή» -φράση που αποδόθηκε, και δεν διαψεύστηκε, στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

–Αλήθεια, έχουν ξεχάσει τι συνέβαινε στη χώρα το 1993, τότε που ο απερχόμενος πρωθυπουργός είχε καταγγείλει τον στενό συνεργάτη του ότι συμμετείχε στο σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης, κάνοντας λόγο για χρηματισμό και συντονισμένη δράση επιχειρηματιών και πολιτικών; Την περίοδο εκείνη κατοχυρώθηκε ο όρος «διαπλοκή» -εκσυγχρονισμένη εκδοχή των όρων κατεστημένο και παρακράτος-, ο οποίος έκτοτε εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα στη δημόσια σκηνή.

–Αλήθεια, έχουν ξεχάσει τι συνέβαινε την εποχή του «Ωνασείου» (1995-1996); Τα επιτελεία των κομμάτων περίμεναν, για να καθορίσουν τη στάση τους, τα ιατρικά ανακοινωθέντα. Τα κυβερνητικά στελέχη ξημεροβραδιάζονταν στους διαδρόμους του νοσοκομείου, άλλα για να αποτρέψουν την παραίτηση του ανήμπορου πρωθυπουργού και άλλα για να την προκαλέσουν. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι μελετούσαν εγχειρίδια Ιατρικής για να καταλάβουν και στη συνέχεια να εξηγήσουν στους πολίτες τις αναλύσεις των εργαστηρίων και τις εκτιμήσεις των ειδικών. Κουμάντο στη χώρα έκαναν από το παρασκήνιο ρασοφόροι, ξεματιάστρες και καφετζούδες.

Συμπερασματικά: Δεν είναι εύκολο, ωστόσο πρέπει να αποφεύγουμε τις συμμετρικές παγίδες: την εξιδανίκευση του παρελθόντος και τη δαιμονοποίηση του παρόντος.

Ανάγωγα

Δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι ξαφνιάστηκαν δυσάρεστα επειδή η Δικαιοσύνη έβαλε στο αρχείο την υπόθεση Αποστολόπουλου-Χαϊκάλη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έπραξε στο ακέραιο το καθήκον της. Ωστόσο, πρέπει να κατηγορηθεί για παγερή αδιαφορία απέναντι στις σοβαρές και απολύτως τεκμηριωμένες καταγγελίες της κυβερνητικής εκπροσώπου ότι ο ενορχηστρωτής όλης της ιστορίας ήταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γιατί, κύριοι δικαστές, προστατεύετε τον Αλέξη Τσίπρα; Μήπως είστε Συριζαίοι, όπως θα έλεγε ο Μπαλούρδος της Ελληνοφρένειας;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ