Περί εμβολίων το ανάγνωσμα…
Tης Έφης Ναβροζίδου*
Μέχρι σήμερα δεν έχω τοποθετηθεί επίσημα και δημόσια για τον εμβολιασμό και τις συνέπειες του να είναι καείς/καμία εμβολιασμένος/νη ή όχι. Αφορμή για να το κάνω σήμερα αυτό στάθηκε ο πρόωρος χαμός τριών εκλεκτών συναδέλφων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κιλκίς, που βύθισε την εκπαιδευτική κοινότητα σε πένθος και έδωσε υλικό για σκέψεις και προβληματισμό εκ νέου.
Προσωπικά είμαι κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού (αν κι εγώ είμαι τριπλά εμβολιασμένη). Σέβομαι το δικαίωμα για αυτοδιάθεση και την ελευθερία όλων. Από την άλλη μεριά όμως ένας αντιεμβολιαστής ή μία αρνήτρια χρειάζεται επίσης να καταλάβει ότι κάθε ένας/μια μας έχει διαφορετική θεώρηση των δεδομένων, των γεγονότων και της κατάστασης.
Η πραγματικότητα που αντιλαμβάνομαι με τον εγκέφαλο μου είναι διαφορετική από την πραγματικότητα που χτίζει ο εγκέφαλος κάποιου άλλου. Είναι θέμα νευροεπιστήμης και πώς λειτουργεί το ΚΝΣ του καθένα/μιας μας να συνθέτει και να χτίζει την εικόνα του κόσμου στο κεφάλι μας με βάση τις εμπειρίες , τις γνώσεις, την εκπαίδευση, τα πιστεύω μας, κλπ και δεν υπάρχει μία και μόνη αλήθεια που οι μισοί την βλέπουν και οι άλλοι όχι.
Εγώ με το δικό μου το μυαλό και αυτά που είδα, βλέπω και ξέρω, ότι εάν οι θεράποντες γιατροί μου, που με καθοδήγησαν τόσο καλά στην περιπέτεια του καρκίνου μου, μου πουν να κάνω εμβόλιο κάθε χρόνο (έτσι μάλλον θα γίνει και μ´αυτό όπως και με τον ιό του κοινού κρυολογήματος) ή και κάθε μήνα ακόμη για να μην πεθάνω, θα κάνω κάθε μήνα εμβόλιο…αυτούς ξέρω, αυτούς εμπιστεύομαι! Και αν δεν εμπιστεύεστε τους άλλους της Pfizer και την Gilbert από την Οξφόρδη με τα σύγχρονα εμβόλια, φανταστείτε να ζούσαμε το 1790 και να μας έλεγε ένας άγνωστος νέος Άγγλος γιατρός να μας εμβολιάσει με ένα ιό αγελάδας για να μας σώσει από την θανατηφόρα ευλογιά. Κι όμως!…Έτσι εξαλείφθηκε ο ιός της ευλογιάς σχεδόν 200 χρόνια μετά.
Σε τελική ανάλυση όμως, και άσχετα με τις προσωπικές μας απόψεις, θεωρίες και θεωρήσεις του κόσμου στον εγκέφαλο μας, οι μολύνσεις, οι διασωληνώσεις και οι καθημερινοί θάνατοι είναι πραγματικότητα! Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε όλοι και όλες ότι εφόσον σαν κοινωνία έχουμε αποφασίσει και αποδεχθεί ότι το 1/3 του πληθυσμού θα είναι ανεμβολίαστο, και ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό δεν θ’ ακολουθεί κανένα μέτρο, τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε και τις συνέπειες του παραπάνω μοντέλου και την βεβαιότητα της αύξησης των μολύνσεων, πολλών θανάτων και της κατάρρευσης του ΕΣΥ.
Δεν υπάρχει χώρος για άτοπες σκέψεις τύπου: «Περισσότερες ΜΕΘ δεν είναι λύσεις, γιατί κλίνες ΜΕΘ μπορείς να αγοράσεις όσες θέλεις» ή «Το πρόβλημα είναι ότι κάθε κρεβάτι ΜΕΘ χρειάζεται 6-7 άτομα εξειδικευμένο προσωπικό και ως γνωστόν δεν έχουμε βρει ακόμη τρόπο για ανθρώπινη κλωνοποίηση και τέτοιο εξειδικευμένο προσωπικό που καθόταν και περίμενε την κρίση με το ιό για να βρει δουλειά σε ΜΕΘ δεν υπάρχει!»
Το υπάρχον ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι ήδη στα όρια του.
Γι’ αυτό ας ζήσουμε την ζωή μας όσο καλύτερα μπορούμε μέχρι να ευθυγραμμιστούν και οι δικές μας τρύπες της μοίρας μας, κατά το Swiss Cheese Model…
Κάποτε ευθυγραμμίζονται για όλους μας…
Και εις έτη πολλά!
*Περιφερειακή Σύμβουλος Κιλκίς
